Χαιρετίζουμε τις συγκεντρώσεις, τις παραστάσεις διαμαρτυρίας, τις πολύμορφες δράσεις, το ιδιαίτερα μαζικό συλλαλητήριο των εργαζομένων και του λαού του Πειραιά στις 11 Ιούνη. Τα συνδικάτα και οι μαζικοί φορείς του Πειραιά οργάνωσαν τις τελευταίες τρεις εβδομάδες έναν κύκλο αγωνιστικό παρεμβάσεων ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και στους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς στην πόλη που επιδεινώνουν δραματικά τη ζωή του λαού μας.
Οι μαζικές συγκεντρώσεις στις 5 του Ιούνη – ημέρα περιβάλλοντος – για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του λαού στον ήδη επιβαρυμένο και πολύπαθο Πειραιά, στην Πειραϊκή ενάντια στα επιχειρηματικά σχέδια της COSCO, στην Δραπετσώνα ενάντια στην επικίνδυνη λειτουργία της OILONE, στο Πέραμα ενάντια στην επικίνδυνη λειτουργία των καζανιών και τους σχεδιασμούς για δημιουργία χωματερής, ήταν η συνέχεια σημαντικών παρεμβάσεων και κινητοποιήσεων για αυτά τα προβλήματα που πραγματοποιούνται εδώ και χρόνια.
Το μαζικό συλλαλητήριο των εργατών της ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης με αφορμή το τραγικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε ένα 35χρονο παλικάρι επιβεβαιώνει την ανάγκη η πάλη για μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς να αγκαλιάσει κάθε σωματείο, κάθε χώρο δουλειάς στην πόλη μας.
Οι μαζικές παρεμβάσεις των σωματείων και των μαζικών φορέων στις 16 Ιούνη, την ημέρα της πανυγειονομικής απεργίας, έξω από Νοσοκομεία και μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον Πειραιά, στη Νίκαια, στον Κορυδαλλό, στο Πέραμα, στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα, ανέδειξαν την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το δημόσιο σύστημα υγείας σε όλους τους δήμους της Α’ και της Β’ Πειραιά, τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, υλικά και μέσα και απαίτησαν την άμεση επίλυση όλων των προβλημάτων.
Το μεγάλο συλλαλητήριο στις 11 Ιούνη ήταν η κορύφωση όλης αυτής της δραστηριότητας. Προηγήθηκε μια μεγάλη εξόρμηση μέσα σε χώρους δουλειάς, μαζικές συγκεντρώσεις και συνελεύσεις συνδικάτων, χιλιάδες αφίσες και χαρτόνια «στόλισαν» όλους τους δήμους του Πειραιά αναδεικνύοντας τα αιτήματα των σωματείων και των μαζικών φορέων.
Όλη αυτή η δράση στηρίχθηκε από την πρωτοπόρα δουλειά των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και είναι στη δύναμη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Ανέδειξε το βασικό άξονα της αντιπαράθεσης που είναι η αναμέτρηση με τη στρατηγική των επιχειρηματικών ομίλων όπως της COSCO, των βιομηχάνων καιτων εφοπλιστών. Την ανάγκη ο λαό μας να αναμετρηθεί με τα διλήμματα και τις αυταπάτες που προβάλλουν τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρόβαλλαν το σύνθημα «πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά» και τα αιτήματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Κράτησαν το αγωνιστικό νήμα των παρεμβάσεων από την περίοδο της πανδημίας και όλων των δράσεων που έχουν προηγηθεί για χρόνια.
Όλη αυτή η πλούσια δράση βρήκε ερμητικά κλειστές τις πόρτες του ΕΚΠ. Υλοποιώντας την κατεύθυνση που έχει δώσει η ηγεσία της ΓΣΕΕ τα συνδικάτα και η δράση τους να βάλει λουκέτο, η πλειοψηφία που διαμορφώνεται από τις δυνάμεις της ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ, της ΠΑΣΚΕ και της ΤΑΣ (Νταλακογιώργος) έχουν διαμορφώσει μια ιδιότυπη ομηρία στη λειτουργία του Εργατικού Κέντρου. Αρνούνται πεισματικά τη συνεδρίαση του ΔΣ, που η τελευταία ήταν πριν ένα μήνα. Έχουν εγκαινιάσει τη λογική των παρασυνεδριάσεων, δηλαδή τις συμφωνίες «δια περιφοράς». Με τέτοιες διαδικασίες στα κρυφά αποφασίζουν πλαίσια πάλης, μακριά από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους.
Αρνούνται τη διεξαγωγή της τακτικής – ετήσιας συνέλευσης των αντιπροσώπων με επιχειρήματα που στην αρχή αξιοποιούσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ότι «υπάρχει κίνδυνος με τον κορωνοϊό» ή ότι «δεν υπάρχει λόγος να γίνει το Συνέδριο καλοκαιριάτικα». Παρ’ όλα αυτά κανονίζουν «δια περιφοράς» σύσκεψη σωματείων, στην οποία παίρνουν μέρος μόλις 5 σωματεία στη δύναμη των 60 που είναι στο Εργατικό Κέντρο και παρουσιάζουν αυτή την εκφυλιστική διαδικασία ως μαζικό κίνημα ενώ συνεχίζουν να αρνούνται τη διεξαγωγή του συνεδρίου, όπως κατέθεσαν σχετικό αίτημα 15 σωματεία – μέλη του ΕΚΠ και όπου με βάση το καταστατικό πρέπει να γίνει υποχρεωτικά έως τις 30 Ιούνη.
Τα σωματεία και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δεν κάθονται με τα χέρια σταυρωμένα, δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για την οργάνωση της εργατικής και λαϊκής αντίστασης. Τώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ και οι επιχειρηματικοί όμιλοι κλιμακώνουν την αντιλαϊκή τους πολιτική διαμορφώνοντας ασφυκτικές συνθήκες για τη ζωή του λαού, στερώντας τους ένα αξιοπρεπές εισόδημα, την προστασία της υγείας τους, στερώντας τους ακόμα και τη δυνατότητα να κάνουν ένα μπάνιο δωρεάν στη θάλασσα, τώρα απαιτείται το εργατικό και λαϊκό κίνημα να περάσει στην αντεπίθεση. Το master plan της COSCO, οι σχεδιασμοί των εφοπλιστών και των άλλων επιχειρηματικών ομίλων δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητοι.
Τώρα είναι περισσότερο ανάγκη να γίνει το συνέδριο των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Όλα τα σωματεία να συζητήσουν, να πάρουν θέση, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού που θα αποφασίσουν οι ίδιοι και όχι οι «παρασυνεδριάσεις» και οι «δια περιφοράς» αποφάσεις της πλειοψηφίας.
Οι γελοίες δικαιολογίες του επικεφαλής της ΤΑΣ ότι τα σωματεία που έκαναν το αίτημα «δεν είναι οικονομικά εντάξει» δε δείχνουν μόνο την άγνοια του ως προς το καταστατικό του ΕΚΠ αφού αυτή η τακτοποίηση αφορά συγκεκριμένα στη δυνατότητα συμμετοχής στο Συνέδριο και όχι στα γενικά δικαιώματα που έχουν τα σωματεία – μέλη, αλλά κυρίως τη βαθιά αντιδημοκρατική του αντίληψη. Ότι για λογαριασμό των σωματείων θα αποφασίζουν άλλοι, ότι η επίκληση στις μαζικές διαδικασίες είναι μόνο για το «θεαθήναι» δείχνοντας ασέβεια και έλλειψη εμπιστοσύνης στην συνέλευση των αντιπροσώπων.
Όσο για το φόβο του μην ανατραπούν οι «αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στο master plan της COSCO», πότε ακριβώς απέκτησε αυτή την αγωνία; Όταν φωτογραφίζονταν το 2014 με τον Τσίπρα που δε θα πούλαγε το λιμάνι στους κινέζους; Όταν αγνοούνταν την περίοδο που η COSCO και οι εφοπλιστές έβαλαν κάγκελα στο λιμάνι, το 2018, κάγκελα που έριξαν τα σωματεία του ΠΑΜΕ και οι μαζικοί φορείς της πόλης; Όταν αρνούνταν πάλι να γίνει συνεδρίαση του ΔΣ στο ΕΚΠ για να αποφασίσει τη συμμετοχή στην απεργία στις 18 Φλεβάρη του 2020 επειδή «δεν υπάρχει και κάποιος λόγος να μαζευτούμε»; Όταν καταψήφιζε τη δράση των συνδικάτων στις 28 Απρίλη και την απεργία των εργαζομένων στον Τουρισμό στις 28 Μάη; Όταν χαρακτήρισε τους εργάτες της COSCO απεργοσπάστες;
Η δράση του ΠΑΜΕ στον Πειραιά, των συνδικάτων και των μαζικών φορέων εδώ και χρόνια, κόντρα σε όλους τους επιχειρηματικούς ομίλους και στο ρεύμα όσων καλλιεργούσαν αυταπάτες για τη μια κυβέρνηση ή την άλλη που θα σώσει το λιμάνι, είναι η έμπρακτη απάντηση στη συκοφαντία, είναι γεγονός που στο λιμάνι το ξέρουν και οι πέτρες. Άλλωστε στελέχη του ΠΑΜΕ στους ναυτεργάτες, στους λιμενεργάτες, στους μεταλλεργάτες έχουν δεχτεί ουκ ολίγες, σχεδόν δολοφονικές επιθέσεις από μπράβους της εργοδοσίας και από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής για αυτή τους τη δράση και δεν τα δίπλωσαν ποτέ, απάντησαν παλικαρίσια. Όμως αν η… εμπάθεια… σε τυφλώνει λες και κουταμάρες!!!
Η δράση των σωματείων και των μαζικών φορέων στον Πειραιά θα συνεχιστεί. Στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΠ τη Δευτέρα 22/6 θα κατατεθεί ο αγωνιστικός προγραμματισμός και η ανάγκη κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων στον Πειραιά σε συνέχεια όλης αυτής της πλούσιας δραστηριότητας που έχει αναπτυχθεί. Όλα αυτά να γίνουν αντικείμενο συζήτησης και απόφασης στο Συνέδριο του ίδιου του Εργατικού Κέντρου. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη, δεν πρόκειται να ματώσουν πάλι για να σωθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
