Όχι στον νόμο της καταστολής και απαγόρευσης κάθε διαμαρτυρίας!
Συνάδελφοι,
Είναι πολλές οι προσπάθειες που κατά καιρούς έχουν κάνει οι κυβερνήσεις, κατ’ εντολή των εργοδοτικών οργανώσεων, προκειμένου να καταστείλουν το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.
ΟΛΕΣ ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Επομένως και αυτό το έκτρωμα – νόμο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ για της διαδηλώσεις και τις συγκεντρώσεις θα το κάνουμε κουρελόχαρτο…
Σε μια κακή κόπια από τον χουντικό νόμο του 1971 το νομοσχέδιο αυτό επί της ουσίας ορίζει την αστυνομία ως τον ανώτατο και απόλυτο άρχοντα. Πέρα από το ρόλο της στην
επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται. Φέρνουν ξανά το χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις
Με βάση το “νέο” νομοσχέδιο:
- “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)
- Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)
- Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)
Ανάγεται σε ιδιώνυμο η συμμετοχή σε διαδήλωση, αφού:
- “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (άρθρο 14)
- “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους…” Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. (άρθρο 14)
- Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)
- “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15)
Θα μείνει στα χαρτιά!
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν για την ταλαιπωρία των πολιτών και την οικονομική ζωή του κέντρου μπορούν να χαρακτηριστούν ως αστεία και προσχηματικά. Ο λόγος που αναγκάζονται οι εργαζόμενοι να αντιδράσουν είναι η «ταλαιπωρία» που δέχεται η δική τους «οικονομική ζωή» σε σημείο να μην τα βγάζουν πέρα.
Ο κύριος σκοπός τους είναι να περιορίσουν με κάθε τρόπο την δυνατότητα αντίδρασης στην επίθεση που δεχόμαστε και θα επιταχυνθεί τις μέρες που έρχονται. Τους ενόχλησε στην καραντίνα όταν οι εργαζόμενοι του κλάδου μας, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, στα σούπερ μάρκετ, αναδείκνυαν την αθλιότητα των μέτρων που έφερνε η κυβέρνηση.
Ενόψει της επικείμενης οικονομικής κρίσης και των μέτρων που ετοιμάζουν θέλουν να μην υπάρχει καμία αντίδραση.
Η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.
Καλούμε όλα τα σωματεία του κλάδου να αντιδράσουν άμεσα και με κάθε τρόπο. Είμαστε σε ετοιμότητα, δεν θα διστάσουν να φέρουν σε ψήφιση ένα τέτοιο νομοσχέδιο τέλος Ιούλη ή και τον Αύγουστο ακολουθώντας την πρακτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ
