Συνάδελφοι, σύνεδροι, αντιπρόσωποι των 10 σωματείων της δύναμης του Εργατικού μας Κέντρου.

Ξεκινώντας τις σημερινές εργασίες στο ιστορικό εργατικό κέντρο του Λαυρίου, και ως απερχόμενη διοίκηση θεωρούμε ότι το σημερινό συνέδριο έχει ιστορική σημασία για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το εργατικό κέντρο Λαυρίου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Αττικής, στον χώρο όπου δραστηριοποιούμαστε αντικειμενικά, στους βιομηχανικούς χώρους στην βιομηχανική ζώνη του Κορωπίου και στο Αεροδρόμιο, τον μεγαλύτερο εργασιακό χώρο της χώρας με πάνω από 13.000 εργαζόμενους. Η δραστηριότητά μας εκεί μας έχει αναδείξει σε δύναμη εμπιστοσύνης στους εργαζόμενους, οι οποίοι απευθύνονται σε εμάς για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, προχωράμε σε παρεμβάσεις στην εργοδοσία και στα κρατικά όργανα ελέγχου (ΣΕΠΕ, Επιθεώρηση Εργασίας), και για να είμαστε και καταστατικά καλυμμένοι απαιτούνται οι συγκεκριμένες τροποποιήσεις. Αντικειμενικά η Λαυρεωτική έχει αλλάξει χαρακτηριστικά, δεν είναι το βιομηχανικό κέντρο των προηγούμενων δεκαετιών, όμως παίζει και θα παίξει τα επόμενα χρόνια σημαντικό ρόλο, ως μεταφορικό κέντρο , με την σύνδεσή της με τον προαστιακό και την ανάπτυξη του λιμανιού. Κύρια μεταφορές αποθήκες, επισιτισμός, τουρισμός θα αναπτυχθούν και το Εργατικό Κέντρο πρέπει να έχει τις ανάλογες κατευθύνσεις να οικοδομήσει συνδικάτα σε αυτούς τους κλάδους που έχουν προτεραιότητα για το κεφάλαιο στην περιοχή. Η ανατολική Αττική με πάνω από 115.000 εργαζόμενους από τους οποίους ο μεγαλύτερο κομμάτι αυτών είναι ασυνδικάλιστο είναι ο χώρος όπου μπορούμε να δώσουμε μάχη και να οργανώσουμε νέα σωματεία, την νέα βάρδια της εργατικής τάξης. Με αυτό τον τρόπο θα ισχυροποιείται το δευτεροβάθμιο όργανο το οποίο θα αποκτήσει τον χώρο που απαιτείται ώστε να γίνει ο οργανωτής των εργατών στην ευρύτερη περιοχή, για να αντιμετωπίσουμε από καλύτερες θέσεις την επίθεση της εργοδοσίας. Οι καταστατικές αλλαγές που προτείνονται, είναι σε αυτή την κατεύθυνση και θεωρούμε ότι θα γίνουν ομόφωνα δεκτές.

Συνάδελφοι, το συνέδριο μας γίνεται σε μία περίοδο όπου στο επίπεδο της οικονομίας η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υλοποιήσει τα 88 προαπαιτούμενα της Τέταρτης αξιολόγησης, μέτρα που θα είναι και αυτά στο σύνολό τους αντεργατικά, ενώ συνεχίζεται η προπαγάνδα για καθαρή έξοδο από τα μνημόνια από τον Αύγουστο και για μία «δίκαιη» ανάπτυξη στην οποία θα είναι ωφελημένοι και μονοπώλια και εργαζόμενοι. Μέσα σε αυτό το κλίμα προπαγάνδας προσθέτονται και κάποιες κορόνες για αυξήσεις στον κατώτερο μισθό και σταδιακή αποκατάσταση των αδικιών που συνέβησαν τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, ποντάροντας στην αναιμική ανάπτυξη που διαμορφώνεται μετά από 8 χρόνια βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Βέβαια όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα βάρβαρα μέτρα που πάρθηκαν ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης την περίοδο των μνημονίων ήρθαν για να μείνουν, ήταν επιδιώξεις των μονοπωλίων και διακαής τους πόθος, ήταν μέτρα που ήδη είχαν περάσει σε άλλες καπιταλιστικές χώρες και απαιτούσαν την εφαρμογή τους και στην χώρα μας. Θυμόμαστε όλοι ότι το χτύπημα στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, στις συμβάσεις, η προώθηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, ήταν διαπάλη που γινόταν και πριν τα μνημόνια. Άρα αυτά για το κεφάλαιο είναι δεδομένες κατακτήσεις των μνημονίων που δεν θα τις υπαναχωρήσουν παρά μόνο αν βρουν απέναντί τους ένα ισχυρό ταξικό κίνημα, την δυναμική οργάνωση των εργατών που θα παλεύουν, θα αμφισβητούν, θα διεκδικούν ότι τους ανήκει.

Αυτά τα αντεργατικά μέτρα, που είναι αναγκαία για την «ανταγωνιστικότητα» για την μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία των μονοπωλίων, τα στηρίζει το αστικό πολιτικό σύστημα και θα δώσει μάχη για την συνέχιση της εφαρμογής τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε κάθε παρέμβαση κυβερνητικών δυνάμεων γίνεται αναφορά στην μη επιστροφή στο παρελθόν, στις λαθεμένες πρακτικές που μας οδήγησαν στην κρίση, στο να απολαμβάνουμε περισσότερα από ότι παράγουμε, και άλλες πολλές παρεμβάσεις με επιχειρηματολογία που σκοπό έχει να ρίξει την ευθύνη της κρίσης στους παραγωγούς του πλούτου, τους εργάτες, οι οποίοι, αντιστρέφοντας τους ρόλους εμφανίζονται, ούτε λίγο ούτε πολύ ως τα παράσιτα της κοινωνίας που απομυζούσαν περισσότερα από ότι έπρεπε και ανάγκασαν τους κακόμοιρους βιομήχανος σε χρεοκοπία. Αυτή η λογική, η επιχειρηματολογία και η προπαγάνδα κυβερνήσεων εργοδοτών και εργοδοτικού συνδικαλισμού θα οξύνεται όσο διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις οργάνωσης αγώνων με διεκδικητικό πλαίσιο που συσπειρώνει ευρεία τμήματα της εργατικής τάξης. Η επιστροφή σε συνθήκες προστασίας του εργαζόμενου, μέσα από συλλογικές συμβάσεις, στο 8ωρο, σε μισθούς που να καλύπτουν ένα κάπως επαρκές μέρος των αναγκών του, είναι βέβαιο ότι θα συμβεί μέσα από σκληρή ταξική σύγκρουση. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις τους, γι’ αυτό παίρνουν μέτρα όπως το χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία με το νομοσχέδιο που ήρθε στην βουλή τον Φλεβάρη του 18 και ψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την ΝΔ άρχισε το ξήλωμα ενός δικαιώματος που έχει γραφτεί στις σελίδες των νομοθετών με το αίμα εκατοντάδων νεκρών εργατών. Όλοι επίσης συνάδελφοι, γνωρίζουμε ότι ακόμα και αν όλα πάνε όπως λέει η κυβέρνηση και βγει με «καθαρή» έξοδο τον Αύγουστο, τα μέτρα και οι ουρές των μνημονίων θα είναι μπροστά μας. Είναι μπροστά το κόψιμο των συντάξεων με βάση τον επανυπολογισμό τους, είναι μπροστά το κόψιμο του αφορολόγητου και ένα σορό μέτρα που είδη έχουν ψηφιστεί και έρχεται η ώρα της εφαρμογής τους. Επίσης είναι δεσμευμένοι για πολλά χρόνια για συγκεκριμένα ύψη ματωμένων πλεονασμάτων, στόχοι που έτσι κι’ αλλιώς μπαίνουν από τον μόνιμο μηχανισμό επιτήρησης της ΕΕ των κρατών μελών που γίνεται κάθε εξάμηνο. Παρόλα αυτά είναι βέβαιο ότι θα έχουμε επιπρόσθετα μέτρα από τον Αύγουστο και για την διευθέτηση του χρέους νέο μνημόνιο με άλλη ονομασία. Επίσης πρέπει να πάρουμε υπόψιν ότι η ανάπτυξη είναι αναιμική και εύθραυστη και το ενδεχόμενο νέας καπιταλιστικής κρίσης γενικευμένης ή περιφερειακής, είναι βέβαιο ότι θα μας φέρει αντιμέτωπους με νέα επίθεση στα όποια εναπομείναντα δικαιώματά μας. Αν το 2010 υπερασπιζόμασταν ένα μέσο μισθό στα 900 ευρώ, στην ενδεχόμενη νέα καπιταλιστική κρίση, θα υπερασπιζόμαστε το μέσο μισθό των 500 ευρώ, από χειρότερη θέση και με χειρότερους όρους.

Παράλληλα η κυβέρνηση μιλάει για «δίκαιη» ανάπτυξη και προχωράει σε φιέστες σε όλη την χώρα με τα λεγόμενα «αναπτυξιακά» συνέδρια. Έτσι προχώρησε σε μία τέτοια φιέστα και στο Λαύριο στην οποία απαντήσαμε με μαζική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία του ΕΚ και σωματείων της Ανατολικής Αττικής. Απαντήσαμε στο, ανάπτυξη για ποιον, ξεσκεπάσαμε ότι η ανάπτυξη που επικαλούνται είναι για τα κέρδη των μονοπωλίων και θα στηριχτεί στα συντρίμμια των δικαιωμάτων μας. Οι επεκτάσεις του προαστιακού είναι αναγκαίες για τον λαό όμως γίνονται για τις ανάγκες του κεφαλαίου και για τον λαό γίνονται απλησίαστες οι μετακινήσεις του με τα πανάκριβα εισιτήρια και τα διόδια που έχει γεμίσει όλη η χώρα.

Συνάδελφοι, οι ανταγωνισμοί για μερίδια στις αγορές για μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους, το χτύπημα στα δικαιώματα, στους μισθούς των εργατών είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά που έχει άμεση σχέση και με την πρώτη είναι οι ανταγωνισμοί των μονοπωλίων για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς. Ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου εξελίσσονται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις για τον έλεγχο των εξορύξεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, δρόμων μεταφοράς, ελέγχου σφαιρών επιρροής. Η Συρία έχει μπει στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ της ΕΕ οι οποίοι δημιούργησαν τον ISIS , προωθούν την ανατροπή του Άσαντ, στηρίζουν και εξοπλίζουν παραστρατιωτικές δυνάμεις, χρησιμοποιούν, θρησκευτικές, φυλετικές, διαφορές επί 8 χρόνια διαλύουν μία χώρα εκτοπίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους από τις οικίες τους. Από την άλλη η Ρωσία στηρίζει το καθεστώς Ασαντ για τα δικά της συμφέροντα. Παράλληλα έχουν ξεκινήσει οι γεωτρήσεις στα οικόπεδα της Κύπρου και η Τουρκία οξύνει την αντιπαράθεση, η οποία βλέπει κινδύνους στα ανατολικά σύνορά της από τους Κούρδους που με την σειρά τους, τους στηρίζουν ως ένα βαθμό οι Αμερικάνοι. Η επέμβαση των Τουρκικών δυνάμεων στο Αφρίν ήταν σε συμφωνία με τους Αμερικάνους και Ρώσους. Η Τούρκικη αστική τάξη βλέπει ζωτικό χώρο στο Αιγαίο και αμφισβητεί την συνθήκη της Λοζάνης προκαλώντας συνεχώς παραβιάσεις των συνόρων. Από την άλλη μεριά η αστική τάξη της χώρας μας, έχει αναλάβει εργολαβία την προώθηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή. Με την λεγόμενη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» εμπλέκει τον λαό μας όλο και πιο βαθιά στα επικίνδυνα μονοπάτια των ανταγωνισμών. Προωθεί τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια με την ένταξη βαλκανικών κρατών, προωθεί συμφωνία με τα Σκόπια με σκοπό την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και ΕΕ, με τις ευλογίες των Αμερικάνων κάνει συμφωνίες με την Κύπρο, Αίγυπτο και το κράτος δολοφόνο το Ισραήλ. Επίσης με πρόσχημα τους πρόσφυγες έφερε την νατοϊκή αρμάδα στο Αιγαίο η οποία φυσικά δεν έσωσε ούτε έναν πρόσφυγα, ετοίμασε νέα νατοϊκή βάση στην Αλεξανδρούπολη, φτιάχνει μία μικρή Σούδα στην Σύρο, ετοιμάζει τον Άραξο για πυρηνικά, αναβαθμίζει τον ρόλο της Σούδας, όλα γίνονται για την αντιπαράθεση που έχουν οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ με την Ρωσία. Η λογική ότι το ΝΑΤΟ είναι δύναμη ασφάλειας είναι επικίνδυνη και καθησυχάζει τον λαό, γιατί οι σοβαρές εξελίξεις είναι μπροστά μας και πρέπει να γνωρίζει και να είναι έτοιμος για όλα. Το ΝΑΤΟ είναι αυτό που δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, το θεωρεί κοινό επιχειρησιακό χώρο, ενταγμένοι στο ΝΑΤΟ ήταν η χώρα με τις χούντες, με την κατάληψη της μισής Κύπρου από την Τουρκία, με τα Ίμια, με το γκριζάρισμα του Αιγαίου. Κάποιοι συνάδελφοι, μπορεί να λένε μα καλά συνέδριο του Εργατικού κέντρου Λαυρίου έχουμε με τα εξωτερικά ζητήματα της χώρας θα ασχολούμαστε. Να πούμε εδώ ότι οι εργάτες πολεμάνε, τους εργάτες στέλνουν στον πόλεμο, δεν πάνε οι βιομήχανοι, αν και αυτοί τον διεξάγουν, τα παιδιά του λαού χάνονται.

Ήταν πάντα ζήτημα των συνδικάτων η ειρήνη των λαών, οι αφοπλισμοί, να μην χύσουν οι εργάτες το αίμα τους για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, να απαλλαγούν από το άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης, γιατί έτσι θα ζήσουν σε ένα κόσμο ειρηνικό, όπου θα βασιλεύουν οι ανάγκες των εργατών και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Άλλα, ακόμα και σε πιο πρακτικά ζητήματα, αν αύριο γίνει ένα θερμό επεισόδιο, μέσα στο Αιγαίο και πέσουν μερικοί πυροβολισμοί, γίνει τέλος πάντων μία σοβαρή εμπλοκή, ποίος θα την πληρώσει; Οι εργαζόμενοι, θα βγουν και θα πουν έπεσε ο τουρισμός λόγω των εξελίξεων, η βαριά βιομηχανία, όπως τον ονομάζουν, έπαθε ζημία και άρα δεν πιάστηκαν οι στόχοι, νέα μέτρα νέο χτύπημα στα δικαιώματα μας, ακόμα και η παραμικρή λοιπόν εμπλοκή δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις ενάντια στον λαό μας, πόσο μάλλον όταν γίνει μία σύρραξη. Γι’ αυτό και παραπάνω αναφέρουμε την ανάπτυξή τους ως εύθραυστη.

Είναι ανάγκη να γιγαντωθεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη τα σωματεία να προχωρήσουν τον αγώνα ένα βήμα παραπέρα, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου έχει πάρει μία σειρά πρωτοβουλίες οι οποίες ήταν σημαντικές, χρειάζεται όμως ένταση της πάλης, για καταδίκη της κυβέρνησης που γέμισε το Αιγαίο με πολεμικό υλικό του ΝΑΤΟ, συμμετέχει στο μακέλεμα των λαών, έχει κλείσει τους πρόσφυγες στα νησιά και τα έχει κάνει μία απέραντη φυλακή και για τους πρόσφυγες και για τους ντόπιους, να καταγγελθεί ως το μεγαλύτερο πλυντήριο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, να γίνει δουλειά στους χώρους εργασίας ενάντια στο ρατσιστικό μίσος και δηλητήριο που χύνουν οι ναζιστές υμνητές του Χίτλερ και άλλες παραφυάδες τους που φορούν δημοκρατικό μανδύα και όπου βρεθούν και σταθούν μολύνουν την ατμόσφαιρα με τις σάπιες ιδέες τους. Να αποκαλύπτεται συνεχώς η αδικία του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η ανάγκη οι λαοί να παλέψουν για μη αλλαγή συνόρων, σεβασμό στις συνθήκες που τα ορίζουν, ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, ότι έχουμε κοινό εχθρό τα μονοπώλια.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ

Συνάδελφοι η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, βρίσκεται ενώπιον του σώματος του συνεδρίου μας, πιστεύοντας ότι παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα που είχε, τα τρία χρόνια που πέρασαν, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και τίμησε την ψήφο των συνέδρων που την στήριξαν, τίμησε τους αγώνες και τις παρακαταθήκες του εργατικού κινήματος της Λαυρεωτικής. Αυτό έχει να κάνει με την συνεπή, αταλάντευτη, ταξική στάση που κρατήσαμε , την συμπόρευση μας με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Η πολύπλευρη δράση μας, είχε πολλαπλά οφέλη για την εργατική τάξη της περιοχής και έγινε παράδειγμα προς μίμηση από πολλά συνδικάτα και εργατικά κέντρα της χώρας.

Δεν υπήρχε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα που να απασχόλησε τους εργαζόμενους της περιοχής που να μην ασχοληθήκαμε, τόσο στον χώρο παραγωγής όσο και στον τόπο κατοικίας, στα ζητήματα της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, του αθλητισμού παντού είχαμε παρέμβαση που αντιμετώπιζε το οξυμένο πρόβλημα και αναδείκνυε τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού. Δεν αφήσαμε κανένα εργαζόμενο απροστάτευτο απέναντι στην εργοδοσία, ήταν δεν ήταν μέλος σωματείου, σε όποιον θεό και να πίστευε. Όλοι γνωρίζουν ότι για να βρουν το δίκιο τους τελικά πρέπει να απευθυνθούν στο Εργατικό Κέντρο, στα σωματεία.

Η πολύπλευρη αυτή δράση μετριέται και από τον αντίπαλο και γνωρίζει ότι έχει απέναντί του μία οργανωμένη δύναμη που πρέπει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα εναντίον της, αλλά και να μην προχωρήσει σε ενέργειες που θα τους εκθέσουν. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η Λαυρεωτική είναι η μόνη περιοχή της νοτιοανατολικής Αττικής που δεν πάρθηκε απόφαση για να είναι ανοικτά τα μαγαζιά τις 32 Κυριακές τον χρόνο πιστεύουμε ότι έχει να κάνει με την αποφασιστική δράση όλο το προηγούμενο διάστημα με το κλείσιμο των σούπερ μάρκετ με περιφρουρήσεις και κινητοποιήσεις, παρ όλες τις αντιδράσεις τουριστικών κεφαλαίων που έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή, η μη επιλογή αυτή την περίοδο της κατάργησης της Κυριακής Αργίας είναι αποτέλεσμα κύρια της παρέμβασή μας.

Το προηγούμενο συνέδριο είχε γίνει 24 Μάη του 2015, ανάμεσα στις βουλευτικές εκλογές όπου ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κυβέρνηση. Αυτή η νέα κατάσταση δημιούργησε στους εργαζόμενους μία αναμονή και αυταπάτη ότι κάτι μπορεί να περιμένει από αυτή την κυβέρνηση. Η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου από την πρώτη στιγμή πήρε θέση και πάλεψε κόντρα σε αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες, είπε στους εργαζόμενους να μην περιμένουν τίποτα από την κυβέρνηση γιατί θα συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, αυτή η στάση μας βοήθησε ένα κόσμο να δει καλύτερα την κατάσταση που οδηγείται. Έτσι είχαμε το δημοψήφισμα και το 3^ο μνημόνιο όπου απαντήσαμε με αγώνες και κινητοποιήσεις. Φυσικά αυτή η κυβέρνηση έφερε ένα σημαντικό πλήγμα στο εργατικό κίνημα μιας και με την απογοήτευση που έσπειρε σε ένα μέρος του πληθυσμού τους έστειλε πολλούς από αυτούς στα σπίτια τους χωρίς διάθεση για αγώνα. Οι αγώνες είχαν συνέχεια και τα επόμενα χρόνια και συνεχίζονται και θα είναι και μεγαλύτεροι και νικηφόροι. Μπροστά μας άλλωστε στις 30 Μάη έχουμε απεργία η οποία και σήμερα θα πάρουμε απόφαση για συμμετοχή και συγκέντρωση. Επιγραμματικά σταθμοί σε αυτούς τους αγώνες της τριετίας, ήταν η μάχη ενάντια στο τρίτο μνημόνιο, η κινητοποίηση 14 Αυγούστου του 16 ενάντια στο μεσοπρόθεσμο, όλες οι απεργιακές μάχες και συλλαλητήρια, η απεργία τον Φλεβάρη του 2018 ενάντια στον νόμο για ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος. Σε όλες τις απεργίες δόθηκαν από την διοίκηση και την συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων μας με αυταπάρνηση και πίστη στο δίκιο και τον αγώνα. Απέναντί μας βρέθηκε σταθερά η κυβέρνηση, όλος ο κρατικός, κατασταλτικός μηχανισμός, οι εργοδότες και ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ η οποία λειτουργεί ανοιχτά ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, στηρίζει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, στηρίζει τον ευρωμονόδρομο, υπηρετεί άξια τους ομίλους. Υπέγραψε τον επαίσχυντο κατώτερο μισθό των 586 και 511 ευρώ. Υπονομεύει την προσπάθεια των κλάδων για υπογραφή συμβάσεων, έτρεξε να υπογράψει εκ, νέου την επικύρωση του άθλιου κατώτερου μισθού πριν λίγες μέρες, κόντρα στις αποφάσεις του γενικού συμβουλίου. Δεν έκανε το παραμικρό μπροστά στην επίθεση της κυβέρνησης στα συνδικαλιστικά δικαιώματά μας, έκανε πως δεν άκουσε ότι χτυπιέται το απεργιακό δικαίωμα. Και μετά από όλα αυτά, προκήρυξε απεργία στις 30 του Μάη κάνοντας συμμαχία προθύμων, με αυτούς που υπηρετούν τις επιδιώξεις των μονοπωλίων, εμφανίζοντάς την ως «κοινωνική συμμαχία» Η κοινωνική συμμαχία υπάρχει και δεν είναι άλλη από αυτή των εργατών με τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τις γυναίκες που βρεθήκαμε μαζί στην υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, στις επανασυνδέσεις ρευμάτων, στην υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, στην υπεράσπιση της δωρεάν υγείας, στην μάχη να μην κλείσουν νοσοκομεία κέντρα υγείας, να μην συρρικνωθούν σχολεία, για προσλήψεις σε σχολεία, νοσοκομεία, δήμους, εκεί όπου όλοι αυτοί που σήμερα κομπάζουν για την «κοινωνική συμμαχία» της ΓΣΕΕ βρέθηκαν απέναντί μας.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Συνάδελφοι, με την επίθεση των τελευταίων 8 χρόνων και με τα 3 μνημόνια δεχτήκαμε βαρύτατο χτύπημα στα δικαιώματά μας, κατακτήσεις χρόνων που με αίμα, θυσίες αγωνιστών, εξορίες και βασανιστήρια μπόρεσαν και καθιερώθηκαν, με την επίθεση του κεφαλαίου μέσα από τις κυβερνήσεις του κατάφερα να τις πάρουν πίσω. Το μεγαλύτερο χτύπημα το δεχτήκαμε μέσα από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μέσα από αυτό το αντιδραστικό πλέγμα νόμων που δημιουργεί προς δύο κατευθύνσεις πρόβλημα, από την μία την φτωχοποίηση και εξαθλίωση της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης και από την άλλη χτύπημα στην οργάνωση των εργατών, στα συνδικάτα. Η συνδικαλιστική οργάνωση έχει ως κύριο στόχο την συλλογική διαπραγμάτευση, την από κοινού πάλη για πώληση της εργατικής δύναμης, συλλογικά και όχι ατομικά. Με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων χτυπιέται η μαζική οργάνωση η οντότητά της. Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, μαζί και το σύνολο σχεδόν των σωματείων της δύναμής του είμαστε μέσα στην μεγάλη πρωτοβουλία που είχε παρθεί πριν περίπου δύο χρόνια και υπογράφουν πάνω από 500 συνδικαλιστικές οργανώσεις. Σε αυτή την προσπάθεια αναδεικνύεται η ανάγκη για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, για επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751, κανείς κάτω από αυτό, να επανέλθουν, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η υποχρεωτικότητα και άλλα ζητήματα ζωτικά για την εργατική λαϊκή οικογένεια.

Μέσα σε αυτό το πνεύμα κινούμαστε, μέσα από αυτές τις διαδικασίες φτάσαμε στην 4^η Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ όπου βάλαμε ολοκληρωμένα αυτά τα ζητήματα και πως θα δημιουργήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο για να περάσουμε στην αντεπίθεση. Με δυνάμεις που μπορεί να μην συμφωνούν σε όλα μαζί μας, όμως μπορούν να συστρατευθούν σε αυτή την προσπάθεια για την υπεράσπιση της ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Αυτές οι προσπάθειες προχωρούν και φέρνουν αποτελέσματα, μετά από πολύμηνο και πολύπλευρο αγώνα είχαμε την υπογραφή τοπικής σύμβασης εργασίας στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, στον κλάδο των κατασκευών έχει γίνει μία προσπάθεια σημαντική η οποία κορυφώθηκε με απεργία του κλάδου στις 14 Μάρτη και είναι κοντά στην υπογραφή της κλαδικής σύμβασης. Στα μεγαλύτερα εργοτάξια του κλάδου έχουν μπει υπογραφές και οι εργαζόμενοι εκεί πληρώνονται με την σύμβαση. Προσπάθεια έχει ξεκινήσει και στον κλάδο των τροφίμων όπου και έγινε επιτυχημένη απεργία το προηγούμενο διάστημα. Με βάση αυτή την προσπάθεια και στην περιοχή μας γίνονται προσπάθειες συσπείρωσης των εργαζομένων σε κλάδους που δεν έχουν σύμβαση ή σε κλάδους που ενώ υπάρχει σύμβαση δεν την εφαρμόζουν οι εργοδότες. Για παράδειγμα στα ξενοδοχεία της περιοχής και στο ΚΑΠΕ Σούνιο όπου οι εργαζόμενες πληρώνονται με τον βασικό των 586 και όχι με την κλαδική σύμβαση, η προσπάθεια να τις συσπειρώσουμε στο σωματείο τους, να διεκδικήσουν την επιβολή της σύμβασης είναι ένα πρώτο βήμα. Με το παράρτημα του επισιτισμού έχουμε μία καλή επικοινωνία και θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να έχουν σύμβαση στον χώρο.

ΥΓΕΙΑ

Οι παρεμβάσεις για το Κ. Υγείας οι κινητοποιήσεις που κάναμε διαχρονικά και ειδικά τα τελευταία χρόνια, κινητοποιήσεις που ήταν μαζικές, στο Κ. Υγείας, στην 1^η ΥΠΠΕ είχαν ως αποτέλεσμα να παραμείνει ανοικτό σε 24ωρη βάση κάτι που δεν ήταν στον προγραμματισμό της κυβέρνησης. Η πίεση που ασκήσαμε μαζί με τους συνταξιούχους και επαγγελματίες έφεραν αποτελέσματα. Χρειάζεται συνέχιση της πάλης για την υγεία, ιδιαίτερα να απαντήσουμε στην προπαγάνδα που κάνει η κυβέρνηση που ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού, με κάποιες μικρές παρεμβάσεις στα Κ. υγείας αποκρύπτει την πλήρη υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση στο σύνολό της. Η συνεχής μείωση χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό έχει φέρει τα νοσοκομεία σε τραγική κατάσταση, ενώ ο λαός πληρώνει από το υστέρημά του για βασικές εξετάσεις και για φάρμακα.

ΠΑΙΔΕΙΑ

Αναδείξαμε τα προβλήματα με τους αναπληρωτές και την ανάγκη για προσλήψεις, οι παρέμβαση του ΕΚ είχε να κάνει και με την τοπική ιστορία και η προσπάθεια με τους ιστορικούς περιπάτους, η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και οι περιηγήσεις στην Γαλλική εταιρία για το νεότερο Λαύριο και τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, αγκαλιάστηκε από δεκάδες σχολεία και σωματεία τα τελευταία 4 χρόνια έχουν επισκεφθεί την περιοχή πάνω από 4.000 εργαζόμενοι και μαθητές που τους διδάσκουμε ιστορία και ταξική πάλη. Αναδεικνύουμε την υλιστική εξέλιξη της κοινωνίας, την διαμόρφωση του κράτους, των τάξεων και την διέξοδο μέσα από το κοινωνικά αναγκαίο, η εργατική τάξη να απαλλαγή από το δεσμά της εκμετάλλευσης. Στην παιδεία προχωράει η αξιολόγηση, η οποία σημαίνει ότι καλός δάσκαλος και σχολείο είναι αυτό που έχει χορηγούς, αυτό που μπορεί να λειτουργεί με λιγότερους δασκάλους, αυτό που μπορεί και στοιβάζει 30 παιδιά σε μία αίθουσα.

Χρειάζεται αποφασιστική δράση του Εργατικού Κέντρου όσον αφορά το ζήτημα των ναρκωτικών στα σχολεία. Έχουμε πολλά κρούσματα χρήσης ναρκωτικών στα δύο γυμνάσια της περιοχής. Έχουμε έρθει σε επαφή με το ΕΣΥΝ και θα προχωρήσουμε σε ενημέρωση γονέων και μαθητών. Έχουμε και την δύναμη και το κύρος μέσα στην νέα γενιά να επιβάλλουμε την θέση μας ότι μαγκιά δεν είναι να είσαι εξαρτημένος, αλλά ελεύθερος.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η προσπάθεια να αναδείξουμε την ιστορία μας μέσα από κινηματογραφική ταινία για την απεργία του 1961 των μεταλλωρύχων, παρά τις ερασιτεχνικές αδυναμίες μπορούμε να πούμε ότι ήταν πρωτοπόρα δουλειά για συνδικαλιστική οργάνωση. Τέτοιες ενέργειες είχαν πραγματοποιήσει τα κόκκινα συνδικάτα της Γερμανίας και η ομοσπονδία μετάλλου Αμερικής, είναι παρέμβαση με ευρύτερο αντίκτυπο στην δράση των συνδικάτων και πως αυτά μπορούν να παρεμβαίνουν και μέσα από τέτοιες ενέργειες. Επίσης στον πολιτισμό οι παρεμβάσεις με εκδηλώσεις ιστορικού και πολιτιστικού περιεχομένου, είναι πολύ επιτυχημένες και η συμμετοχή εργαζομένων αξιοσημείωτη.

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Η παρεμβάσεις μας για τι αθλητισμό έχει ανάγκη η λαϊκή οικογένεια, με ανακοινώσεις για τα ζητήματα της εμπορευματοποίησης, εγκατάληψης αθλητικών χώρων, αλλά και η προσπάθεια διάλυσης ιστορικών ποδοσφαιρικών συλλόγων, για πλήρη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, μπορούμε να πούμε ότι ήταν καταλυτικές για την συνέχεια και για την σωτηρία των ομάδων. Ο λαϊκός Αγώνας δρόμου που φέτος έγινε για δεύτερη συνεχή χρονιά, αναδεικνύοντας τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό χωρίς κόστος για την λαϊκή οικογένεια και το ιστορικό περιεχόμενό του είναι μία προσπάθεια που αγκαλιάζεται από πλατιά λαϊκά στρώματα, η μαζική συμμετοχή πάνω από 200 αθλητών και πάνω από 70 μικρών παιδιών δείχνει ότι και ανάγκη υπάρχει για τέτοιες πρωτοβουλίες και τα αιτήματα για δωρεάν άθληση για όλους είναι επίκαιρα και αναγκαία να τα παλεύουμε. Σύμφωνα με πληροφορίες τελικά το έργο αποκατάστασης του δημοτικού σταδίου της Λαυρεωτικής απεντάχθηκε λόγω επανειλημμένων ενστάσεων. Μπορούμε να βγούμε μπροστά να καλέσουμε τις ομάδες και να προχωρήσουμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στον Δήμο και περιφέρεια να απαιτήσουμε να ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες, να μπει και σε πρόγραμμα χρηματοδότησης για αποκατάσταση και το γήπεδο του Ολυμπιακού Λαυρίου, καθώς και άλλοι αθλητικού χώροι, όπως το 5χ5 δίπλα στο κλειστό γυμναστήριο.

Το Εργατικό Κέντρο συνέχισε την δράση με την επανασύνδεση του ρεύματος σε εργατικές-λαϊκές οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν τους δυσβάστακτους λογαριασμούς. Έχουμε προχωρήσει σε πάνω από 700 επανασυνδέσεις και έχουν γίνει δεκάδες παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις στην ΔΕΗ στο Κορωπί.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Έχουμε δεσμούς αλληλεγγύης με τους πρόσφυγες διαχρονικά στο Λαύριο. Είναι σχέσης αμοιβαίας εμπιστοσύνης, έχουμε κάνει παρεμβάσεις στο υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής για τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τους πρόσφυγες που έχουν να κάνουν με τα ζητήματα ασύλου, υγείας, κτιριακά, καθαριότητας, επισιτισμού. Μία σοβαρή παρέμβαση ήταν όταν πριν δύο χρόνια οι φασίστες είχαν σηκώσει κουρνιαχτό και κάνανε επιθέσεις στον καταυλισμό στο Νεράκι, η παρέμβασή μας με επανασύνδεση όλων των οικίσκων με ρεύμα παραμονή Χριστουγέννων και η δυνατότητα που δόθηκε στους πρόσφυγες να ζεσταθούν και να νιώσουν ασφαλής με τους προβολής που φώτισαν τον χώρο ήταν μέγιστη μορφή αλληλεγγύης που την εκτίμησαν απεριόριστα οι πρόσφυγες. Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν πήρε φωτιά η παράνομη χωματερή και κινδύνευαν να καούν ζωντανοί, δεν θα εκκένωναν τον χώρο γιατί φοβόντουσαν να μην τον κάψουν και δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν. Μόνο εμάς εμπιστεύθηκαν και τελικά τον εκκένωσαν που τους ζητήσαμε με δικιά μας ευθύνη να φύγουν. Η αλληλεγγύη συνεχίζεται και με την συλλογή τροφίμων και φαρμάκων, ενώ έχουμε ξεκινήσει νέα πρωτοβουλία για το κτίριο στην πλατεία και την εγκατάληψη από την κυβέρνηση των προσφύγων στο έλεος και στην τύχη τους.

ΚΤΙΡΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Το να μπεις σε μία διαδικασία αποκατάστασης ενός κτιρίου και μάλιστα χωρίς χρηματοδότηση, αλλά από το υστέρημα των εργατών, θέλει αποφασιστικότητα και δυναμική. Αυτό που έχουμε ξεκινήσει με την αποκατάσταση του κτιρίου δεν είναι μικρή υπόθεση. Με αυτές τις μικρές επιδιορθώσεις, φτιάξαμε την αίθουσα διδασκαλίας όπου λειτουργεί το λαϊκό φροντιστήριο, φτιάξαμε αυτήν εδώ την αίθουσα που μπορούμε να κάνουμε το συνέδριό μας, έχουμε παραχωρήσει στον καλλιτεχνικό σύλλογο ίρις χώρο και κάνει μαθήματα ζωγραφικής, όπως και την θεατρική σκηνή στον Θεσσαλικό σύλλογο για πρόβες της θεατρικής του ομάδας. Γίνεται το Εργατικό Κέντρο στέκι των εργατών και της νέας γενιάς. Πρέπει να βάλουμε στόχο το καλοκαίρι να ολοκληρωθούν τα σοβαντίσματα εξωτερικά και να βαφτεί εξωτερικά και ο διάδρομος.

Συνάδελφοι, κάναμε πάρα πολλά θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει ακόμα περισσότερα. Βασικό καθήκον και άμεση προτεραιότητα που έχουμε να υλοποιήσουμε είναι οργάνωση της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης όλης της Ανατολικής Αττικής, η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η βελτίωση της λειτουργίας τους, να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να μπούμε σε κάθε εργασιακό χώρο, να ξεχωρίσουμε πρωτοπόρους εργάτες, να μπουν μπροστά για την δημιουργία σωματείων, σωματειακών επιτροπών. Να δείξουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη να την βοηθήσουμε να κάνει βήματα στην οργάνωσή της.

Το διεκδικητικό πλαίσιο που έχουμε συμφωνήσει:

• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, κάλυψη των απωλειών, των στοιχειωδών, βασικών αναγκών.

• Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

• Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων.

Χτίζουμε μαχητικό, ταξικό, εργατικό – λαϊκό τείχος αντίστασης, για να μην περάσουν οι νέες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που προστίθενται στα προηγούμενα βάρβαρα μέτρα, για την κάλυψη των απωλειών που είχαμε σε εισόδημα και δικαιώματα.

Αγωνιζόμαστε για τη μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αγωνιζόμαστε για:

1. Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.

2. Κατάργηση των ατομικών Συμβάσεων εργασίας και των Ενώσεων Προσώπων.

3. Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ.

4. Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.

5. Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.

6. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.

7. Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.

8. Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.

9. Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν την λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.

10. Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.

Μπροστά μας έχουμε την απεργιακή μάχη στις 30 Μάη. Πρέπει τις μέρες που απομένουν να φτάσουμε σε όλους τους εργασιακούς χώρους να παλέψουμε με το πλαίσιο πάλης, να έρθουν σε αυτή την μάχη και οι επαγγελματίες με το κοινό μας πλαίσιο για να δώσουμε απάντηση στην επίθεση εργοδοσίας, κράτους και εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.