Οι επιχειρηματίες στον κλάδο του μαρμάρου στον νομό κάνουν χρήση όλων των αντεργατικών διατάξεων που τους έχουν εξασφαλίσει μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις.

Με το ξέσπασμα της πανδημίας έχουμε αναγκαστικές άδειες, εκ περιτροπής εργασία, παύση εργασιών, αναστολή συμβάσεων εργασίας και για όσους εργαζόμενους δουλεύουν ακόμα ερωτηματικό αποτελεί τι μέτρα προστασίας εφαρμόζονται, αφού φρόντισε η κυβέρνηση να «παροπλίσει» τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Ιδιαίτερο πλήγμα δέχτηκαν οι εκατοντάδες συμβασιούχοι εργαζόμενοι που «μπαίναν» για δουλειά κάθε Γενάρη ή Φλεβάρη και σήμερα με πρόσχημα τις  «μειώσεις παραγγελιών» από την Κίνα έχουν μείνει στην ανεργία χωρίς κανένα εισόδημα και με κίνδυνο να μην ξαναπιάσουν δουλειά.

Η κυβέρνηση με το ξέσπασμα της πανδημίας από τη μια αναγάγει την «ατομική ευθύνη» ως το μόνο μέσο για την αντιμετώπιση της και αρνείται πεισματικά να εξοπλίσει τα νοσοκομεία με επαρκή μέσα προστασίας των υγειονομικών, να επιστρατεύσει τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, να ανοίξει τα αναγκαία κρεβάτια ΜΕΘ και από την άλλη ενισχύει  παραπέρα  το αντεργατικό οπλοστάσιο μέσα από τις ΠΝΠ, εξασφαλίζοντας στους επιχειρηματικούς ομίλους νέα «δωράκια» με φοροαπαλλαγές, εξασφάλιση τζάμπα χρηματοδότησης, απαλλαγές από ασφαλιστικές εισφορές, δυνατότητα εφαρμογής εκ περιτροπής εργασίας για ένα εξάμηνο με μισθούς που θα αντιστοιχούν σε 10 μέρες δουλειά το μήνα. Αναστολή της υποχρέωσης του εργοδότη να καταχωρεί άμεσα στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» κάθε τροποποίηση του ωραρίου των εργαζομένων, περιστολή συνδικαλιστικών ελευθεριών με την αναστολή της απαγόρευσης επιστράτευσης εργαζομένων σε περίπτωση απεργίας.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί! Τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης δεν είναι προσωρινά, ήρθαν για να μείνουν, όπως έγινε και στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης με τους εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους των μνημονίων που ισχύουν μέχρι σήμερα.

Οι εργαζόμενοι στα μάρμαρα έχουν πλούσια πείρα. Στ’ όνομα της «ανάπτυξης της επιχείρησης», στο «να μην χαθούν θέσεις εργασίας» είδαν όλα τα προηγούμενα χρόνια να καταργούνται δικαιώματα,  όπως κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών, κατάργηση του 5νθήμερου και εφαρμογή εξαήμερου, ανύπαρκτα μέτρα προστασίας υγιεινής και ασφάλειας, γιατί αποτελούν κόστος, με αποτέλεσμα να μετρούν δεκάδες σακατεμένους και νεκρούς συναδέλφους.

Την ίδια περίοδο η κερδοφορία των μαρμαράδων έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Μόνο το 2018 παρουσίασαν έσοδα 408,4 εκατ. ευρώ, οι εξαγωγές αυξήθηκαν, τα κέρδη εκτινάχτηκαν.

Καλούμε τους εργαζόμενους στα μάρμαρα, να βάλουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες, να μη δεχτούν να πληρώσουν ξανά το μάρμαρο. Να γυρίσουν την πλάτη σε όλους αυτούς που τα προηγούμενα χρόνια τους καλούσαν να βάλουν «πλάτη» για την κερδοφορία των επιχειρήσεων καλλιεργώντας την ταξική συνεργασία, που θεωρούσαν υπευθύνους τους ίδιους τους εργαζόμενους για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα, που απέρριπταν  κάθε πρόταση για αγωνιστική διεκδίκηση των απαραίτητων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, μην τυχόν και δυσαρεστήσουν τους μεγαλοεργοδότες.

Τώρα είναι η ώρα να μείνουμε δυνατοί απέναντι στην επίθεση εργοδοσίας και κυβέρνησης!  Τώρα είναι η ώρα ν’ απαιτήσουμε:

• Άμεση ενίσχυση του υγειονομικού προσωπικού με μαζικές προσλήψεις.                           Επίταξη του ιδιωτικού τομέα στην Υγεία.
• Επαρκή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, που ακόμα είναι σε λειτουργία. Πρόσθετες άδειες με πλήρεις αποδοχές στους εργαζόμενους με χρόνια νοσήματα, στις ευπαθείς ομάδες.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών διατάξεων των ΠΝΠ. Να κηρυχτούν παράνομες όλες οι απολύσεις που έγιναν από 1η Μάρτη και οι αρνητικές μεταβολές στις συμβάσεις, στα ωράρια, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις.
• Άμεση επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων εργαζομένων με τη λήξη των περιοριστικών μέτρων.
• Κατάργηση όλων των απαγορεύσεων στη συνδικαλιστική δράση, του περιορισμού των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. 
• Να μην υπάρχουν διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, τηλεπικοινωνιών, νερού.
• Αναστολή πληρωμών για τους εργαζόμενους προς Δημόσιο, τράπεζες, κατάργηση πλειστηριασμών κύριας κατοικίας και κατασχέσεων.

ΥΓ: Αυτές τις μέρες πληθαίνουν οι διάφορες «δωρεές» προς το δημόσιο σύστημα υγείας, από μεγαλοεπιχειρηματίες, στο όνομα της εταιρικής ευθύνης. Τα χρήματα αυτά είναι ποτισμένα με το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων, προέρχονται από την απλήρωτη δουλειά τους, την υπερεκμετάλλευση τους , την άγρια φορολογία τους. Τα σοβαρά κενά στο δημόσιο σύστημα της υγείας δεν καλύπτονται με «φιλανθρωπίες», αλλά με την γενναία αύξηση των δαπανών για τη δημόσια υγεία, την κάλυψη όλων των κενών σε προσωπικό με μόνιμες προσλήψεις πλήρους απασχόλησης, με τη δημιουργία όλων των αναγκαίων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, με την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας.

ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΥΝ ΣΕ «ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ» ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ