Τα Συνέδρια και οι Γενικές Συνελεύσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να αποτελούν κορυφαίες διαδικασίες, από τις οποίες με μαζικό και συλλογικό τρόπο θα παίρνονται οι αποφάσεις που ενισχύουν την αντίσταση των εργαζομένων στην επίθεση κυβερνήσεων και εργοδοτών και θα οργανώνουν την πάλη τους για διεκδίκηση με κριτήριο τις ανάγκες τους.
Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία τέτοιο Συνέδριο προσπάθησε να επιβάλλει στην Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού, που έγινε από 13 ως 15 Δεκέμβρη 2021, μέσα από τη συμμετοχή και τις δεκάδες τοποθετήσεις των αντιπροσώπων της από όλη τη χώρα, μεταφέροντας την πείρα από τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που αναπτύξαμε το προηγούμενο διάστημα, ώστε να ανατραπεί η γραμμή του συμβιβασμού και της στήριξης της κερδοφορίας ως μέσο που υπηρετεί τάχα τα συμφέροντα των εργατικών οικογενειών. Τέτοιο κάλεσμα απευθύναμε στο σύνολο των αντιπροσώπων που εκλέχτηκαν.
Η ενίσχυση των δυνάμεων της ΔΑΣ με 13 παραπάνω ψήφους για την εκλογή νέας διοίκησης και 11 παραπάνω για εκλογή αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ (6 από 4 το 2019), καταδεικνύει ότι παρά τον αρνητικό συσχετισμό που διατηρείται σε αυτήν την Ομοσπονδία, οι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν την πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, συσπειρώνονται όλο και περισσότεροι μαζί μας για να δυναμώσει το μέτωπο απέναντι σε αυτούς που μας στερούν τη ζωή που μας αξίζει.
Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία με 7 έδρες τόσο στο απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο, όσο και στο νέο, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να γίνει Συνέδριο με πραγματικούς αντιπροσώπους, εκλεγμένους από πραγματικούς εργαζόμενους, χωρίς ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και νόθες διαδικασίες που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση, η μεγαλοεργοδοσία και οι άνθρωποί της μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτή η προσπάθεια θα συνεχίζεται όσο θα παραμένουν στα συνδικάτα και στην Ομοσπονδία άνθρωποι της εργοδοσίας.
Συμβάλλαμε στο βαθμό που μας αναλογούσε ώστε να γίνει ουσιαστική συζήτηση για την ανάγκη να οργανωθεί η πάλη ώστε να αποτελέσουν οι συλλογικές συμβάσεις ένα αγωνιστικό μέτωπο διεκδίκησης κι όχι μια συμφωνία για το πόσο λιγότερα θα χάνουμε κάθε χρόνο εδώ και μια δεκαετία, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να μεγαλώσει το μέτωπο απέναντι στο νόμο Χατζηδάκη, το σμπαράλιασμα του σταθερού εργάσιμου χρόνου, την απλήρωτη δουλειά, την κατάργηση των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Οι ωμές παρεμβάσεις εκπροσώπων της κυβέρνησης σε αντιπροσώπους που έγιναν μέσα στο ίδιο το Συνέδριο προκειμένου να ψηφίσουν τους αρεστούς της, αποδεικνύουν για ακόμη μια φορά τη στενή σχέση των κομμάτων που επέβαλαν τους πιο άθλιους αντεργατικούς νόμους, με όσους θέλουν το κίνημα καθυποταγμένο στους εκμεταλλευτές μας.
Με την αγωνιστική στάση δεκάδων σωματείων από όλη τη χώρα συμπορευτήκαμε και θα συνεχίσουμε, επιδιώκοντας τη δημιουργία νέων σωματείων και τη μαζικοποίηση όσων λειτουργούν με όρους που να διευκολύνουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στη ζωή και δράση τους, πετώντας έξω από αυτά τα στελέχη της εργοδοσίας που επιζητούν τη μετατροπή τους σε όργανα εξυπηρέτησης των συμφερόντων της.
Η επόμενη μέρα έχει δύσκολα καθήκοντα για κάθε σωματείο του κλάδου, έχει όμως και ελπιδοφόρα προοπτική μέσα από την πραγματική διέξοδο που είναι η οργανωμένη δράση μέσα από τα συνδικάτα για την ικανοποίηση των αναγκών μας
