Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ν. Λάρισας, με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, εύχεται καλή, αγωνιστική και δημιουργική σταδιοδρομία στους νέους και στις νέες του Ν. Λάρισας, που ξεπέρασαν εμπόδια και δυσκολίες και πέτυχαν την εισαγωγή τους σ’ αυτά.
Η πορεία και οι σπουδές τους, δυστυχώς, δεν θα είναι χωρίς προβλήματα. Οι αντιδραστικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η γιγάντωση της ανεργίας και το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, κάνουν φανερό ότι θα χρειαστεί ο προσωπικός μόχθος, αλλά και η συλλογική πάλη για την ελπίδα και την προοπτική της νεολαίας. Η συμμετοχή και η δράση στον αγώνα, μέσα από τους συλλόγους και τους φορείς του φοιτητικού – σπουδαστικού και του λαϊκού κινήματος για σπουδές και ζωή με δικαιώματα, είναι ο δρόμος που πρέπει να εμπιστευτεί η νέα γενιά.
Ο αγώνας των νέων για τη καλή γνώση του επιστημονικού αντικειμένου τους δεν είναι μόνο προσωπικός. Πρέπει να δένεται με τις λαϊκές αγωνίες, ώστε αύριο ως επιστήμονες να στηρίξουν το μόχθο και τις ανάγκες της εργατικής τάξης.
Σε όσους δεν μπόρεσαν να μπούνε σε ΑΕΙ – ΤΕΙ ή οδηγήθηκαν σε άλλους δρόμους, το ΕΚΝΛ τους καλεί να διεκδικήσουν ακόμη πιο αποφασιστικά τα δικαιώματά τους στη δουλειά και τη ζωή.
Η συζήτηση που γίνεται πότε για την πτώση και πότε για την άνοδο των βάσεων είναι χωρίς ουσία. Το πρόβλημα της Εκπαίδευσης σήμερα είναι βαθιά ταξικό. Από το μορφωτικό της περιεχόμενο έως τη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτήν.
Το ΕΚΝΛ, τάσσεται υπέρ της απεξάρτησης του προγράμματος και της λειτουργίας του Λυκείου από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ. Υπέρ της κατάργησης των κατευθύνσεων του Λυκείου και των πανελλαδικών εξετάσεων στην Γ’ Λυκείου, που ταυτίζουν τις απολυτήριες με τις εισαγωγικές.
Βεβαίως το σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορεί να βρει δίκαιη λύση στο πλαίσιο των άνισων όρων που δημιουργεί η σημερινή εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος, προϋποθέτει, μετά την απόκτηση από το σύνολο των νέων της ενιαίας 12χρονης γενικής μόρφωσης, να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία, να δοθεί ουσιαστική διέξοδος στην επαγγελματική εκπαίδευση.
Μόνο στη σχεδιασμένη προς όφελος των εργαζομένων και του λαού οικονομία, μπορεί να λυθεί αυτό το ζήτημα. Όταν πάψει η ανεργία να βασανίζει τους νέους, τότε κριτήριο για την επιλογή σπουδών θα είναι τα πραγματικά ενδιαφέροντα, που αποτελούν τη βασική προϋπόθεση της δημιουργικότητας. Το ενδιαφέρον για την επιστήμη και όχι η απόκτηση καλύτερων όρων για μια δουλειά. Μόνο έτσι, το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ θα πάψει να φαντάζει ως κυρίαρχο πρόβλημα της παιδείας και μέλημα της κοινωνίας θα γίνει το περιεχόμενο και ο σκοπός του.
Με βάση τη σημερινή κατάσταση λέμε ότι η διαδικασία πρόσβασης στα ΑΕΙ πρέπει:
α) να είναι ανεξάρτητη από τη λειτουργία του σχολείου και να ακολουθεί χρονικά την ολοκλήρωση του μορφωτικού έργου,
β) να προϋποθέτει την ουσιαστική και πλήρη παροχή δημόσιας και δωρεάν παιδείας,
γ) να δίνει δυνατότητα φοίτησης στην ανώτατη εκπαίδευση, σε εργαζόμενους που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους μέσα από ειδικές διαδικασίες,
δ) η διαδικασία επιλογής να γίνεται με κριτήρια που αντιστοιχούν στις απαιτήσεις για τη σπουδή της επιστήμης και το λειτούργημα του επιστήμονα. Μια λιγότερο άδικη για τη σημερινή πραγματικότητα, διαδικασία επιλογής θα μπορούσε να προβλέπει μετά την ολοκλήρωση του σχολείου, κάποιας μορφής «μεταλυκειακών» εξετάσεων σε 2-3 μαθήματα, ανάλογα με τις σπουδές που θέλει ο υποψήφιος, δυνατότητα κατοχύρωσης της βαθμολογίας και δικαίωμα απεριόριστης επανάληψης των εξετάσεων.
Αναδιοργάνωση της νυχτερινής εκπαίδευσης, η οποία δεν μπορεί να υποκαθίσταται απο τα σχολεία β’ ευκαιρίας.
– Παράλληλα προτείνουμε τη δημιουργία Ειδικών Επαγγελματικών Σχολών σε «μεταλυκειακό» επίπεδο, ενταγμένων στο δημόσιο δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης, ώστε να εξασφαλίζουν πλήρη και υψηλού επιπέδου επαγγελματική εκπαίδευση και ειδίκευση, χωρίς να χρειάζεται διαδικασία πιστοποίησης που απαξιώνει το πτυχίο. Κατάργηση των ΙΕΚ και κάθε μορφής ιδιωτικής κερδοσκοπίας, που εκμεταλλεύεται τη νεολαία.
– Το ΕΚΝΛ διεκδικεί την αναδιαμόρφωση μιας αληθινά Ενιαίας Δημόσιας Δωρεάν Ανώτατης Εκπαίδευσης, που θα εξασφαλίζει την επιστημονική ειδίκευση σε όλους τους αποφοίτους της, χωρίς τις διακρίσεις σε πανεπιστημιακή και μη πανεπιστημιακή-τεχνολογική, που αναπαράγουν τις αλληλοκαλύψεις και την ανισοτιμία ΑΕΙ-ΤΕΙ και θα αναπτύσσουν την έρευνα με σκοπό την εξασφάλιση της γενικής προόδου και ευημερίας. (όχι 2χρονες-3χρονες ευκαιριακές σπουδές, ενιαίες προπτυχιακές και μεταπτυχιακές).
Αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο 15% του προϋπολογισμού για να καλυφθούν οι ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης. Προσλήψεις μόνιμου και καλά εκπαιδευμένου προσωπικού σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, αξιοπρεπείς μισθούς, δικαιώματα, επιμόρφωση. Από κει και πέρα το δικαίωμα στη δουλειά για όλους και με ικανοποιητικές αμοιβές και άλλα κοινωνικά δικαιώματα να αποτελεί στοιχειώδη ευθύνη του κράτους.
Αυτά όμως απαιτούν άλλη πολιτική, άλλη εξουσία. Αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε όλα τα επίπεδα. Γι’ αυτό η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, χρειάζεται να κάνουν δική τους υπόθεση τον αγώνα για μόρφωση, δεμένο με τον αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας, όπου η μόρφωση και η επιστήμη θα υπηρετούν πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες και παρέχεται σε όλους δωρεάν μέσα από ένα ενιαίο και αποκλειστικά δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, χωρίς επιχειρηματίες που θα κερδίζουν σε βάρος του λαού.
