Το μεγάλο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης μας αφορά όλους.

   Από τους νέους εργαζόμενους ως τους συνταξιούχους. Το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο το δικαίωμα στη σύνταξη. Αφορά την προστασία μας στους χώρους δουλειάς, τα ΒΑΕ, την προστασία της μητρότητας, την Υγεία – Πρόνοια, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την ασφάλεια της οικογένειας. Είναι δικαίωμα που κατακτήθηκε με σκληρούς αιματηρούς αγώνες.

Η ΝΔ  προωθεί «νέο Ασφαλιστικό» ως συνέχεια και κλιμάκωση της επίθεσης διαρκείας στην Κοινωνική Ασφάλιση.

   Το έδαφος έχουν στρώσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο λαιμητόμο του Κατρούγκαλου. Στο όνομα πότε της βιωσιμότητας και πότε της δικαιοσύνης όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα επέβαλλαν σαρωτικές άλλαγές στο  ασφαλιστικό σύστημα με καταστροφικά αποτελέσματα για εργαζόμενους και συνταξιούχους. Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπές συντάξεων και παροχών, απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης καθώς και απώλεια των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων όπως στην περίπτωση του PSΙ. Εκατομμύρια έκαναν φτερά  κατ΄ αυτό τον τρόπο από το Επικουρικό Ταμείο των εμποροϋπαλλήλων(ΤΕΑΥΚ).

 Στόχος  η ιδιωτικοποίηση 

    Είναι ξεκάθαρο ότι κοινός στόχος όλων των αντιασφαλιστικών ανατροπών είναι η απαλλαγή των εργοδοτών  και του κράτους τους από το «βάρος» της Κοινωνικής Ασφάλισης και η μετατροπή της σε  ατομική υπόθεση. Κεφαλαιοποιητικό  σύστημα και ανταποδοτικότητας είναι η βάση με την οποία  λειτουργεί η ιδιωτική ασφάλιση. Προωθούν με όλους τους τρόπους την ιδιωτική ασφάλιση αφού αποτελεί μεγάλο πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

  Ήδη τα χρήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων «αξιοποιούνται» δεόντως από τους κεφαλαιοκράτες μέσω των επαγγελματικών ταμείων, που υποστηρίζονται σθεναρά από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και τους «συνδικαλιστές» τους. Σε αυτά ο εργαζόμενος γνωρίζει μόνο το πόσα θα δίνει γιατί όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο καταστατικό του επαγγελματικού ταμείου των εργαζομένων στα σουπερ μάρκετ “Δεν απαιτείται περιθώριο φερεγγυότητας, δεδομένου ότι οι παροχές δεν είναι εγγυημένες από το Ταμείο”

    Νέοι συνάδελφοι που περιπλανούνται μεταξύ ανεργίας και ημιαπασχόλησης υποστηρίζουν ότι “δεν τους αφορά η σύνταξη αφού δεν θα πάρουν ποτέ”  ή ότι “η ιδιωτική Ασφάλιση είναι η μόνη λύση”, άποψη που έντεχνα καλλιεργείται από διάφορα επιτελεία και την εργοδοσία.

   Η εργοδοσία  πατώντας πάνω στην απαξίωση των παροχών υγείας-πρόνοιας προωθεί ιδιωτικά προγράμματα υγείας στους εργαζόμενους που ισχύουν όμως μόνο για όσο εργάζονται στην επιχείρηση που την παρέχει, κάθε προστατευόμενο μέλος πληρώνει εξτρα, ενώ στην συντριπτική πλειοψηφία τους δεν καλύπτουν τα εργατικά ατυχήματα, την εγκυμοσύνη, τις χρόνιες παθήσεις.

  Ο στόχος διπλός, από την μια  το δέσιμο  ακόμη περισσότερο των εργαζομένων στα νύχια της εκάστοτε επιχείρησης, που προβάλλεται έτσι και ως καλός εργοδότης και από την άλλη ο αφοπλισμός και η απομάκρυνση τους από την πάλη για την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, την διεκδίκηση ενός δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας αντάξιο της εποχής μας και του πλούτου που παράγουμε.

  Στο εμπόριο τα παραδείγματα είναι πολλά, ιδιαίτερα στα σούπερ μάρκετ με πιο χαρακτηριστικό αυτό του ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ που το  επιχειρησιακό σωματείο σε συνεργασία με την εργοδοσία  έδωσε έτοιμο πελατολόγιο με 37.000 άτομα σε τρία μεγαθήρια της ιδιωτικής ασφάλισης παρουσιάζοντάς το ως λύση απέναντι στην διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αυτοί δηλαδή που ιδιωτικοποίησαν το Επικουρικό Ταμείο των εργαζομένων στα σουπερ μάρκετ που ως μεγαλοστελέχη της επιχείρησης το διοικούν διαχειρίζονται τις δικές μας εισφορές, παρουσιάζονται και ως σωτήρες.

  Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες όμως δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις που λειτουργούν με σκοπό το κέρδος. Για αυτό αντιμετωπίζουν την ασφάλιση ως εμπόρευμα και τους εργαζόμενους ως πελάτες. Σκοπός τους είναι να διασφαλιστούν τα κέρδη τους και όχι οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής των ασφαλισμένων.

  Η διεθνής εμπειρία είναι πλούσια σχετικά με τα αποτελέσματα του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην Ασφάλιση. Στις ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι της ENRON έχασαν και τη δουλειά τους και όλες τις ασφαλιστικές αποταμιεύσεις. Δισεκατομμύρια έχασαν αντίστοιχα Ταμεία στην Αγγλία, ενώ φαλίρισαν σε Χιλή και Αργεντινή. Αλλά και στην χώρα μας οι ασφαλισμένοι της ΑSPIS ακόμα προσπαθούν να αποζημιωθούν πληρώνοντας επιπλέον και για τα δικαστήρια.

  Όσο, λοιπόν, κι αν προσπαθούν οι εργοδότες, οι κυβερνήσεις και οι εργατοπατέρες να πείσουν τους εργαζόμενους ότι η κεφαλαιοποίηση στην Ασφάλιση τους ωφελεί, η πραγματικότητα προσφέρει διαφορετικά συμπεράσματα.

Μαζικός αγώνας για Δημόσια Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση

Δυναμώνουμε τη πάλη μας για δημόσια και δωρεάν καθολική Ασφάλιση. Δυναμώνουμε το κοινό μέτωπο απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο που εμποδίζει αυτήν τη δυνατότητα, γιατί δεν συνάδει με την κερδοφορία του.

Το σκηνικό που χτίζεται και προετοιμάζει τα νέα δεινά για συνταξιούχους και ασφαλισμένους μπορεί να το ανατρέψει ο κοινός αγώνας των, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα έχει προμετωπίδα  του τη διεκδίκηση Δημόσιας Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης.

Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να υπάρξει ασφαλιστικό σύστημα που θα προστατεύει τον εργαζόμενο, θα του εξασφαλίζει αξιοπρεπή και ποιοτική ζωή μετά τον εργασιακό βίο, θα του προσφέρει δωρεάν αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας και Περίθαλψης.

Συμμετέχουμε μαζικά στο συλλαλητήριο στις 30 Νοέμβρη που εξήγγειλε

η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων.

Το Δ.Σ.