Η απόφαση της προέδρου προκαλεί τουλάχιστον ερωτηματικά. Από την αρχή της δίκης απέρριψε το αίτημα αναβολής που κατέθεσε η υπεράσπιση, καθώς ο ένας από τους δύο κατηγορούμενους απουσιάζει στο εξωτερικό. Δε δέχθηκε να καταθέσουν οι τέσσερις μάρτυρες υπεράσπισης, περιορίζοντας αυθαίρετα τον αριθμό τους στους δύο!
Την ίδια στιγμή δέχθηκε οκτώ μάρτυρες κατηγορίες, ανθρώπους της εργοδοσίας, που επαναλάμβαναν το ίδιο “παραμύθι”, την ίδια συκοφαντία πως οι εργαζόμενοι επιτέθηκαν, χωρίς φυσικά να μπορούν να αποδώσουν καμιά αξιόποινη πράξη σε κανένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Κερασάκι στην τούρτα αποτελεί το γεγονός ότι η πρόεδρος αποφάσισε πως το αδίκημα διαπράχθηκε “κατά συρροή”, παρά το γεγονός ότι μόνο ένας από τους μάρτυρες κατέθεσε πως δέχθηκε επίθεση.
Είναι γνωστή η “φάμπρικα” των διώξεων ενάντια στο Συνδικάτο, μέσα από την οποία οι εργολάβοι στοχεύουν στην εξόντωσή του, για να μπορούν ανεμπόδιστα να πετσοκόβουν μεροκάματα, να επεκτείνουν τα ωράρια εργασίας, να καταστρατηγούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, γενικότερα να έχουν τα χέρια τους λυμένα ώστε να επιβάλλουν εργασιακό μεσαίωνα.
Το Συνδικάτο μας ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι όργανο του αγώνα ενάντια στις επιδιώξεις της εργοδοσίας. Καμία δικαστική απόφαση ή άλλου είδους προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης δε θα κάμψει τον ταξικό προσανατολισμό των δυνάμεών μας.
Και η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει πως οι εργοδότες έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην εργατική τάξη και αξιοποιούν όλα τους τα όπλα: Απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, βιομηχανία μηνύσεων, κατασταλτικές δυνάμεις, μέχρι και τους μπράβους της εγκληματικής οργάνωσης “Χρυσής Αυγής”. Ας είναι βέβαιοι πως η προσπάθειά τους θα πέσει στο κενό. Δε μας τρομοκρατούν, μας πεισμώνουν, συνεχίζουμε πιο αποφασισμένοι. Απάντηση θα πάρουν και από τη μαζική συμμετοχή των μεταλλεργατών στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρη
