Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Με το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση απέναντι στα δικαιώματα και  τις κατακτήσεις  των εργαζομένων.  Κάνει σοβαρή προσπάθεια με την προπαγάνδα της και τα ψέματά της  να μας πείσει ότι το νομοσχέδιο θα είναι προς όφελος  όλων των εργαζομένων και συνταξιούχων. Διατρανώνουμε την θέλησή μας ότι δεν θα επιτρέψουμε να περάσει αυτό το νομοσχέδιο, θα παλέψουμε για να το ανατρέψουμε,  από αύριο κλιμακώνουμε την μάχη. 

 Η σημερινή κυβέρνηση κρύβει ότι στρατηγικός στόχος  όλων των κυβερνήσεων και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων μέχρι σήμερα ήταν η απαλλαγή του κράτους  από το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης, και η δημιουργία κεφαλοποιητικού συστήματος ασφάλισης. Με αυτό τον τρόπο οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες , το μεγάλο κεφάλαιο θα βάλουν χέρι στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Θα μπορούν να αξιοποιούν τα δικά μας χρήματα τον ιδρώτα μας για να αποκομίσουν τεράστια κέρδη.

Αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι ξεκομμένο από την επίθεση που δεχόμαστε στους μισθούς,  τις συλλογικές συμβάσεις, στο δικαίωμα στην απεργία και στην συνδικαλιστική δραστηριότητα. Απαιτούν από εμάς να γίνουμε πιο φθηνοί για να μπορούν οι εργοδότες οι επιχειρηματικοί όμιλοι να αποκομίζουν τεράστια κέρδη από την δουλειά μας.                                   

Στον κλάδο του φαρμάκου ήδη υπάρχει αρνητική εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του επικουρικού ταμείου  από το 2013.                                                                                    Στην ιδιωτικοποίηση του ταμείου πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αξιοποιώντας όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους. Για να πείσουν τους εργαζόμενους αυτές οι δυνάμεις χρησιμοποίησαν ψεύτικα επιχειρήματα πρόβαλλαν διλήμματα κάτω όπως  το ταμείο έρχεται στα χέρια των εργαζομένων.                                                                    Ότι με την ιδιωτικοποίηση του ταμείου θα διασφαλιστούν τα δικαιώματα και οι παροχές των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Η πραγματικότητα σήμερα δείχνει ότι οι   επικουρικές συντάξεις  γνώρισαν  μειώσεις που φτάνουν μέχρι και 80%, παροχές που είχε το προηγούμενο ταμείο καταργήθηκαν, ενώ οι εισφορές των εργαζομένων  συνεχίζονται να καταβάλλονται κανονικά.               

Για αυτό καμιά εμπιστοσύνη σε αυτές τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, της πλειοψηφίας της ΓΣΣΕ που βάζουν πλάτη να περάσουν οι σχεδιασμοί των εργοδοτών του ΣΕΒ, κάτω από την λογική της ανταγωνιστικότητας και της αντοχής του συστήματος.  Έχουν πάρει διαζύγιο εδώ και καιρό από τα συμφέροντα και  τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, το απόδειξαν με την στάση τους στις μεγαλειώδες κινητοποιήσεις των εργαζομένων το προηγούμενο διάστημα.

Σήμερα μάλιστα εμφανίστηκε και η ηγεσία της ΓΣΕΕ με δελτίο τύπου της για το νομοσχέδιο που έφερε στη βουλή η κυβέρνηση. Ποιο είναι το πρόβλημα της; Ότι έχει δυσαρεστηθεί, όπως αναφέρει, γιατί δεν προηγήθηκε του νομοσχεδίου, εξαντλητικός διάλογος τονίζοντας λίγο μετά ότι ζητά αξιοποίηση της πρότασης της για σύσταση εθνικού επαγγελματικού ταμείου. Αυτό που συμφώνησε δηλαδή με τους εργοδότες όταν υπέγραψαν την κατάπτυστη νέα εθνική συλλογική σύμβαση.

Μην στεναχωριέται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Αποκλείεται να την αφήσει παραπονεμένη η κυβέρνηση. Τι πρόβλημα να έχει με τις προτάσεις της; Που διαφέρουν με αυτά που λέει το νομοσχέδιο; Κι ας αφήσει τις δακρύβρεχτες ανακοινώσεις. Άλλωστε μαζί τα κουβεντιάζουν, μαζί τα αποφασίζουν. ΓΣΕΕ, εργοδοτικές οργανώσεις και υπουργείο εργασίας έχουν  μακρά παράδοση στη σύμπνοια και στην ομοψυχία.   

Από εκεί που δεν θα πάρει έγκριση η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι από τους εργαζόμενους. Συσπειρωμένοι στα συνδικάτα τους, τα εργατικά κέντρα και τις ομοσπονδίες τους, θα δώσουμε μαζικούς  μακροχρόνιους αγώνες για να μην περάσουν αυτά τα μέτρα.  Θα αγωνιστούμε για να καταργήσουμε όλους τους αντεργατικούς αντιασφαλιστικούς  νόμους που έχουν ψηφίσει μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις.

 Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Πρόσφατα το υπουργείο εργασίας ο υπουργός κύριος Χατζηδάκης προχώρησαν στην εφαρμογή του απαράδεκτου νόμου για την συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία. Θυμάστε πόσα ψέματα μας αράδιαζαν. Ότι καταστροφολογούμε, ότι ο νόμος έχει θετικά σημεία. Βέβαια δεν τα έλεγε μόνο η κυβέρνηση. Παρά τα μεγάλα λόγια, τα ίδια είπαν με τις πράξεις τους ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ που ψήφισαν τα μισά του άρθρα.

Και τώρα που έρχονται να τον εφαρμόσουν, ξεκινάνε από το χτύπημα της συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης γιατί αυτή είναι η προτεραιότητά τους. Θέλουν να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου. Να βάλουν εμπόδια στην συζήτηση και επαφή με τους εργαζόμενους, στην διεκδίκηση για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, στην μάχη για να υπογραφούν ικανοποιητικές ΣΣΕ, να βάλουν φραγμό στην οργάνωση των εργαζόμενων με τα σωματεία τους.

Νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν 10ωρα χωρίς να πληρώνονται και δεν θα αντιδράσουν επειδή το είπε ο Χατζηδάκης; Πιστεύουν ότι οι εργαζόμενοι όταν δεν θα έχουν που να μείνουν ή να πάρουν βασικά είδη για να ταΐσουν τα παιδιά τους επειδή τα νοίκια και οι τιμές έχουν πάρει την ανηφόρα, θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια επειδή έτσι τα συμφώνησαν η ΝΔ κι ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή;  

Κούνια που τους κούναγε. Εμείς οι εργαζόμενοι που συσπειρωνόμαστε στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες που κάλεσαν στην σημερινή συγκέντρωση για την καταδίκη του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης τους δίνουμε ξεκάθαρα  το μήνυμα.                                         Ότι αυτός ο νόμος δεν θα περάσει, θα μείνει στα χαρτιά, θα σταθούμε ανυποχώρητα απέναντι σε κυβερνήσεις και εργοδότες που θα βάλουν εμπόδια στην συνδικαλιστική δράση και τους αγώνες. Αυτό το μήνυμα  έδωσαν οι εργαζόμενοι μαζί με τα σωματεία τους  στις 28 Νοέμβρη, στις 6 Μάη, στις 10 και 16 Ιούνη με τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Αυτός είναι ο δρόμος,  δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να μπορέσουμε εμείς οι εργαζόμενοι  να διεκδικήσουμε αυτά που πραγματικά μας ανήκουν, ενάντια σε κυβερνήσεις και εργοδότες.                            

Για αυτό απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή να συ στρατευθούμε, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις  ανασύνταξης και αντεπίθεσης του  εργατικού κινήματος.      

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη για όλους μας. Δεν δίνει περιθώρια σε κανέναν για να μην πάρει θέση. Πώς να μην πάρουμε θέση για αυτό που ζήσαμε πριν λίγες μέρες όταν λαϊκός κόσμος, συνάδελφοί μας, μόνοι κι αβοήθητοι, με ένα λάστιχο κι ένα κλαδί δέντρου προσπαθούσαν να σώσουν τη ζωή τους, τα μέρη που μένουν κι εργάζονται, το περιβάλλον που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, απέναντι στην πύρινη λαίλαπα;

Κάηκαν τα Γεράνεια Όρη, τα Βίλια, η Βαρυμπόμπη, η Κερατέα και το Λαύριο, κάηκε και η ζωή μας. Δέντρο δεν έμεινε για να αναπνέουμε λίγο καθαρό αέρα. Κι ούτε ο κακός μας ο καιρός μας έφταιξε, ούτε το ανίκανο κράτος. Που είναι η ανικανότητά του όταν οι κυβερνήσεις έστελναν αποστολές στο Αφγανιστάν, όταν φτιάχνουν πανεπιστημιακή αστυνομία, όταν περνάει το ένα μέτρο πίσω από το άλλο; Σε αυτά είναι μάστορες.

Για αυτό ας αφήσουν τις συγνώμες. Καήκαμε, όχι γιατί κάνουν λάθη κι έχουν αστοχίες. Καήκαμε γιατί οι προτεραιότητες τους δεν συμπεριλαμβάνουν τις ανάγκες μας. Γιατί όπως λένε, κριτήριο αν αξίζει να μειωθούν ή να αποτραπούν οι ζημιές είναι η ανάλυση του κόστους και του οφέλους.

Για αυτά τα ζητήματα πρέπει να πάρουμε θέση. Κάθε εργαζόμενος, κάθε σωματείο. Γιατί χθες μπορεί να καήκαμε από τη φωτιά, αύριο όμως θα πνιγούμε στην πρώτη βροχή. Και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να μην παρθούν άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, να μην υπάρξει αναβάθμιση των έργων υποδομής στο οδικό δίκτυο, στο δίκτυο ύδρευσης και ηλεκτροδότησης, να μην γίνει με οργανωμένο κι  επιστημονικό σχέδιο η αναδάσωση όλων των δασικών εκτάσεων που έχουν καεί.

Να πάρουμε θέση για τη ζωή μας και να μην τους αφήσουμε να τη βάζουν όπως και την υγεία μας στο ζύγι του «κόστους-οφέλους», ούτε να μετακυλύουν τις ευθύνες τους στην ατομική ευθύνη όπως κάνουν και στην πανδημία.

Κι όχι μόνο να πάρουμε θέση αλλά να απαιτήσουμε το γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού με όλα τα ασφαλή εμβόλια. Γιατί ξέρουμε ότι αυτό το προϊόν της ανθρώπινης εργασίας που είναι το εμβόλιο, είναι το πιο μεγάλο όπλο για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία. Να απαιτήσουμε τον προληπτικό έλεγχο της υγείας μας, την προστασία της και μετά τον εμβολιασμό.

Οι εργαζόμενοι δεν διαχωριζόμαστε ο ένας από τον άλλον. Με τους μόνους που διαχωριζόμαστε είναι με τα αφεντικά μας. Δεν θα επιτρέψουμε τη δική μας ανάγκη που είναι η προστασία της υγείας μας να την επικαλούνται για να μας απολύουν.

Αν νοιάζονταν γι αυτήν δεν θα πηγαίναμε στη δουλειά σαν  σαρδέλες μέσα στα λεωφορεία. Δεν θα υπήρχαν χώροι δουλειάς που οι ιστορίες των εργαζομένων ξεκινάνε «ότι κάποτε υπήρχε κι εδώ γιατρός εργασίας» λες και μιλάνε για δεινοσαύρους.              

Αν νομίζει η κυβέρνηση, ότι προβάλλοντας τον κάθε ψεκασμένο θα παρουσιάζεται ως ο φορέας της αλήθειας και της υπεράσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων είναι γελασμένη. Με το εργατικό κίνημα δεν θα ξεμπερδέψει τόσο εύκολα.  Ούτε να φαντάζεται ότι θα χειροκροτάμε το σχέδιο της για το «νέο ΕΣΥ» και τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων. 

Όλα τα σωματεία  τα συνδικάτα οι εργαζόμενοι να πάρουν την  υπόθεση στα χέρια τους για να διεκδικήσουν ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος, επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, μέτρα σε εργασιακούς χώρους και ΜΜΕ, καθολικό πρόγραμμα εμβολιασμού με πλήρη ενημέρωση και προληπτικό έλεγχο, όλων των εργαζομένων.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Από αύριο κλιμακώνουμε την μάχη  για την ικανοποίηση των δικών μας συμφερόντων. Τις ζωές μας εμείς θα τις σώσουμε. Συσπειρωμένοι στα σωματεία μας, παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Οργώνουμε κάθε χώρο δουλειάς συζητάμε με τους εργαζόμενους να συστρατευθούν ενάντια σε κυβερνήσεις και εργοδότες.