Δεν πρόλαβε καλά – καλά να εκλεγεί η νέα Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Καβάλας και η πλειοψηφία έτρεξε να επιβεβαιώσει για ποιους δουλεύει και να εκπληρώσει κάθε επιθυμία τους.
Ενοχλεί την μεγαλοεργοδοσία της περιοχής η παρουσία των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλειάς γιατί τους χαλάει τα σχέδια για εργαζόμενους ανοργάνωτους που θα σκύβουν το κεφάλι. Και τι δεν έχουν κάνει για να εμποδίσουν τους εκλεγμένους στο ΔΣ του ΕΥΚ με τη ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (παράταξη που υποστηρίζει το ΠΑΜΕ) να είναι καθημερινά μέσα στους χώρους δουλείας δίπλα στου εργαζόμενους που τα τελευταία χρόνια δέχονται τεράστια επίθεση σε μισθούς και δικαιώματα:
- Μπράβοι και απειλές των αφεντικών για να γίνονται νόθες εκλογές σωματείων.
- Δικαστικές αποφάσεις για κατάργηση σωματείων που έστησαν εργαζόμενοι κόντρα στην εργοδοσία.
- Security και μπράβους στην πόρτα του εργατικού κέντρου
Φυσικά όλα αυτά δεν αρκούν
Με επιστολή της πλειοψηφίας του ΕΥΚ απειλούν συνάδελφο εκλεγμένο στο ΔΣ, ότι θα τον «απολύσουν» από τη διοίκηση εάν συνεχίσει να πηγαίνει σε χώρους δουλείας και εκλογές σωματείων με το πρόσχημα ότι δεν εκπροσωπεί το ΕΥΚ. Ουδέποτε και πουθενά οι εκλεγμένοι μας στο ΔΣ του ΕΥΚ με το ψηφοδέλτιο της T.E. δήλωσαν ότι εκπροσωπούν το ΕΥΚ, η παρουσία τους σε χώρους δουλειάς σε αρχαιρεσίες τους γίνεται με βάσει την ιδιότητά τους ως μέλη της διοίκησης του ΕΥΚ, όπως προβλέπεται από το συνδικαλιστικό νόμο 1264. Η ιδιότητα που τους την έδωσαν οι αντιπρόσωποι που στήριξαν το ψηφοδέλτιο της T.E. στις αρχαιρεσίες του ΕΥΚ και οι εκατοντάδες εργαζόμενοι που εκπροσωπούν από τα σωματεία τους. Ιδιότητα που δεν μπορεί καμιά απόφαση, κανένας Τιάκας να τους την αφαιρέσει παρά μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που του εμπιστεύτηκαν.
Εξάλλου θα ήταν ντροπή για κάθε τίμιο συνδικαλιστή να εκπροσωπεί ένα ΕΥΚ που η πλειοψηφία του τα έχει κάνει «πλακάκια» με τους εργοδότες. Όχι μόνο δεν τους εκπροσωπούμε αλλά και καμία σχέση δεν έχουμε με τους ανθρώπους της εργοδοσία στο συνδικαλιστικό κίνημα. Όταν αυτοί πάνε σε «αναπτυξιακές» φιέστες της Κυβέρνησης για την ανάπτυξη και τη κερδοφορία των επιχειρηματικών Ομίλων, εμείς αγωνιζόμαστε για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας και κατώτατο μισθό 751€. Όταν βάζουνε πλάτη με τη σιωπή τους στην απαίτηση των μονοπωλίων για την νομοθέτηση από την κυβέρνηση για την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία εμείς με τα σωματεία μας οργανώνουμε τον αγώνα μας για την υπεράσπιση του δικαιώματος που κερδίσανε οι εργαζόμενοι με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Όταν αυτοί κάνουν κρυφές συναντήσεις με την μεγαλοεργοδοσία σε κλειστά γραφεία, για να αποφασίσουν τί σωματεία φαντάσματα κατά παραγγελία θα στήσουν, όχι για να συμβάλουν στην οργάνωση των εργαζομένων αλλά για να την εμποδίσουν. Εμείς παλεύουμε για την συσπείρωση των εργαζομένων στα αγωνιστικά σωματεία, στην δημιουργικά νέων ταξικών σωματείων.
Ξέρουμε πολύ καλά γιατί ενοχλείται η μεγαλοεργοδοσία και τα τσιράκια της στην ΠΑΣΚΕ με την παρουσία μας σε εκλογές σωματείων. Θέλουν να κάνουνε εκλογές στα κρυφά για να συνεχίσουν να καταστρατηγούν κάθε νομοθεσία και διαδικασία αρχαιρεσιών στο εργατικό κίνημα. Η διενέργεια εκλογών χωρίς γενικές συνελεύσεις, ψηφοφορίες κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της εργοδοσίας, χωρίς ταυτότητες ή κάποιο επίσημο έγγραφο έχει γίνει πλέον σχεδόν κανόνας. Μητρώα μελών που βγαίνουν απευθείας από τα γραφεία της εργοδοσίας και φυσικά εκατοντάδες διπλοψηφίσαντες. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι ο ίδιος ο πρόεδρος του ΕΥΚ έχει ψηφίσει παράνομα 2 φορές για εκπροσώπους στο ΕΥΚ) για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία της παράταξής του(ΠΑΣΚΕ). Μία στο σωματείο τον ΕΛΤΑ και μία από Κλαδικό σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων του Νέστου και τα στοιχεία είναι στην διάθεση του καθενός.
Η σαπίλα τους δεν έχει τελειωμό. Δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην καταλαβαίνει το βρώμικο ρόλο που παίζουν οι εργατοπατέρες της ηγεσίας του εργατικού κέντρου. Αυτό που απομένει είναι να τους ξεφορτωθεί η εργατική τάξη από το σβέρκο της. Με τρομοκρατία, μπράβους, επιστολές και απειλές για κυρώσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν το ταξικό κίνημα. Ο θυμός και η οργή για την κατάσταση που μας έφεραν αφεντικά και κυβερνήσεις θα γίνει αγώνας για δουλεία με δικαιώματα. Τα ταξικά σωματεία και κάθε τίμιος συνδικαλιστής οφείλει να είναι μέσα στους χώρους δουλείας στο πλευρό του κάθε εργαζόμενου, για την οργάνωση της πάλης τους, σε σύγκρουση με τον «συνδικαλισμό» των εργοδοτών.
