Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη στη χώρα μας και σ’ όλο τον κόσμο εν μέσω μιας πανδημίας. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πληρώνουν για μια ακόμη φορά τις συνέπειες της «υγειονομικής» κρίσης, που επιταχύνει μια νέα πιο βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση, αλλά και την προώθηση των σχεδιασμών και απαιτήσεων του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων.

Το 1886 στο Σικάγο των ΗΠΑ, εργάτες απεργούν για 8ωρη εργασία και αυξήσεις. Είναι η αρχή για την εγκαθίδρυση του 8ώρου μέσα από τεράστιους αγώνες και μεγάλο φόρο αίματος των εργαζομένων όλου του κόσμου.

134 χρόνια μετά, η κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας τόσο στην μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, όσο και παγκοσμίως αναδεικνύει τις έντονες αντιθέσεις ενός εκμεταλλευτικού συστήματος παρά τον ηρωισμό των εργαζομένων σε αυτά. Η εντατικοποίηση της εργασίας και η έλλειψη μέτρων στοιχειώδους προστασίας με κινδύνους για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων, η ανεργία, η περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι μερικές μόνο από τις καθημερινές εικόνες που αποδεικνύουν την ιστορική χρεοκοπία του καπιταλισμού.

Σαν έτοιμοι από καιρό, εργοδότες και τα κόμματα τους, έχοντας ήδη τα μέτρα στο συρτάρι τους, προχωρούν, εκμεταλλευόμενοι την αντικειμενική ανασφάλεια που υπάρχει στους εργαζόμενους, σε ισχυρό χτύπημα εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων. Επιδιώκουν την υποταγή των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου, λέγοντας πως όλοι είμαστε από την ίδια πλευρά. Επιστρατεύουν το παραμύθι της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», για να κρύψουν την πραγματική θέση της ΕΕ και της Ευρωζώνης, οι οποίες προσπαθούν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν τα κεκτημένα της δεκαετούς κρίσης τους. Αλλά μια ακόμη φορά, οι εργαζόμενοι είναι τα θύματα, αντιμετωπίζοντας νέα σκληρά μέτρα και μνημόνια, στο όνομα των «έκτακτων συνθηκών». Ενώ οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι καρπώνονται προνόμια όπως επενδύσεις, επιδοτήσεις, διευκολύνσεις και απαλλαγές, όπως η αναστολή πληρωμών σε κράτος και ασφαλιστικά ταμεία, οι επιδοτήσεις δανείων, οι μειώσεις ενοικίων.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Ο φετινός εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς πρέπει να βρει την εργατική τάξη που ζει από πρώτο χέρι τις συνέπειες της πανδημίας και συνειδητοποίει ότι η επόμενη μέρα θα είναι πιο αντεργατική, πιο αποφασισμένη. Αποφασισμένη να δώσει μάχες και να δυναμώσει τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής της. Αποφασισμένη να οικοδομήσει μια κοινωνία όπου θα ικανοποιούνται οι ανάγκες της, με βάση τις σημερινές δυνατότητες βάσει της εξέλιξης της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Δεν μένουμε μόνοι! Γινόμαστε μέλη του σωματείου και οργανώνουμε την δράση μας, δίνουμε την μάχη στον κλάδο μας για την προστασία της υγείας του λαού, για την υπεράσπιση όλων των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς, για την αναχαίτιση της εργοδοτικής και κυβερνητικής επίθεσης την επόμενη μέρα.

Την Παρασκευή 1η Μάη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Απεργούμε γιατί ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν απολυθεί, είναι σε αναστολή σύμβασης, δεν τους έχει δοθεί το δώρο του Πάσχα, μένουν απλήρωτοι. Χιλιάδες άλλοι είναι άνεργοι δίχως ούτε καν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ακόμα και όσα προπαγανδίζει η κυβέρνηση για χρήματα σε όσους πλήττονται δεν καλύπτουν την πλειοψηφία των εργαζόμενων ούτε για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες.

Απεργούμε για την κατάργηση των αντεργατικών μέτρων που πάρθηκαν με τις ΠΝΠ για τη διαχείριση της κρίσης. Να μην επιτραπεί η μετακύλιση του βάρους στους εργαζόμενους με αφορμή την επιδημία του κορωνοϊού. Καμία μείωση μισθού, καμία χειροτέρευση εργασιακών σχέσεων.

Απεργούμε για να θεωρηθούν άκυρες οι απολύσεις που έγιναν από την 1η Μάρτη και όλες οι αρνητικές μεταβολές. Να παρθεί πίσω το αίσχος την δυνατότητας των εργοδοτών να επιβάλλουν εκ περιτροπής εργασία με καταβολή του 50% του μισθού.

Απεργούμε και απαιτούμε αποκλειστικά δημόσιο υψηλών προδιαγραφών σύστημα υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Άμεση ενίσχυση του υγειονομικού προσωπικού με μαζικές προσλήψεις γιατρών και  νοσηλευτικού προσωπικού.

Τιμούμε τους χιλιάδες νεκρούς του Σικάγο το 1886, του αιματοβαμμένου Μάη της Θεσσαλονίκης το 1936, των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών στην Καισαριανή το Μάη του 1944. Ενώνουμε τη δύναμή μας με τη δύναμη των εργαζομένων όλων των χωρών στην παγκόσμια απεργία της 1ης Μάη, με απαίτηση την κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, εξαθλίωση, πολέμους και κρίσεις.

Το Σωματείο μας τιμά την Εργατική Πρωτομαγιά με συμβολική εκδήλωση,  με αυστηρή τήρηση των μέτρων προστασίας της υγείας, χρησιμοποιώντας γάντια και μάσκες, καθώς και διατηρώντας τις απαραίτητες αποστάσεις μεταξύ των συμμετεχόντων.

“Μόνον θυμηθείτε το :

αν η ελευθερία

δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας ,

εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα . Γεια σας .

Γιάννης Ρίτσος, “Σκοπευτήριο Καισαριανής”