Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι,

Η Ομοσπονδία καλεί τα Συνδικάτα και τους εργαζόμενους του κλάδου να δυναμώσουμε το μέτωπο για την επαναφορά και την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ και των Κλαδικών Συμβάσεων, αξιοποιώντας και την μέχρι τώρα πείρα μας, την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στους χώρους δουλειάς που δείχνει ότι η επίθεση στις Συλλογικές Συμβάσεις αποτέλεσε και αποτελεί βασική στόχευση της αντεργατικής επίθεσης των επιχειρηματικών ομίλων και των κυβερνήσεων.

Οι εργοδότες θέλουν να έχουν λυμένα τα χέρια για κάθε ζήτημα που αφορά τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης από το ύψος του κατώτερου μεροκάματου μέχρι το ωράριο και το σταθερό χρόνο και κάθε όρο εργασίας που αποτελούσε συλλογική κατοχυρωμένη προστασία για τους εργαζομένους μέσα από τη συλλογική σύμβαση, για να βαθαίνουν την εκμετάλλευση, να θωρακίζουν και να αυξάνουν τα κέρδη τους.

Αποτελεί κύριο μέτωπο πάλης, αφορά συνολικά τη ζωή μας και πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε εργαζόμενου του κλάδου. Να γίνει ουσιαστική συζήτηση στους τόπους δουλειάς, στις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων για τη συσπείρωση και προετοιμασία δυνάμεων για διεκδίκηση και σύγκρουση προκειμένου να σπάσει η αδιαλλαξία των εργοδοτών για την υπογραφή Σύμβασης αλλά και της κυβέρνησης για τη νομοθετική κατοχύρωση της επεκτασιμότητας και υποχρεωτικότητας εφαρμογής στον κλάδο, την υπερίσχυση της ευνοϊκότερης σύμβασης έναντι των ατομικών και επιχειρησιακών που τσακίζουν τους μισθούς και τα δικαιώματα μας.

Καθοριστικής σημασίας είναι η επαναφορά της ΕΓΣΣΕ με νόμο στα 751 ευρώ ως βάση για την υπογραφή των Κλαδικών Συμβάσεων με αυξήσεις.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ για άλλη μια φορά λέει ψέματα για τις Συλλογικές Συμβάσεις, προσπαθεί να καλλιεργήσει νέες αυταπάτες και κλίμα αναμονής για λύση από τα πάνω, με τα παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης» και για «νέο αναπτυξιακό μοντέλο», την ίδια ώρα που ετοιμάζεται για νέα αντεργατικά μέτρα με την 4^η αξιολόγηση και ενώ έχει ήδη συμφωνήσει στην παγίωση όλων των αντεργατικών νόμων με τη λεγόμενη «κωδικοποίηση» της εργατικής νομοθεσίας καθώς και για το παραπέρα χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων ακόμα και του ίδιου του δικαιώματος υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις θέτοντας ζήτημα «αντιπροσωπευτικότητας».

Ο ΣΕΒ και οι εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου με συνεχείς παρεμβάσεις τους απαιτούν τη μονιμοποίηση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας που αποτελεί προαπαιτούμενο για την ανάκαμψη των κερδών τους, την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Σε αυτό το σχεδιασμό τους επιχειρούν να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους προβάλλοντας τα δικά τους συμφέροντα ως κοινά, ότι δηλαδή η ολομέτωπη επίθεση εις βάρος μας είναι «για το καλό μας» αξιοποιώντας και τις δυνάμεις τους στο εργατικό κίνημα από την πλειοψηφία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ έως και επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου που είναι του χεριού τους, θυμίζουμε ότι από την εκδήλωση της κρίσης παρέδωσαν, χωρίς να ανοίξει μύτη, με την υπογραφή τους δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων  του κλάδου.

Είτε να μας αντιμετωπίζουν ξεμοναχιασμένους, σε ατομική διαπραγμάτευση και σύμβαση, να διασπούν τους εργαζόμενους σε νέους κάτω των 25 ετών, σε εργαζόμενους που η πρόσληψη έγινε μετά το 2012 και ας είχαν προϋπηρεσία στον κλάδο ή και αλλού, σε όσους είναι με «ευέλικτες μορφές» εργασίας, σε εργαζόμενους στον Ιματισμό που δουλεύουν μόνο στην έδρα της εταιρείας και στους μετανάστες στα φασονατζίδικα τους κλπ.

Τα παραδείγματα από τους χώρους δουλειάς του κλάδου είναι ενδεικτικά για το τι σημαίνει στην πράξη μη ύπαρξη Συλλογικής Σύμβασης και όπου η εργοδοσία εξαντλεί κάθε περιθώριο που της παρέχει το αντεργατικό οπλοστάσιο με το οποίο την εξόπλισαν οι κυβερνήσεις αλλά και ασυδοσίας και τρομοκράτησης των εργαζομένων: τα μεροκάματα πείνας, τον άθλιο διαχωρισμό μεταξύ νέων και παλιών εργαζομένων, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την εκ περιτροπής εργασία, την εντατικοποίηση, τις ατελείωτες υπερωρίες, την πληρωμή με κουπόνια, τη μη ύπαρξη μέτρων για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη μη προστασία της μητρότητας, την απληρωσιά.

Σε πρόσφατη συνάντηση του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών με την υπουργό εργασίας μέσα σε κλίμα πολύ θετικό, εποικοδομητικό και με πνεύμα πλήρους κατανόησης όπως αναφέρουν, κατέθεσαν υπόμνημα με τις απαιτήσεις τους όσον αφορά τα εργασιακά ζητήματα κατά τη «μεταμνημονιακή εποχή». Αποθρασυμμένοι και κλιμακώνοντας την επίθεση έβγαλαν από τα συρτάρια τους κάθε αντεργατική αξίωση τους για μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών, των προσαυξήσεων για τις Κυριακές, τις αργίες και τη νυχτερινή εργασία, για νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και βέβαια για καμία επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και αύξηση του κατώτερου μισθού.

Τα κριτήρια που προτείνουν για τη διαμόρφωση του ύψους του μισθού είναι η ανταγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα και η ανάπτυξη της οικονομίας. Ότι δηλαδή αποτέλεσε τη βάση για την υπογραφή την περασμένη βδομάδα των βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών, μεγαλοξενοδόχων και άλλων εργοδοτικών οργανώσεων με τους ανθρώπους τους στην ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, κοινής δήλωσης για το «Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο», τους αναπτυξιακούς στόχους του κεφαλαίου, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Σε γραμμή πλήρους ευθυγράμμισης τους με τις απαιτήσεις και τη στρατηγική της μεγαλοεργοδοσίας οι δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΜΕΤΑ, υποταγής των εργαζομένων και απαξίωσης των αγώνων και της απεργίας, απέρριψαν και την πρόταση του ΠΑΜΕ για Πανεργατική Απεργία για τις Συλλογικές Συμβάσεις για επαναφορά της ΕΓΣΣΕ στα 751 ευρώ.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι να δυναμώσουμε τη διεκδίκηση για δουλειά με δικαιώματα, για την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών που σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη κερδών. Αυτός είναι ο δρόμος που η τάξη μας απέσπασε κατακτήσεις, την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς του υπηρέτες.

Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την οργάνωση μας στα σωματεία, σε κάθε τόπο δουλειάς, την πάλη μας για ανάκτηση απωλειών, το άνοιγμα του δρόμου με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας όπως αυτές διαμορφώνονται στην εποχή μας και βάση του πλούτου που παράγουμε.

Διεκδικούμε:

• Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελαστική βάση για αυξήσεις στον κατώτερο μισθό. Κατώτερο μεροκάματο 33,57 ευρώ.
• Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μην βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
• Επαναφορά και υπογραφή των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα.
• Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.

Δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή με βάση την εποχή μας, τον 21^ου αιώνα και τις σύγχρονες ανάγκες μας.

 Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ