Το αιφνιδιαστικό κλείσιμο του λατομείου στο Μαντούδι από τη θυγατρική «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι», με την επίκληση της «πτώσης των πωλήσεων» και των «ζημιών», γίνεται την ίδια στιγμή που η εργοδοσία του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ πανηγυρίζει στον Τύπο για την αύξηση της κερδοφορίας το 2019 και για την ανάληψη σειράς νέων έργων. Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ «χρέωσε» την ευθύνη για τις «εθελούσιες εξόδους»-απολύσεις (σχεδόν 160 δικών της εργαζόμενων και πάνω από 80 εργαζόμενων στους υπεργολάβους) στην …Κίνα που στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού «έριξε τις τιμές». Ενώ παρέπεμψε την επαναλειτουργία του λατομείου στο απώτερο μέλλον και «όποτε το επιτρέψουν οι διεθνείς τιμές του λευκόλιθου», δίνοντας το στίγμα ότι το μοναδικό κριτήριο είναι η υψηλή κερδοφορία σε κάθε «μεγάλη επένδυση» των μετόχων των κατασκευαστικών ομίλων είτε αφορά τους αυτοκινητόδρομους, τις εξορύξεις, την «πράσινη» ενέργεια και το περιβάλλον κ.ο.κ
Ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ως σημερινή «ναυαρχίδα» του κατασκευαστικού κλάδου ηγείται και της αντεργατικής επίθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αξιοποιεί την πανδημία για να αντικαταστήσει παλιούς με νέους «φθηνότερους» μηχανικούς – τεχνικούς καθώς είναι βέβαιο ότι η επαναφορά από την «τηλεργασία» δεν θα βρει ξανά όλους τους εργαζόμενους στη θέση εργασίας τους, ενώ οι υπόλοιποι θα βρεθούν με νέα απώλεια δικαιωμάτων. Για το ζήτημα της πρότασης ΣΣΕ, που ζητά να υπογράψει το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών με τις εργοδοτικές ενώσεις στις Κατασκευές, η διοίκηση της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ δήλωσε για ακόμη μια φορά ότι δεν δέχεται την υπογραφή ΣΣΕ, αλλά ότι επιδιώκει την «ατομική διαπραγμάτευση» για τη διαμόρφωση μισθών και δικαιωμάτων ιδιαίτερα για την κατηγορία των μισθωτών μηχανικών – τεχνικών που αμείβονται με «μπλοκάκι».
Είναι μία γεύση από το τι μας περιμένει μπροστά στην οικονομική κρίση τα αποτελέσματα της οποίας φαίνονται ήδη σε πολλούς χώρους δουλειάς! Το ξήλωμα άλλωστε των δικαιωμάτων των εργαζομένων διαδραματίζεται χρόνια τώρα, από την προηγούμενη κιόλας οικονομική κρίση με τη βούλα των κυβερνήσεων που υπέγραψαν τα μνημόνια αλλά και την.. επιστροφή στη δίκαια ανάπτυξη ή την ανάπτυξη για όλους!
Από τον επαίσχυντο νόμο Βρούτση – Αχτσίογλου για τον κατώτατο μισθό ως και τους νόμους για την καταστολή – περιστολή των συνδικαλιστικών μας ελευθεριών, υπάρχει μία μεγάλη σειρά από νόμους που ήρθαν και έμειναν στο ακέραιο, προκειμένου η εργοδοσία να έχει στα χέρια της όλα τα απαραίτητα «εργαλεία» για να διαχειρίζεται τον κίνδυνο μείωσης των κερδών της. Αρκεί κανείς να δει τις ΠΝΠ που υπογράφηκαν εν μέσω πανδημίας, με την τελευταία μάλιστα ανήμερα πρωτομαγιάς καθηλώνοντας τον κατώτατο μισθό στα ευτελιστικά επίπεδα που βρίσκεται σήμερα, για ένα χρόνο ακόμα.
Έτσι οι “οικειοθελείς αποχωρήσεις” ή αλλιώς “παραιτήσεις” με το μαχαίρι στο λαιμό, γίνονται για να διαφυλάξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου όσο αυτό είναι δυνατόν.. το τυράκι της “εθνικής ομοψυχίας” στην αντιμετώπιση της πανδημίας και των αποτελεσμάτων της στην οικονομία που σπέρνει δια πάσα νόσον η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι για να ξεχνάμε τη φτώχεια μας και το λειψό φαγητό στο τραπέζι της οικογένειάς μας το 2020. Που οι δυνατότητες η ανθρωπότητα να ζήσει μία καλύτερη ζωή είναι τεράστιες..
Αλλά και η λογική “να λογαριαστούμε μετά” όταν δηλαδή το παιχνίδι θα ‘χει τελειώσει, είναι επίσης μία τακτική να κερδίσει χρόνο η εργοδοσία, να μοιραστούν ασπιρίνες στη φτωχολογιά, να χαθεί πολύτιμος χρόνος για την οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία τους.
Απέναντι σε όλα αυτά, είναι σημαντικό να οργανωθεί αγώνας και αντίσταση. Να ορθώνονται εμπόδια στα σχέδια της εργοδοσίας. Να βγουν στο προσκήνιο οι δικές μας, ανάγκες, οι ανάγκες των οικογενειών μας για μεροκάματο, ψωμί, ζωή με δικαιώματα, στο ύψος των απαιτήσεων του 21ου αιώνα.
- Να ακυρωθούν τώρα όλες οι απολύσεις
- Να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης
- Κανένας μόνος του! όλοι στον αγώνα! Όλη στη συλλογική διεκδίκηση».
