Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση, μπροστά στη νέα έξαρση της πανδημίας, επέβαλε νέο lockdown ,  βάζοντας για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους ανέργους, να πληρώσουν το λογαριασμό ακόμα μιας κρίσης. Συνεχίζει να κουνά το δάχτυλο στο λαό, αναπαράγοντας την πολύ βολική θέση περί ατομικής ευθύνης, θέλοντας έτσι να αποκρύψει τις τεράστιες δικές της εγκληματικές ευθύνες που έκαναν τη σημερινή υγειονομική κρίση ανεξέλεγκτη.

Το διάστημα που μεσολάβησε από την πρώτη καραντίνα:

• Δεν έκανε τίποτα για να ενισχύσει σε ιατρικό, νοσηλευτικό δυναμικό, σε κρεβάτια και υλικοτεχνικές υποδομές τα νοσοκομεία της χώρας. Θέλει πραγματικά μεγάλο θράσος, να μιλούν για τα «όρια αντοχής» του συστήματος υγείας, αυτοί που δεν πήραν ούτε ένα μέτρο θωράκισης του.
• Έκρινε ότι ήταν ιδιαίτερα κοστοβόρα  η ενίσχυση του στόλου των μέσων μαζικής μεταφοράς, αφήνοντας χιλιάδες εργαζόμενους καθημερινά να στοιβάζονται σα σαρδέλες σε μετρό και λεωφορεία.
• Θεώρησε «απαγορευτικό» το κόστος για τη δημιουργία νέων τμημάτων στα σχολεία, φτάνοντας στο έσχατο σημείο γελοιότητας να ισχυρίζεται πως τμήματα με 30 παιδιά είναι υγειονομικά ασφαλέστερα από εκείνα των 15. Η συνεισφορά της στην εκπαίδευση περιορίστηκε σε παγούρια, σε μάσκες αλεξίπτωτα και φυσικά σε μπόλικα δακρυγόνα και ξύλο στους μαθητές που τόλμησαν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα για την ασφάλεια τους.

Αντίθετα, η κυβέρνηση φάνηκε ιδιαίτερα αποτελεσματική στο να παίρνει μέτρα που εξυπηρετούν τράπεζες και μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Σε αυτήν την κατεύθυνση θέσπισε νέο πτωχευτικό κώδικα όπου μισθοί, συντάξεις, πρώτη κατοικία θα περνούν στα χέρια τραπεζών και αρπακτικών funds. Ψήφισε νόμο για νέο υπερκατώτατο  μισθό 200 ευρώ για τη μερική απασχόληση, ενώ ουσιαστικά μέσω της αναστολής σύμβασης εργασίας έφερε τον κατώτατο μισθό στο φιλοδώρημα των 534 ευρώ. Την ίδια στιγμή «μπούκωνε» με ζεστό χρήμα κλινικάρχες, ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών και μεγάλες επιχειρήσεις.

Επειδή όμως τα παραπάνω δε φαίνεται να είναι αρκετά για να χορτάσουν την όρεξη του ΣΕΒ και των εργοδοτών για ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη, για μεγαλύτερα κέρδη, η κυβέρνηση έρχεται να νομοθετήσει εν μέσω πανδημίας την:

• Κατάργηση του οχτάωρου, επιτρέποντας στον εργοδότη να απασχολεί έως και δέκα ώρες τους εργαζόμενους και μάλιστα απλήρωτα για τις δυο επιπλέον ώρες.
• Την ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
• Την μεταφορά των εργατικών διαφόρων από τις επιθεωρήσεις εργασίας στον ΟΜΕΔ, όπου οι καταγγελίες των εργαζομένων θα εξετάζονται με «συμφιλιωτικό» με την εργοδοσία πνεύμα!
• Την παραπέρα διευκόλυνση των απολύσεων.

Μαζί με τα παραπάνω ο νέος νόμος, έρχεται να βάλει ταφόπλακα στη συνδικαλιστική δράση, στα εργατικά δικαιώματα, στο ίδιο το δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται και να αποφασίζουν τις δράσεις τους. Ο νέος, «εμβληματικός» νόμος, κατά τον πρωθυπουργό, καταργεί ουσιαστικά τις γενικές συνελεύσεις, προωθώντας την ηλεκτρονική ψηφοφορία ως μέσο για τη λήψη απόφασης για απεργία. Δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να προσλαμβάνει απεργοσπαστικό μηχανισμό, ποινικοποιώντας ταυτόχρονα την περιφρούρηση της απεργίας από τους εργαζόμενους. Ακόμη και στην περίπτωση που  γίνει η απεργία, ο νόμος καθορίζει ύπαρξη προσωπικού ασφαλείας, που σε κάποιες περιπτώσεις θα ξεπερνά των αριθμό εργαζομένων ολόκληρης βάρδιας! Τέλος, δικαίωμα για υπογραφή συλλογικής σύμβασης θα έχει το σωματείο που παραδίδει το ηλεκτρονικό μητρώο του στο κράτος και στην εργοδοσία, με απλά λόγια δικαίωμα υπογραφής θα έχει το σωματείο που δέχεται να φακελωθεί αυτό και τα μέλη του.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Είμαστε ένας κλάδος ,που δε σταμάτησε λεπτό να δουλεύει, ακόμα και σε συνθήκες καραντίνας. Με τη δουλειά μας διατηρήσαμε ζωντανή την παραγωγή και την εφοδιαστική αλυσίδα του φαρμάκου. Αντί για επιβράβευση εισπράξαμε ως αντίδωρο την κατάργηση του πενθημέρου στις αποθήκες, την εντατικοποίηση στα εργοστάσια, το ξεχείλωμα των ωραρίων μέσω της τηλεργασίας. Δεν υπάρχει ούτε ένας συνάδελφος μας από την ιατρική ενημέρωση που δε φοβάται για το εργασιακό του μέλλον. Το success story του φαρμάκου στηρίζεται στους κατώτατους μισθούς των 650 μεικτά, στην εξουθένωση, στην εργοδοτική τρομοκρατία. Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Αρνούμαστε να δουλεύουμε δεκάωρα με απλήρωτες υπερωρίες τη στιγμή που η επιστήμη και η τεχνολογία δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μείωση του εργάσιμου χρόνου. Διεκδικούμε υπογραφή σύμβασης εργασίας που να καλύπτει τις ανάγκες μας .

Μαζί με το συνδικάτο και την ομοσπονδία μας παλεύουμε για τη ζωή, την υγεία, την ασφάλεια μας. Κανένας εργαζόμενος να μη μείνει απροστάτευτος, κανείς άνεργος χωρίς στήριξη! Δε θα τους αφήσουμε να μας γυρίσουν εκατό χρόνια πίσω!

Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε!

Αυτή είναι η πραγματική ατομική ευθύνη όλων μας!