Τα κέρδη τους – Οι νεκροί μας! Βαδίζουμε στο δρόμο του αγώνα!
Η 1η του Μάη είναι μέρα-σύμβολο στον αγώνα των εργαζομένων όλου του κόσμου, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Η 1η του Μάη είναι μέρα απεργιακού αγώνα!
135 χρόνια μετά από την απεργία στο Σικάγο για το αιματοβαμμένο 8ωρο, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να «κατεβάσει» νομοσχέδιο με το οποίο νομοθετεί το 10ωρο, αυξάνει το νόμιμο όριο υπερωριών, θεσμοθετεί τις απλήρωτες υπερωρίες μέσω της επέκτασης της λεγόμενης διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε 6μηνιαία βάση, γενικεύει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, καθιερώνει εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία ενώ έχουν διαρρεύσει φήμες ότι θα περιλαμβάνει και ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία στις περιπτώσεις απολύσεων που κρίνονται άκυρες από τα δικαστήρια θα προβλέπεται «έξτρα αποζημίωση» αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης που ίσχυε μέχρι τώρα. Παράλληλα, το σχετικό νομοσχέδιο επιβάλλει νέους περιορισμούς των συνδικαλιστικών ελευθεριών για να μην αντιδρούν, οργανώνονται και αντιστέκονται οι εργαζόμενοι: Ορίζει υποχρεωτικό προσωπικό ασφαλείας κατά τις απεργίες (δίνοντας το περιθώριο στις διοικήσεις να ορίζουν το ύψος του με τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτεται το αόριστο 33% των υπηρεσιών), επιδιώκει να καταργήσει το συνδικαλιστικό διάλογο μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και της παράκαμψης των γενικών συνελεύσεων θέτοντας μάλιστα ως προϋπόθεση για να αναγνωρίζεται ως έγκυρη η απόφαση το 50%+1 των μελών του σωματείου (αξιοποιώντας και τον αντίστοιχο νόμο για συμμετοχή 50% + 1 στις συνελεύσεις για κήρυξη απεργίας, που είχε ψηφίσει η προηγούμενη κυβέρνηση), τη στιγμή που αυτή η κυβέρνηση έχει εκλεγεί με το 22% του εκλογικού σώματος, ενώ με αντίστοιχα ποσοστά εκλέγονται όλες οι κυβερνήσεις! Επίσης, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί άγρια τις καταλήψεις και τις απεργιακές περιφρουρήσεις, μέσω της απαγόρευσης της «άσκησης ψυχολογικής βίας» (κάτι που μπορεί να περιλαμβάνει και το απλό μοίρασμα απεργιακής προκήρυξης).
Ο εκσυγχρονισμός που επικαλούνται σημαίνει εργασιακή ζούγκλα και σύγχρονη σκλαβιά. Οι “εξυπνάδες” ότι όλα θα γίνονται “μόνο αν το θέλει ο εργαζόμενος”, είναι παραμύθια για μικρά παιδιά, αφού όλοι γνωρίζουν ότι στον χώρο δουλειάς δεν κυριαρχεί η “ελεύθερη βούληση” του εργαζόμενου, αλλά ό,τι επιθυμούν οι εργοδότες.
Μέσω του λεγόμενου «Ταμείου Ανάκαμψη» δίνουν 72δις € ζεστό χρήμα στο μεγάλο κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή συνεχίζουν την υποχρηματοδότηση για Παιδεία και Υγεία.
Οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται, αλλά η επίθεση σε εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις ενάμιση αιώνα κλιμακώνεται. Στόχος του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του είναι τόσο η διάλυση οποιουδήποτε πλαισίου σταθερών εργασιακών σχέσεων όσο και το χτύπημα συγκρότησης ταξικού, ανεξάρτητου από τις εργοδοσίες και το αστικό κράτος, αγωνιστικού συνδικαλισμού.
Στο πλαίσιο αυτό, η απόφαση της ΓΣΕΕ να παρατείνει τις διακοπές του Πάσχα συντασσόμενη με την κυβερνητική απόφαση για μεταφορά του εορτασμού της Πρωτομαγιάς την Τρίτη του Πάσχα (και μάλιστα χωρίς συγκεντρώσεις), αποτελεί μια απαράδεκτη, εργοδοτική και απεργοσπαστική απόφαση που δεν μπορεί να κρυφτεί από το υποκριτικό τέλος «η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία».
Παίρνουμε θέση στον αγώνα για να μη ζήσουμε εμείς και οι μαθητές μας χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές.
ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!
Παραμένουμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, για ουσιαστικά μέτρα στήριξης των μαθητών μας, από τον πολύμηνο εγκλεισμό, που έχει τεράστιες συνέπειες στο γνωστικό, κοινωνικό και ψυχολογικό τομέα. Παλεύουμε για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλα τα παιδιά.
Μέσα σε αυτές τις σύνθετες και δύσκολες συνθήκες, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η 1η ΜΑΪΟΥ είναι μέρα σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας. Τους νεκρούς του Σικάγο, της πρώτης Πρωτομαγιάς το 1924, τον Μάη του 36, τους 200 της Καισαριανής.
Αποδίδουμε φόρο τιμής στα χιλιάδες θύματα της εργατικής τάξης, στη χώρα μας αλλά και σε όλο τον κόσμο, που βρέθηκαν εκτεθειμένα στην πανδημία του κορονοΐου για τα κέρδη των λίγων.
Προετοιμαζόμαστε από τώρα και για την επόμενη μέρα, με ενίσχυση της οργάνωσής μας σε κάθε χώρο δουλειάς, για να διεκδικήσουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, να διεκδικήσουμε όλες τις ανάγκες μας.
Παλεύουμε ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό για να μην εμπλακεί η χώρα και ο λαός στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στην περιοχή.
Οι εργαζόμενοι και οι λαοί ούτε μπορούμε, ούτε πρέπει να πληρώσουμε ξανά!
Ο δικός μας αγώνας για την επόμενη ημέρα αφορά την υγεία, τη ζωή, την καθημερινή μας επιβίωση.
Στον αγώνα για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα βρίσκεται η ελπίδα!
