Νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους σε Φάρμακο – Υγεία
Επέκταση της λειτουργίας των δημόσιων μονάδων υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και μεταφορά της χρηματοδότησης τους στην τοπική διοίκηση, μέσω τοπικών φόρων.
Νέες δεσμεύσεις σε Ευρωπαϊκή Ένωση και επιχειρηματικούς ομίλους, ότι θα συνεχισθούν οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στους τομείς της Υγείας και του Φαρμάκου, περιλαμβάνει η έκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη με τίτλο «Σχέδιο Ανάκαμψης Ελληνικής Οικονομίας», που θα αποτελέσει τη βάση της κυβερνητικής πρότασης, που θα κατατεθεί, το φθινόπωρο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για έγκριση.
Ολόκληρη η έκθεση περιλαμβάνει πληθώρα αντιλαϊκών μέτρων – που αποτελούν υλοποίηση απαιτήσεων των επιχειρηματικών ομίλων για εξασφάλιση της κερδοφορίας τους – όπως είναι : η μετατροπή της επικουρικής σύνταξης σε «ατομικό επενδυτικό προϊόν», διευκόλυνση των απολύσεων και επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και η επιτάχυνση των πλειστηριασμών σε βάρος λαϊκών οικογενειών, ενώ ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ανάγκη για νέα μείωση των συντάξεων και των μισθών των εργαζομένων στο Δημόσιο («η συνταξιοδοτική και μισθολογική δαπάνη του δημοσίου ως ποσοστό του ΑΕΠ να μειωθεί σταδιακά»).
Συγκεκριμένα, για την Υγεία, αναφέρεται ότι «ένα ισχυρό σύστημα υγείας είναι προϋπόθεση για την αναβάθμιση του τουρισμού και (δεδομένης και της αύξησης των μεγαλύτερων ηλικιών στον πληθυσμό στην Ευρώπη) της προσέλκυσης επισκεπτών για παραθεριστική κατοικία.» Δηλαδή, για άλλη μια φορά, αντιμετωπίζεται η υγεία από την πλευρά της εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων και όχι με κριτήριο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των λαϊκών οικογενειών.
Στην ίδια κατεύθυνση δίνεται έμφαση «για την ενίσχυση των αναπτυξιακών προοπτικών του εγχώριου κλάδου της υγείας» με νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους του Φαρμάκου, αφού διαπιστώνεται ότι «η τρέχουσα κρίση (δηλαδή η επιδημία) δημιουργεί και δυνητικές ευκαιρίες για το οικοσύστημα υγείας στην Ελλάδα και ειδικά για την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία»..
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ οι ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό αυξάνονται στα νοσοκομεία και μεγαλώνει η κερδοσκοπία ακόμα και στα Μέσα Ατομικής Προστασίας, στην έκθεση δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στην ανάγκη δημιουργίας κρατικού φορέα παραγωγής και διάθεσης φαρμάκων και υγειονομικού υλικού. Που θα δημιουργούσε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, θα ανακούφιζε εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς με τη δωρεάν χορήγηση φαρμάκων και υλικών και θα απάλλασσε τις δημόσιες μονάδες υγείας και συνολικά τη χώρα μας από την «εξάρτηση» από τα «επιχειρηματικά παιχνίδια» και τον «πόλεμο συμφερόντων» των επιχειρηματικών ομίλων.
Ταυτόχρονα, αν και καταγράφεται ότι η δημόσια χρηματοδότηση για την Υγεία έχει μειωθεί στην Ελλάδα κατά 43,9%, (η κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία μειώθηκε κατά 415 εκατ. ευρώ την τριετία 2017 – 2019 και κατά επιπλέον 131 εκατ. το 1ο εξάμηνο 2020) προτείνεται να συνεχισθούν οι «εξοικονομήσεις κόστους των μονάδων Υγείας» και ο «εξορθολογισμός της δημόσιας δαπάνης προμηθειών φαρμάκων και υλικών.»
Ακόμα χειρότερα, αν και σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και τα πιο προηγμένα, τα συστήματα υγείας αποδείχθηκαν ανεπαρκή έως ανίκανα να αντιμετωπίσουν μια αναμενόμενη επιδημία, επειδή ήταν βασισμένα στη λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη επιμένει στην επιτάχυνση της παραπέρα εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας.
Χαρακτηριστική είναι η πρόταση για ανάθεση της λειτουργίας των νοσοκομείων στους δήμους που αυτά βρίσκονται καθώς και η επιβολή τοπικής φορολογίας για τη χρηματοδότηση τους. Η πρόταση αυτή, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Περιλαμβάνεται στον νόμο Καποδίστρια, με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι φανερό ότι θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση των δημόσιων μονάδων υγείας, αύξηση της φορολογίας και θα ανοίξει τον δρόμο για κλείσιμο νοσοκομείων που δεν θα μπορούν να συντηρούνται από δήμους.
Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι απέναντι μας έχουμε την πολιτική κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα και αξιοποιεί ακόμη και την επιδημία για να προωθηθούν αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που «εκκρεμούσαν» και να «ξεφορτωθούν» όσα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα έχουν απομείνει. Λογαριάζουν όμως χωρίς τους εργαζόμενους και δεσμευόμαστε ότι δε θα τους αφήσουμε σε «χλωρό κλαρί».
