Στον Θερινό Σινεμά «Ορφέα». Είσοδος Δωρεάν.
Πέμπτη 30 Ιουλίου 9.30μ.μ.
Η Εργατική Τάξη πάει στον Παράδεισο (LA CLASSE OPERAIA VA IN PARADISO)
Κοινωνική. 1971 | Έγχρωμη | Διάρκεια: 111′
Ιταλική ταινία, σκηνοθεσία ΕλιοΠέτρι με τους: Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Μαριαντζέλα Μελάτο, ΣάλβοΡαντόνε
Μια κλασική ταινία του παγκόσμιου κινηματογράφου που έγραψε ιστορία και λάμπρυνε τις “σελίδες” της 7ης Τέχνης. Ο Μάσα είναι υπόδειγμα εργάτη, γεγονός που κάνει τους συναδέλφους του να τον βλέπουν με δυσπιστία. Κάποια μέρα, ο Μάσα θα πάθει ένα ατύχημα την ώρα της δουλειάς. Οι συνάδελφοι τού συμπαραστέκονται τόσο που η διεύθυνση τρομοκρατείται, με αποτέλεσμα να τον απολύσει. Η απεργία αρχίζει και οι εργάτες απαιτούν ανανέωση του συμβολαίου εργασίας και επαναπρόσληψη του Μάσα. Η εργοδοσία συσκέπτεται και αποφασίζει να κάνει στον Μάσα μιαν ανέντιμη πρόταση. Να γίνει απεργοσπάστης. Και εκείνος, δυστυχώς, δέχεται. Οταν το επόμενο πρωινό θα ξεκινήσει για τη δουλειά του και δει όλους αυτούς που έδωσαν μάχη γι’ αυτόν να είναι συγκεντρωμένοι έξω από το εργοστάσιο και να τον κοιτούν με περιφρόνηση, διστάζει, χάνει το κουράγιο του. Επιτέλους συνειδητοποιεί την προδοσία του, καταλαβαίνει ότι ανήκει εκεί στην εργατική τάξη και συντάσσεται μαζί της. Ο αγώνας των εργατών συνεχίζεται. Με τον αλησμόνητο Τζιαν Μαρία Βολοντέ.
Παρασκευή 31 Ιουλίου 9.30μ.μ.
Γαλιλαίος (Galileo)
Δραματική. 1974 | Έγχρωμη. | Διάρκεια: 145′
Αγγλοαμερικανική ταινία, σκηνοθεσία ΤζόζεφΛόουζι με τους: Τοπόλ, ΤομΚόντι, ΈντουαρντΦοξ, ΚόλινΜπλέικλι
ΟΜπέρτολτ Μπρεχτ ξεκίνησε να γράφει το θεατρικό «Η ζωή του Γαλιλαίου» τους ζοφερούς τελευταίους μήνες του 1938, του πρώτου χρόνου εξορίας του στη Δανία, με την επέλαση της ναζιστικής βαρβαρότητας να μοιάζει ασυγκράτητη! Στην πρώτη αυτή εκδοχή χρησιμοποιήθηκε ως σημείο – κλειδί της γιγάντιας μορφής του Γαλιλαίου η αντίληψή του για μιαν επιστήμη δεμένη με το λαό. Ο φυσικός παρουσιάζεται ως ενσυνείδητος αγωνιστής που απαρνήθηκε τη θεωρία του ότι «η Γη κινείται» μπροστά στην Ιερά Εξέταση για να γλιτώσει το θάνατο στην πυρά και να συνεχίσει το επιστημονικό του έργο. Κατά την «ατομική εποχή», μετά τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, ο Μπρεχτ διασκευάζει το θεατρικό και χρησιμοποιεί την ιστορία του Γαλιλαίου για να σχολιάσει τη διαχρονική ευθύνη των επιστημόνων που συνθηκολογούν με την επικίνδυνη εξουσία και προσφέρουν τη γνώση τους σε αυτήν, με συνέπειες καταστροφικές. Ο Μπρεχτ παρουσιάζει τον Γαλιλαίο ως ιστορικό και πολιτικό ον που δρα μέσα σε συγκεκριμένες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες. Η κόλαση στη Χιροσίμα φέρνει στο προσκήνιο οξύτερη τη σύγκρουση Γαλιλαίου και εξουσίας, που ο Μπρεχτ καταγράφει με ρεαλιστικό και ταυτόχρονα ποιητικό τρόπο.
Ο Μπρεχτ μέσα από τον Γαλιλαίο θίγει το σκοπό της επιστήμης, της επιστημονικής προόδου και τη σύνδεσή της με την κοινωνία, καθώς και την κοινωνική ευθύνη του επιστήμονα. Η υποχώρηση του Γαλιλαίου μπροστά στην εξουσία της Ιεράς Εξέτασης δεν παρουσιάζεται απλά ως συμβιβασμός αλλά ως «έγκλημα» κατά της ανθρωπότητας, δεδομένου ότι η αστική τάξη επιδιώκει πάντα να απομονώνει την επιστήμη στη συνείδηση του επιστήμονα, να την παρουσιάζει ως αυτάρκη νησίδα, ώστε να μπορεί πρακτικά να τη συνδέει με τη δική της πολιτική, τη δική της οικονομία, τη δική της ιδεολογία.
Στην πραγματικότητα, ο Γαλιλαίος πλούτισε την αστρονομία και τη φυσική, αφαιρώντας συγχρόνως απ’ αυτές τις επιστήμες ένα μεγάλο μέρος από την κοινωνική τους σημασία.
Παραγωγή: «Galileo», ΗΠΑ, Μ. Βρετανία (1975).
