Για πρώτη φορά στην πόλη μας διοργανώνεται ο «θεσμός» της «Λευκής Νύχτας». Στην ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου και της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών γίνεται λόγος για «…ψώνια ως τα μεσάνυχτα με προσφορές…» που μόνο ως κοροϊδία μπορούν να χαρακτηριστούν.
Θεωρούμε φυσικούς μας συμμάχους τους μικρούς εμπόρους και αυτοαπασχολούμενους και γι’ αυτό τους λέμε ότι μπορούν να οργανώσουν όσες γιορτές θέλουν και μπορούν, μέρα ή νύχτα στην πόλη, αλλά όχι με τα καταστήματα ανοιχτά.
Το πρόβλημα για τους εργαζόμενους – καταναλωτές δεν είναι το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, αλλά οι άδειες τσέπες τους, σε βαθμό που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε καν τις βασικές τους ανάγκες.
Σε αντίστοιχη θέση βρίσκονται και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρο-επαγγελματίες που βρίσκονται κλεισμένοι όλη την ημέρα στα εμπορικά τους καταστήματα βλέποντας τον τζίρο τους να πέφτει και τις υποχρεώσεις από μήνα σε μήνα να ανεβαίνουν στα ύψη. Με τη φοροληστεία από το κράτος, τις ανατιμήσεις στα προϊόντα, τις οφειλές στα ταμεία τους, κ.ά., τρέχουν μόνιμα να καλύψουν τις διάφορες τρύπες, με αποτέλεσμα να στερούνται ενός σταθερού εισοδήματος για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Σε αυτά τα πλαίσια, οι «Λευκές Νύχτες» δεν είναι παρά μια κερκόπορτα για τη γενίκευση της απελευθέρωσης του ωραρίου. Δεν πρόκειται για τυχαίες ή μεμονωμένες εκδηλώσεις, αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και η κατάργηση της Κυριακάτικης αργάς, που πλέον δρομολογείται η θεσμοθέτησή της, αρχικά ξεκίνησε «μεμονωμένα», στο όνομα της «τόνωσης της αγοραστικής κίνησης».
Από την απελευθέρωση του ωραρίου η μεγάλη πλειοψηφία των μικρών καταστημάτων όχι μόνο δεν ωφελείται, αλλά θα οδηγηθεί ακόμη πιο γρήγορα στο κλείσιμο, κάτω από το βάρος του ανταγωνισμού. Αντίστοιχα, απελευθέρωση ωραρίου σημαίνει για τους εμποροϋπαλλήλους εξαντλητικά ωράρια και ζωή λάστιχο.
Οι σχεδιασμοί αυτοί αντικειμενικά ωφελούν τη μεγαλοεργοδοσία και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του εμπορίου. Τα κέρδη γι’αυτούς είναι διπλά. Από τη μια ξεζουμίζουν κυριολεκτικά τους εργαζόμενους τους, από την άλλη ξεμπερδεύουν με τη μάζα των αυταπασχολούμενων και μικρών εμπόρων. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται μια σειρά Δημοτικών Αρχών, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ακριβώς όπως και οι προηγούμενες.
Η μόνη διέξοδος για τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους και τους μικρο-επαγγελματίες βρίσκεται στη συμπόρευση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, στην οργάνωση για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, ενάντια στην πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων. Για τη διεκδίκηση της ανάκτησης των απωλειών τους, την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για πλήρες και σταθερό ωράριο, την κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
