Ταυτόχρονα με την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, το βάθεμα της εκμετάλλευσης κατ’ απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων, προχωράνε στο χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η αντεργατική επίθεση δεν είναι μόνο οικονομική, ποτέ δεν ήταν μόνο τέτοια, αλλά και ιδεολογικοπολιτική για να κρύψουν ότι για λογαριασμό τους, για την κερδοφορία τους παίρνονται και θα είναι διαρκείας τα μέτρα, και πάνε χέρι χέρι με το χτύπημα της οργάνωσης των εργαζομένων.
Η άθλια προπαγάνδα τους για «δημοσιονομικά ουδέτερα μέτρα», για το «τέλος των μνημονίων»και η εξαπάτηση με τα λεγόμενα «αντίμετρα», είναι χαρακτηριστική. Ενισχύουν με κάθε τρόπο τους επιχειρηματικούς ομίλους, είτε με μείωση της φορολογίας, είτε με ζεστό χρήμα και τζάμπα εργάτες από τα προγράμματα των επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, είτε με έμμεσους τρόπους θα καταλήξουν στα σεντούκια των φαρμακοβιομηχάνων και άλλων, σε αυτούς που αρπάζουν το καρβέλι από το τραπέζι. Τα ψίχουλα στους εξαθλιωμένους προέρχονται από τη φοροληστεία, το πετσόκομμα των συντάξεων και των επιδομάτων. Τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα μεγαλώνουν και διαιωνίζουν την εξαθλίωσή μας, αναδιανέμουν τη φτώχεια και προκαλούν εργαζόμενους και ανέργους. Κοροϊδεύουν ωμά την ώρα που υλοποιούν μια προς μια τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Νομιμοποιούν την ανταπεργία, μια πάγια αξίωση του ΣΕΒ, σε συνέχεια της θεσμοθέτησής της με την επικύρωση το 2016 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ του αναθεωρημένου Κοινωνικού Ευρωπαϊκού Χάρτη, που περιλαμβάνει την εφαρμογή του λοκ άουτ. Αποτελεί κι αυτό ένα από τα «ευρωπαϊκά κεκτημένα». Τότε με τη γνωστή μέθοδο της εξαπάτησης και της κοροϊδίας έλεγαν ότι επιφυλάσσονται για την εφαρμογή του, όπως και για την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία για εργατικές διαφορές. Φουσκώνουν τα πανιά της εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας, που χρησιμοποιεί κάθε μέσο, από τη συκοφάντηση ως την ποινικοποίηση και την απόλυση για να απαλλαγεί από συνδικαλιστές που αξιοποιούν τις συνδικαλιστικές άδειες και τη συνδικαλιστική προστασία για να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων. Αυτή την παλικαρίσια μάχη δίνουν και οι συνάδελφοι εκλεγμένοι στο σωματείο των επιχειρήσεων «Ζούρα» ενάντια στις απολύσεις εργαζομένων, για την καταβολή των δεδουλευμένων, την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, δεν τους έπιασε ο πόνος για τον εκφυλισμό της συνδικαλιστικής ιδιότητας. Αυτό το χρησιμοποιούν για να γενικεύουν, για να τους παίρνει όλους η μπάλα, όμως και οι πέτρες γνωρίζουν ότι τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι σωματειακές επιτροπές και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με τη στάση και τη δράση τους, αποτελούν το παράδειγμα στους χώρους δουλειάς. Εχουμε σταθερό μέτωπο απέναντι στα εκφυλιστικά φαινόμενα. Αυτά αποτελούν αποτέλεσμα κύρια της γραμμής του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, της υποταγής και του κοινωνικού εταιρισμού. Οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες κάνουν κι αυτές από την πλευρά τους ό,τι περνάει από το χέρι τους για την υπονόμευση των απεργιακών αγώνων των εργαζομένων. Ακόμα και ημερίδες διοργανώνουν για το συνδικαλιστικό νόμο προβάλλοντας απόψεις για το ανώφελο των απεργιών σε εθνικό επίπεδο, για ένα νέο κοινωνικό εταιρισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να έχει λυμένα η μεγαλοεργοδοσία τα χέρια και δεμένους χειροπόδαρα τους εργαζόμενους κάτω από τη σημαία των συμφερόντων της.
Η ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων προϋποθέτει την επέκταση της εργασιακής ζούγκλας και τη θωράκισή της απέναντι στην πάλη και τη διεκδίκηση των εργαζομένων για δουλειά με δικαιώματα, μόνιμη και σταθερή, Συλλογικές Συμβάσεις, κοινωνική ασφάλιση. Η δέσμευση της κυβέρνησης ότι στην επόμενη αξιολόγηση θα νομοθετήσει την αύξηση της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία και το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων δείχνει ξεκάθαρα το σχεδιασμό τους για παρεμπόδιση της δράσης και της λειτουργίας των σωματείων. Φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα που βάζει στο επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων. Το απεργιακό δικαίωμα των εργαζομένων κατακτήθηκε με ποταμούς αίματος. Κάτω τα ξερά σας. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την υπεράσπιση και διεκδίκηση των συμφερόντων των εργαζομένων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Νόμος για εμάς είναι το δίκιο του εργάτη, και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι οι νόμοι της εξουσίας των εκμεταλλευτών μας θα εξασφαλίσουν τέτοια προστασία για τους εργάτες. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε, κάθε κατάκτηση είναι αποτέλεσμα ταξικής πάλης. Ασπίδα μας αποτελεί η αλληλεγγύη, το δυνάμωμα των αγώνων, της πάλης. Η ταξική πάλη δεν σταματάει με τους νόμους τους, κι άλλοι το επιχείρησαν στο παρελθόν, αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ιστορίας. Η τάξη μας έχει το καθήκον να κυλήσει μπροστά τον τροχό της ιστορίας.
Το δικό μας σχέδιο περνάει μέσα από το δυνάμωμα της οργάνωσης, την οργάνωση των ανοργώνωτων, τη μαζικοποίηση, το δυνάμωμα των δεσμών των συνδικάτων με τα μέλη τους, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους, την ΕΕ, το κράτος και τις κυβερνήσεις, για να μην μονιμοποιηθεί η επέλαση στις ζωές μας, για την ανάκτηση των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.
