Παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα
Στις 8 Μαρτίου του 1857 οι εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας στη Ν Υόρκη αγωνίστηκαν για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Τα αιτήματα τους τότε για ανθρώπινες συνθήκες και μείωση των ωρών εργασίας δεν απέχουν από τα αιτήματα των γυναικών του σήμερα. Η απεργία στις 8 Μαρτίου του 1857 ήταν από τις σημαντικότερες στιγμές του εργατικού κινήματος, έβαζε στη γραμμή ζητήματα εκμετάλλευσης, διακρίσεων και ανισοτιμίας.
Η ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας έχει ταξικό χαρακτήρα
Σήμερα η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους , με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και λιγότερες ώρες εργασίας.
Η εργασιακή εκμετάλλευση, η εργοδοτική τρομοκρατία και οι απολύσεις γυναικών, είναι ξεκάθαρα σημάδια του σάπιου συστήματος, βασιζόμενου στην εκμετάλλευση, σε μια εποχή που τα δικαιώματα που αποκτήθηκαν στο παρελθόν μέσα από δεκαετίες ταξικών αγώνων, καταργούνται με γοργούς ρυθμούς.
Οι γυναίκες στο βωμό των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου είναι οι πρώτες υποψήφιες για να απολυθούν, πληρώνονται λιγότερο σε σχέση με τους άνδρες, αναγκάζονται να κάνουν βαριές δουλειές χωρίς πληρωμή. Συναδέλφισσες απολύονται γιατί έκλεισαν το 25ο έτος της ηλικίας τους και έχουν παραπάνω μισθολογικές απολαβές, απολύουν όσες έχουν προϋπηρεσία και κάποια εναπομείναντα δικαιώματα, όσες αρνούνται να υπογράψουν ατομική σύμβαση που τις δένει χειροπόδαρα.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις άθλιές εργασιακές σχέσεις, με το γεγονός ότι οι εργοδότες επιβάλουν όποιους όρους θέλουν για να εξυπηρετούν την κερδοφορίας τους με μισθούς πείνας πατώντας στο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει εξασφαλίσει για αυτούς η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Να μην υποταχθούμε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης
Το αγωνιστικό μήνυμα της 8ης Μάρτη δείχνει το μόνο ελπιδοφόρο δρόμο για μας και τις οικογένειές μας
Δεν είναι μονόδρομος αυτή η κατάσταση που βιώνουμε, δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με τη βαρβαρότητα που έχουν επιβάλει ΕΕ, κυβερνήσεις, μονοπώλια.
Να μην προσαρμόσουμε τις ανάγκες μας στα ελάχιστα, να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για ψίχουλα, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς , χωρίς δωρεάν προληπτικές εξετάσεις, επισκέψεις σε γιατρούς για μας και τα παιδιά μας.
Μέσα από το οργανωμένο αγώνα, υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας και διεκδικούμε συλλογικά κάθε αίτημα για να καλυτερεύσει το μέλλον μας, ως την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ενώνουμε τις φωνές μας με τις γυναίκες- θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, που θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων. Δείχνουμε την αλληλεγγύης μας στους πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας και παλεύουμε κατά της εμπλοκής, συμμετοχής της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και στους σχεδιασμούς του, για να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Παλεύουμε ενάντια στο σύστημα που γεννά τον πόλεμο, την προσφυγιά.
Καλούμε όλες τις εργαζόμενες στον κλάδο να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:
• Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στον κατώτερο μισθό. Κατώτερο μεροκάματο 33,57 ευρώ.
• Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
• Υπογραφή και επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων εργασίας με αυξήσεις σε μισθούς και δικαιώματα.
• Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό.
• Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν τη λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
• Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.
• Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη!
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
