Η ομιλία στο Συλλαλητήριο στις 16.10 στην Αθήνα

Δημοσιεύτηκε στις

Φίλες και φίλοι, συνάδελφοι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι και άνεργες, νέοι και νέες

Το ΠΑΜΕ χαιρετίζει τα σωματεία, όλους τους αγωνιστές που από χτες βρίσκονται στην συμβολική κατάληψη του υπουργείου εργασίας, και ταυτόχρονα σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, στο πόδι κυριολεκτικά, για να ενημερώσουν την εργατική τάξη, να οργανώσουν την αγωνιστική απάντηση, να εμπνεύσουν πίστη στην ανεξάντλητη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, να ξεσηκώσουν το λαό απέναντι στην επίθεση που σαρώνει τη ζωή μας.

Χαιρετίζουμε τις αποφάσεις των σωματείων, των ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων, των συλλόγων αυτοαπασχολούμενων, των μαζικών φορέων της νεολαίας που πυκνώνουν τον κατάλογο συμμετοχής στα συλλαλητήρια στις 22 Οκτώβρη και καλούν σε απεργιακό συναγερμό για τις 12 Νοέμβρη.

Χαιρετίζουμε τους αγρότες που οργανώνουν αυτές τις μέρες τον αγώνα τους και ζεσταίνουν τις μηχανές των αγωνιστικών μπλόκων.

Το ΠΑΜΕ πριν από τις εκλογές, στην Θεσσαλονίκη, κάλεσε την εργατική τάξη και τις οργανώσεις της σε συμπόρευση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οργάνωση της ταξικής απάντησης απέναντι στην πολυμέτωπη επίθεση κυβέρνησης – μονοπωλίων – ΕΕ. Καλέσαμε τους εργαζόμενους να είναι σε ετοιμότητα. Αμέσως μετά τις εκλογές η επίθεση είναι καταιγιστική, δεν χωρά καμία αναμονή. Καταθέσαμε στο κίνημα πρόταση και σχέδιο κλιμάκωσης του αγώνα. Ήδη υπάρχει ανταπόκριση.

Από χτες και σήμερα όλη μέρα είμαστε εδώ για να κάνουμε καθαρή σε όλους την απόφασή μας, την επιδίωξή μας. Οργανώνουμε και συγκεντρώνουμε δυνάμεις, συγκροτούμε συμμαχία των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, όχι για μια διαμαρτυρία αλλά για αποφασιστικό αγώνα ανατροπής. Δεν συμβιβαζόμαστε με αυτή την κατάσταση. Κανένας εργάτης, κανένας τίμιος συνδικαλιστής, κανένας νέος δεν πρέπει να συμβιβαστεί! Φτιάχνουν ένα μαύρο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Βάζουμε μπροστά σχέδιο και πρόγραμμα πάλης, ανυποχώρητου αγώνα με διάρκεια που θα περνά μέσα από διαδοχικές συγκρούσεις.

Η κυβέρνηση έδωσε στην δημοσιότητα το πόρισμα των σοφών της. Είναι ένα πόρισμα άγριας ταξικής πολιτικής. Είναι προκλητικό αφού δείχνει ώς υπεύθυνους για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και του ασφαλιστικού συστήματος τους ίδιους τους εργαζόμενους. Αλήθεια αυτοί οι σοφοί δεν ξέρουν τίποτα για τα χρήματα που χάθηκαν απο τα περιβόητα κουρέματα; δεν ξέρουν τίποτα για το τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο; δεν ξέρουν τίποτα για τα άτοκα δάνεια με τα λεφτά των ασφαλισμένων; δεν ξέρουν τίποτα για τα 20 δις χρεός τραπεζών εφοπλιστων μεγαλοβιομηχάνων στα ασφαλιστικά ταμεία; Που πήγαν τα λεφτά 40 χρόνων δουλειάς των προηγούμενων γενιών;

Είναι προκλητικό γιατί την ίδια στιγμή απαλλάσουν μονοπωλιακούς ομίλους απο ανταποδοτικά τέλη απο χρέη απο πρόστιμα και αναδρομικά. Χαρίζουν εκατομμύρια σε μονοπωλιακά μεγαθήρια και κυνηγούν τις ψευτοσυντάξεις των υπερηλίκων. Καταδικάζουν σε δουλειά μέχρι το τάφο τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα αυξάνοντας τα όρια ηλικίας στα 67 και τα χρόνια σφάλισης σε 40. Στους εργαζόμενους στα σκουπίδια προσθέτουν 9 τουλάχιστον χρόνια και δρομολογούν την κατάργηση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας. Τους το επιστρέφουμε ώς απαράδεκτο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ έρχεται να αποτελειώσει την βρώμικη δουλειά που ξεκίνησαν οι προηγούμενοι.Μέσα σε τέσσερις μήνες – από τον περασμένο Ιούλη μέχρι τον Οκτώβρη – είναι η πέμπτη φορά που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φέρνει στη Βουλή ένα μακρύ κατάλογο αντιλαϊκών μέτρων.

Το πόρισμα, που είναι «φωτιά και τσεκούρι» για ασφαλισμένους και συνταξιούχους, εντάσσεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης μέσα από τον «δούρειο ίππο» του κοινωνικού διαλόγου να νομιμοποιήσει και να επιβάλλει τις προαποφασισμένες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση στα πλαίσια των απαιτήσεων του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Διευκολύνει τους επιχειρηματικούς ομίλους, απαλλάσσει από τα χρέη, τα ανταποδοτικά τέλη και μάλιστα αναδρομικά, τους διαχειριστές των λιμανιών, των αεροδρομίων, των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις μεταφορές γενικότερα», με επίπτωση να αυξηθούν τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες, να ανοίγει «έντεχνα» και με έμμεσο τρόπο ο δρόμος ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας, ενώ με αυτές τις ρυθμίσεις η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει και τις ιδιωτικοποιήσεις. Σε αυτή την προσπάθεια, εντάσσεται και η διαγραφή των χρεών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Με τα αντιασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 1 του παρόντος σχεδίου νόμου, την πρόσφατη εγκύκλιο με την οποία υλοποιούν τις καταστροφικές ρυθμίσεις του νόμου Λοβέρδου – Κουτρουμάνη, καθώς και με το συνολικό σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό που επεξεργάστηκαν οι “σοφοί”, έρχονται να τελειώσουν το χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Να οδηγήσουν στο ασφαλιστικό μοντέλο της ιδιωτικής ασφάλισης, με σύνδεση εισφορών – παροχών, ό,τι δηλαδή προβλέπεται στα ευρωενωσιακά ντοκουμέντα και στην “Πράσινη Βίβλο” για τις συντάξεις.

Επιταχύνει η κυβέρνηση την υλοποίηση αποφάσεων που έχουν λάβει πολλά χρόνια πριν σε επίπεδο ΕΕ, για ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, ντόπιου και ευρωπαϊκού, με απαλλαγή της εργοδοσίας και του κράτους της, που θα δίνει απλά για συντάξεις – επιδόματα ελεημοσύνης. Δηλαδή, η εγγύηση του κράτους θα αρχίζει και θα τελειώνει στην εξασφάλιση ενός κατώτατου επίπεδου σύνταξης και παροχών υγείας, σε πολύ μεγάλη ηλικία. Από εκεί και πέρα ρόλο αναλαμβάνουν τα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών, που αντιμετωπίζουν την Ασφάλιση ως πεδίο κερδοφορίας.

Στρώνεται το έδαφος για ένα Ασφαλιστικό, στο οποίο ο ασφαλισμένος θα παρακαλά να έχει δουλειά και μετά τα 67 χρόνια, προκειμένου να εξασφαλίσει κάποια ελάχιστη σύνταξη με την οποία θα μπορεί να συντηρείται».

 

Με τη νέα «αρχιτεκτονική του συστήματος» θα εξαερωθεί ό,τι απέμεινε από τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και μπαίνουμε ολοταχώς στο ιδιωτικοποιημένο – πλήρως εμπορευματοποιημένο σύστημα για όσους έχουν και μπορούν με την συντριπτική πλειοψηφία να λαμβάνει παροχές σε επίπεδα «πτωχοκομείου».

Η επίθεση στο Ασφαλιστικό δεν έχει ημερομηνία λήξης

Ενδεικτικό της συνολικής επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση που δεν έχει τελειωμό είναι οι δηλώσεις του υπουργού Εργασίας Γιώργου

Κατρούγκαλου από το βήμα της βουλής την Τετάρτη 14 Οκτώβρη σύμφωνα με τις οποίες το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο δεν αποτελεί τη συνολική αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού, καθώς αυτή με τη μείζονα μεταρρύθμιση του συστήματος πρόκειται να έρθει με ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο το Νοέμβρη. Δηλαδή παραδέχτηκε ότι τα αντιασφαλιστικά μέτρα όχι μόνο δεν τελειώνουν εδώ με το πολυνομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα, αλλά το «κυρίως ψητό» των ανατροπών είναι μπροστά.

Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί διορθωτικών κινήσεων είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου, «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του». Αν πιάσουν τόπο στις λαϊκές συνειδήσεις θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για την αναγκαία οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης ενάντια στα νέα μέτρα, για τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισής του, ανάκτησης απωλειών.

Καμία «διορθωτική κίνηση» δε θα επαναφέρει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν θα αποκαταστήσει τις συντάξεις που υφίστανται για πολλοστή φορά σφαγιασμό, δεν θα αναιρέσει τις συνέπειες της φορολεηλασίας για τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους κ.λπ. Εξάλλου, μέτρα όπως αυτά δεν εισάγονται κατά παρέκκλιση κάποιου κανόνα, δεν συνιστούν «λάθος» για να υπάρξει διορθωτική παρέμβαση. Αυτή είναι η γενική πορεία των πραγμάτων σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ. Είναι συνειδητά και προμελετημένα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται παντού, για να διασφαλίσουν καλύτερους όρους κερδοφορίας για τα μονοπώλια της λυκοσυμμαχίας και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους στη διεθνή αρένα όπου αναμετρούνται με άλλα άλλων καπιταλιστικών κρατών.

Τα νέα κυβερνητικά μέτρα έχουν ως στόχο τη διασφάλιση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση των ομίλων, τη φτηνή εργατική δύναμη, τη δημιουργία επενδυτικών ευκαιριών για το μεγάλο κεφάλαιο, μέσα απ’

τις ιδιωτικοποιήσεις και την επιτάχυνση της συγκέντρωσης. Απόδειξη αποτελεί και το γεγονός ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση βάζει ξανά «χέρι» στο πενιχρό εισόδημα των συνταξιούχων, των εργαζομένων, των αγροτών και αυτοαπασχολουμένων, συνεχίζει την προκλητική στήριξη στο μεγάλο κεφάλαιο με σειρά νέων προκλητικών προνομίων.

Απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου που πλήττονται δεν έχουν παρά να αντιτάξουν την ενότητά τους σε μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία, ικανή να την αποκρούσει και να ανοίξει το δρόμο της αντεπίθεσης. Να μην πέσει κανένας άνθρωπος του μόχθου στην «παγίδα» των κάλπικων προσδοκιών για «διορθώσεις». Τέτοιες δεν παίρνει η πολιτική που τον τσακίζει για να ανακάμψουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή η πολιτική δεν διορθώνεται, δεν παίρνει μερεμέτια και σοβαντίσματα. Ο λαός μόνη επιλογή έχει να την αντιπαλέψει, να τη δυσκολέψει με στόχο να την ανατρέψει μαζί με τις αιτίες που τη γεννούν.

 Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικού ξεσηκωμού σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε την εργατική λαϊκή απάντηση με στόχο την παρεμπόδιση της νέας επίθεσης σφαγιασμού των δικαιωμάτων μας. Με στόχο την κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων, την κάλυψη των απωλειών που είχαμε την περίοδο της κρίσης για τα κέρδη της καπιταλιστικής μεγαλοεργοδοσίας. Με στόχο την διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, της ζωής που μας αξίζει.

Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης σε συνδικαλιστές που πιθανά έχουμε διαφορετικές εκτιμήσεις σε διάφορα ζητήματα, όμως δεν ανεχόμαστε συνδικάτα και Ομοσπονδίες να βρίσκονται κάτω από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό έλεγχο. Μαζί να οργανώσουμε την πάλη!

Απευθύνουμε πρόταση αγωνιστικής απάντησης, κάλεσμα προς όλα τα σωματεία να πάρουν άμεσα αποφάσεις συμμετοχής και να προχωρήσουμε σε δυναμικά ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ στις 22 Οκτώβρη, σε κάθε πόλη.

Να προετοιμαστούμε ταυτόχρονα για ΑΠΕΡΓΙΑ στις 12 Νοέμβρη!

 Να μην περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης να μας αιφνιδιάσει, να μας βρει απροετοίμαστους, ανήμπορους. Να μην περάσει η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια που ωφελεί την μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση για να περάσει μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας χωρίς αντιδράσεις.

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Η απεργία στις 12 Νοέμβρη να είναι το πρώτο βήμα σε μια προοπτική κλιμάκωσης και απόδειξης ότι εμείς έχουμε τη δύναμη!

Αν συνειδητοποιηθεί το μέγεθος της δύναμης μας και η κατεύθυνση που πρέπει να τη στρέψουμε, μπορούν να ανοίξουν ελπιδοφόρες προοπτικές για τα συμφέροντά μας.

Τα μέτρα δεν έχουν την έγκρισή μας! Δεν υπάρχει λαϊκή συναίνεση στον σφαγιασμό!

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, η νεολαία, ανεξάρτητα από την ψήφο και την επιλογή τους στις πρόσφατες εκλογές, δεν πρέπει να επιτρέψουν στην εργοδοσία, την κυβέρνηση, στα κόμματα του μνημονίου, της Ε.Ε. και στα επιτελεία τους να εμφανίζουν ότι υπάρχει συναίνεση στο νέο σφαγιασμό. Να μη δώσουν το δικαίωμα να θεωρούν πως ο νέος Αρμαγεδδώνας θα περάσει με σιωπή νεκροταφείου, αδιαμαρτύρητα, πως ο εργαζόμενος λαός θα βάλει τα χέρια του και θα βγάλει τα μάτια του! Απορρίπτουμε τη θεωρία της ονομαζόμενης πολιτικής σταθερότητας που σημαίνει άνευ όρων παράδοση των εργαζόμενων, ένταση της καταστολής, της εργοδοτικής και κρατικής βίας, συμβιβασμός με τη φτώχεια και την ανεργία, τη δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Τα μέτρα πρέπει να επιστραφούν από συνδικάτα και εργαζόμενους ως απαράδεκτα! Είναι μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας, συνεχίζουν και ολοκληρώνουν την επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, με στόχο την πλήρη διάλυση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης έχει απομείνει.

Εργαζόμενη, εργαζόμενε, άνεργε, νέα και νέε,

Στην οργάνωση και στη συνολική απάντηση που πρέπει να δοθεί, μην απέχεις. Η αποχή είναι η σιωπηλή αποδοχή των μέτρων, βούτυρο στο ψωμί των εκμεταλλευτών μας. Μας θέλουν αμέτοχους, στον καναπέ, να σιχτιρίζουμε από μακριά.

Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, φτώχεια και ανεργία.

Πάμε κόντρα. Πάμε κόντρα στις δυσκολίες, πάμε κόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς, βάζουμε στόχο ανατροπής τους με την οργάνωση νέων εργατικών μαζών, ανοργάνωτων εργατοϋπαλλήλων, ανέργων, νεολαίας, την απαλλαγή των συνδικάτων από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο, την ήττα του κοινωνικού εταιρισμού και του συμβιβασμού στο συνδικαλιστικό κίνημα. Πάμε κόντρα στην ηττοπάθεια, την μοιρολατρία, την απογοήτευση. Πάμε κόντρα στην λογική της ανάθεσης, της παθητικής στάσης, της αποχής από τον αγώνα. Είναι συνειδητή η επιλογή μας, γνωρίζουμε τις δυσκολίες, τη δύναμη του ταξικού μας αντίπαλου. Νιώθουμε και την δική μας ευθύνη να σταθούμε όρθιοι για τα παιδιά μας, για την τάξη μας. Για αυτό θα κριθούμε.

Όσα δικαιώματα έγιναν νόμοι, κατοχυρώθηκαν πηγαίνοντας κόντρα. Κόντρα σε νόμους, κόντρα στο κράτος, κόντρα σε δυσμενείς συσχετισμούς πολλές φορές, νικώντας με αγώνα εμπόδια πιο άγρια και πιο σκληρά. Με αίμα, εκτελέσεις, φυλακές, διωγμούς ανύποτα βάσανα.

Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κάνουμε πίσω, να κάτσουμε στα αυγά μας.

Δηλώνουμε την απόφασή μας: οργανώνουμε αγώνα με πείσμα. Δεν κάνουμε πίσω. Έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στον εργαζόμενο φτωχό λαό μας, στους νέους και τις νέες.

Οι προηγούμενες γενιές αγωνιστών μας κληροδότησαν ένα μεγάλο δίδαγμα. Η εργατική τάξη και ο λαός θα ανταποκριθούν αρκεί εμείς να είμαστε μπροστάρηδες και αποφασισμένοι.

Γνωρίζουμε ότι υπάρχει το σπέρμα της αντεπίθεσης. Οι αγώνες των προηγούμενων χρόνων δεν πήγαν χαμένοι. Έχουν βάλει το δικό τους σπόρο. Επιδιώκουμε να δημιουργηθούν και να εκφραστούν παντού οι προϋποθέσεις της αντεπίθεσης.

Οργάνωση της εργατικής τάξη, τους λαού και της πάλης του.

Διαμόρφωση και συγκρότηση της κοινωνική συμμαχίας της ρήξης και της ανατροπής.

Άνοδο του ριζοσπαστισμού που σημαίνει μέτωπο ανυποχώρητο με την καπιταλιστική εργοδοσία, τους ανθρώπους της, τα κόμματά της, τις ενώσεις των μονοπωλίων, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Καμιά συναίνεση στην φτωχοποίηση του εργαζόμενου λαού, στην περιβόητη πολιτική σταθερότητα που σημαίνει να ράψουμε το στόμα μας, να συμβιβαστούμε, να ανεχτούμε την ένταση της καταστολής.

Ανοίγουμε με σχέδιο, πρόγραμμα αγωνιστικό, στόχους πάλης και θέσεις ταξικές που διεκδικούν την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας, το μόνο ελπιδοφόρο δρόμο. Υπερνικάμε δυσκολίες για την οργάνωση στο σωματείο, στη συμμετοχή στη γενική συνέλευσης, τη μαζικοποίηση των αγωνιστικών πρωτοβουλιών, την επιτυχία του απεργιακού αγώνα που θα τραντάζει κυβέρνηση και αφεντικά.

Περισσότερα

Άρθρο του Νίκου Παπαγεωργίου, Μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό Τουρισμού στα Δικαιολογητικά για την απεργία

Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία, που πρωτοστάτησαν στην επιτυχία της απεργίας-σταθμό των τελευταίων χρόνων...

Άρθρο του Αντρέα Καργόπουλου, αντιπροέδρου της ΟΛΜΕ, εκλεγμένου με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών

Στις 17 Απρίλη απεργούμε.  Απεργούμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους...

Δήλωση Θανάση Γκώγκου (μέλος ΔΣ ΔΥΠΑ εκ μέρους των εργαζομένων) για το νέο άθλιο πρόγραμμα που αφορά τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ

Αίσχος και ντροπή! Την ώρα που οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ως μια γροθιά βρίσκονται επί...