Συναδέλφισσες & συνάδελφοι,

Η σημερινή μας συγκέντρωση έξω από το χώρο που συνεδριάζουν οι εκπρόσωποι των ευρωπαίων, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης για το κλείσιμο της αξιολόγησης είναι η απάντησή μας στην αντεργατική επίθεση που κλιμακώνεται με νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Είναι η απάντησή μας στην κυβερνητική προπαγάνδα, που επιχειρεί να παρουσιάσει την αλήθεια με τα «χέρια κάτω και τα πόδια πάνω» για να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι διαπραγματεύεται, συγκρούεται και κλείνει συμφωνίες, με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα.

Είμαστε εδώ, για να στείλουμε κάλεσμα οργάνωσης του αγώνα με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, αυτοαπασχολούμενο, μικρομεσαίο αγρότη. Με τον αγώνα μας να δυναμώσουμε τη σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου για να υπερασπιστούμε το σήμερα και το αύριο της ζωής μας.

Όλοι αυτοί, κυβέρνηση και θεσμοί που διαπραγματεύονται και συζητάνε τόσο καιρό, δε διαπραγματεύονται, ούτε συζητάνε για τα δικά μας προβλήματα, τις δικές μας ανάγκες.

Βγάζουν μεταξύ τους «τα μαχαίρια», έχουν τις αντιθέσεις τους ακόμα και τις συγκρούσεις τους, όμως πάντα, με στόχο να υπηρετήσουν ο καθένας τα δικά του συμφέροντα. Δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού.

Στο τέλος, όλοι τους ενωμένοι, στέλνουν τη «λυπητερή» στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τα λαϊκά στρώματα, φορτώνοντας τους με νέες βαριές συνέπειες, που θα προστεθούν σε αυτές που βιώνουμε από τα αντεργατικά μέτρα που εφαρμόζονται.

Η πραγματική σύγκρουση, που έχουμε ανάγκη για να υπερασπιστούμε τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας, είναι η σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτή η σύγκρουση θα δώσει αποτελέσματα.

Τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται δεν προκύπτουν επειδή η κυβέρνηση δεν είναι «καπάτσα» στις διαπραγματεύσεις, όπως την κατηγορούν τα κόμματα της καπιταλιστικής διαχείρισης, που άλλωστε από κοινού ψηφίζουν μνημόνια, ούτε αυτά που λένε οι δυνάμεις του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού, που δρουν με διάφορες παραλλαγές μέσα στο κίνημα.

Όλοι αυτοί, μαζί με την κυβέρνηση, συμφωνούν με τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ κάνει δήθεν κριτική στην κυβέρνηση, αλλά αναζητά να συνομιλεί με εκπροσώπους της ΕΕ, του ΔΝΤ, για να παρουσιάσει, όπως λέει, τις προτάσεις της που δεν είναι έξω από τα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας, είναι αντίγραφο των βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών, που αποτελούν το εργαλείο προσαρμογής των εργαζομένων στα μέτρα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.

Γι΄ αυτό άλλωστε καταφέρνει και υπογράφει μνημόνια συνεργασίας με το ΣΕΒ, προβάλλει ως υπέρτατο όπλο των εργαζομένων τη συμμετοχή στους κοινωνικούς διαλόγους, που όλοι ξέρουμε τα αποτελέσματά τους.

Τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται προκύπτουν ως αποτέλεσμα που θα υπηρετήσει συνολικά τα συμφέροντα των μονοπωλίων στην Ελλάδα και σε επίπεδο ΕΕ.

Αποτελούν απαιτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών, των εφοπλιστών, για να εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες για την κερδοφορία τους σήμερα και ακόμη περισσότερο στην περίοδο της ανάκαμψης.

Σε αυτή τη γραμμή η κυβέρνηση ανταποκρίνεται απόλυτα και παίρνει άριστα από το κεφάλαιο σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο.

Στο στόχαστρο είναι:

• Η μείωση του αφορολόγητου ορίου, που θα επιβαρύνει με αύξηση της φορολογίας μισθωτούς και συνταξιούχους.

• Νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.

• Παραπέρα χτύπημα των εργασιακών σχέσεων και απελευθέρωση των απολύσεων.

• Να προχωρήσουν με πιο γοργό βήμα τις ιδιωτικοποιήσεις.

Όλοι αυτοί, έχουν ήδη συμφωνήσει μεταξύ τους.

Όλοι αυτοί, ξέρουν πολύ καλά να αναπτύσσουν επιχειρήματα για να αποπροσανατολίσουν, να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους ότι αυτό που αποφασίζουν είναι και το συμφέρον του λαού. Σε αυτά είναι αυθεντίες.

Για αυτό το λόγο, όσο πλησιάζει το κλείσιμο της αξιολόγησης δυναμώνει η κυβερνητική προπαγάνδα και τα ψέματα.

Εμείς δε θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Και τα ψέματά τους θα αποκαλύπτουμε, και τον αγώνα μας θα κλιμακώσουμε, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης και τις δυνατότητες κινητοποίησης, ώστε να βρεθούμε με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις στον πόλεμο που έχουμε με το κεφάλαιο και τις δυνάμεις που το υπηρετούν.

Συνάδελφοι & συναδέλφισσες,

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αξιοποιεί όλο τα κόλπα που έχουν χρησιμοποιηθεί από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου για να πετύχει το σκοπό της:

Να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα με τις λιγότερες αντιδράσεις. Να πείσει τους εργαζόμενους που βλέπουν το έγκλημα να πραγματοποιείται μπροστά τους ότι δεν είναι αυτό που νομίζουν και βιώνουν.

Τα ισοδύναμα μέτρα, που ακούγαμε παλαιότερα, έδωσαν τη θέση τους στα αντισταθμιστικά που δήθεν θα ανακουφίζουν από τις συνέπειες των νέων αντιλαϊκών μέτρων, τα αντεργατικά μέτρα βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις και πάει λέγοντας.

Όλα αυτά αντικατέστησαν πολύ γρήγορα τις κυβερνητικές υποσχέσεις για ανάκτηση των απωλειών, που η ίδια η ζωή απέδειξε, ότι στόχευαν στη χειραγώγηση των εργαζομένων σε ψεύτικες ελπίδες και την αποδυνάμωση του αγώνα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς που το στηρίζουν.

Όσο ψεύτικες ήταν οι προεκλογικές υποσχέσεις άλλο τόσο είναι και η λογική των μέτρων αντιστάθμισης και ανακούφισης.

Αυτοί που πονάνε και θα πονέσουν από τη συμφωνία της κυβέρνησης είναι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα. Αυτοί που θα ωφεληθούν είναι οι λίγοι και αυτό δεν επιδέχεται καμία διαφορετική ερμηνεία.

Μας λέει η κυβέρνηση

Ότι θα παρθούν μέτρα μετά το 2019 εφόσον δεν πιαστούν οι στόχοι και πως αν γίνει έτσι θα υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα ανακούφισης.

Σε πρώτη φάση, θέλει να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό. Να ξεχάσουμε αυτά που ζούμε, πιστεύοντας ότι «κάποτε» θα ζήσουμε καλύτερα, θα δούμε το «φως στο τούνελ».

Κρύβει την αλήθεια

Παρουσιάζει τα πράγματα σα να μη συμβαίνει τίποτα. Λες και δεν θα υπάρξουν άμεσα περικοπές στις συντάξεις και το λαϊκό εισόδημα.

Μα αφού τα ήδη υπάρχοντα μέτρα, που ψήφισαν με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, θα οδηγήσουν σε περικοπές στις συντάξεις και μείωση του εισοδήματος λόγω της αύξησης εισφορών στους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους.

Πάνω στους ήδη ψηφισμένους νόμους θα πατήσουν τα επόμενα, αλλά και τα μεθεπόμενα αντεργατικά μέτρα, αποδεικνύοντας ότι η επίθεση είναι μόνιμη και διαρκής. Δεν αφορά μόνο την περίοδο της κρίσης, αλλά και την περίοδο της ανάκαμψης.

• Λέει η κυβέρνηση το αμίμητο, «ότι για κάθε ένα ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει ένα ευρώ ανακούφισης».

Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί να εξωραΐσει την αντιλαϊκή της πολιτική, να απενεχοποιήσει τη στάση της ως δήθεν αναγκαίο πολιτικό συμβιβασμό απέναντι στις απαιτήσεις των θεσμών. Οι απέξω δηλαδή είναι οι κακοί και οι από μέσα πασχίζουν να μας σώσουν.

Παρουσιάζει τα μέτρα της συμφωνίας ως εμμονή των θεσμών που τελικά θα ξεπεραστεί στην πράξη με παράλληλη κυβερνητική πολιτική ανακούφισης.

«Κλείνει το μάτι» στους εργαζόμενους, λέγοντας, ότι απλά το χρήμα θα κάνει ένα κύκλο από τη μια τσέπη στην άλλη. Ότι το ζήτημα είναι λογιστικό και εν τέλει δε θα μετρήσουμε χασούρα και συνέπειες.

Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι όταν αδειάζει η τσέπη μας δε ξαναγεμίζει με τις συμφωνίες που κάνουν μεταξύ τους τα αρπαχτικά του ιδρώτα μας. Οι εργαζόμενοι έχουν ξανακούσει τέτοια παραμύθια και δεν επιτρέπεται να ξεγελαστούν.

Οι απώλειές του εισοδήματος είτε από τις μειώσεις των μισθών, των συντάξεων, είτε από την αύξηση της φορολογίας, θα τροφοδοτήσουν και πάλι τη στήριξη του κεφαλαίου, την ανταγωνιστικότητά του και τα συμφέροντά του. Όλα τα άλλα είναι κουβέντες του αέρα.

• Λέει η κυβέρνηση

«Κάντε υπομονή θα ανοίξει ο δρόμος για να μπούμε σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που θα οδηγήσει τη χώρα έξω από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής το 2018».

Αυτό που δε λέει η κυβέρνηση είναι ότι κανένας δρόμος δεν θα ανοίξει για να λυθούν τα προβλήματά μας, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας, για να αναπληρωθούν οι απώλειες που είχαμε. Αυτές θεωρούνται «ως γέγονε γέγονε».

Δεν θα ανοίξει ο δρόμος να έχουμε καλύτερα μεροκάματα, καλύτερες παροχές, εργασιακές σχέσεις. Δε θα σταματήσουν να μας κυνηγάνε οι τραπεζίτες για τα χρέη μας. Ο δρόμος θα ανοίξει για να εξασφαλιστούν καλύτεροι όροι στήριξης και χρηματοδότησης των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και επιχειρήσεων.

Εμείς οι εργαζόμενοι στην ίδια κατάσταση θα βρισκόμαστε, έχοντας να αντιμετωπίσουμε τα ίδια και πιο οξυμένα προβλήματα.

Συνάδελφοι & συναδέλφισσες,

Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις διαπραγματεύσεις, από τις υποσχέσεις που σκορπάνε δεξιά και αριστερά αυτοί που αυτοπαρουσιάζονται ως σωτήρες, αλλά και όλοι οι άλλοι που φιλοδοξούν να γίνουν σωτήρες στη θέση των τωρινών.

Από τέτοιο «σώσιμο» και τέτοιους «σωτήρες» έχουμε χορτάσει και έχουμε γνωρίσει πολλούς.

Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα με το συμβιβασμό, την υποχώρηση, τον εφησυχασμό, την πίστη σε ανέξοδες υποσχέσεις και λόγια του μπαλκονιού.

Όλα αυτά τα έχουμε δει, έχουμε πείρα, τα αποτελέσματα ήταν πάντα το ίδιο αρνητικά.

Ο μόνος δρόμος που έχουμε είναι να πάρουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας και να παλέψουμε να οργανώσουμε τον αγώνα μας με επίκεντρο τις ανάγκες μας, που έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτός ο δρόμος μπορεί να μας δώσει λύσεις που θα είναι ωφέλιμες για τη ζωή μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να κλιμακωθεί η πάλη των εργαζομένων.

Μπροστά μας έχουμε δύσκολες μάχες, αλλά έχουμε δυνατότητες που αν αξιοποιήσουμε μπορούμε να βγούμε εμείς νικητές.

Χωρίς να υποτιμάμε δυσκολίες, έχουμε αισιοδοξία που πηγάζει από το δίκιο του αγώνα μας και την εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, που αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί στο προσκήνιο των εξελίξεων, έχοντας τον κυρίαρχο ρόλο για τη διαμόρφωση τους σε κατεύθυνση που θα γεννήσει νικηφόρα αποτελέσματα και μεγάλες νίκες.

Δε χάνουμε χρόνο και δουλεύουμε ώστε άμεσα η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να δώσουν δυναμική απάντηση σε κάθε κλάδο Πανελλαδικά.

Εντείνουμε την παρέμβαση, τη διαφώτιση και τη συζήτηση μέσα στα συνδικάτα για να δημιουργήσουμε όρους και προϋποθέσεις απεργιακής απάντησης που θα συμβάλλει στην κλιμάκωση συνολικά της πάλης.

Έχουμε καθήκον να συγκρουστούμε με δυσκολίες και να τα καταφέρουμε.

Είμαστε σίγουροι ότι θα το κάνουμε.