Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται δύο χρόνια από το εργατικό ατύχημα στην Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών στην Ξάνθη που είχε σαν αποτέλεσμα την απώλεια της ζωής συναδέλφου, λόγω των ελλείψεων σε μέτρα υγιεινής κι ασφάλειας σε τμήμα του εργοστασίου όπου ο εργαζόμενος έκανε εργασίες συντήρησης. Μετά από δύο χρόνια ακόμη δεν έχει εκδικαστεί η υπόθεση για το θανατηφόρο ατύχημα, με ευθύνη της εργοδοσίας που πάει την υπόθεση από αναβολή σε αναβολή.
Οι κυβερνήσεις εξακολουθούν να αποδυναμώνουν το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, να επισημάνουμε ότι το τμήμα Υγιεινής κι Ασφάλειας του ΣΕΠΕ δεν υπάρχει τμήμα στην Ξάνθη και υπεύθυνο είναι το τμήμα που εδρεύει στη Δράμα. Έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μεγαλύτερη ασυδοσία, επίθεση του κεφαλαίου και ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Με αφορμή το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα πριν μερικές μέρες, στην ΛΑΡΚΟ, ένα εργοστάσιο που τα εργατικά ατυχήματα είναι πολύ συχνά, συμπεραίνουμε ότι οι συνθήκες που εργάζονται σήμερα οι εργαζόμενοι γίνονται ολοένα και χειρότερες με αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, επιβεβαιώνεται η απουσία του κράτους από τους ελέγχους στους χώρους δουλειάς, να ξεσαλώνει η εργοδοσία αυξάνοντας την εντατικοποίηση που στο βωμό του κέρδους θεωρεί τους εργαζόμενους αναλώσιμους, ένα εξάρτημα που όταν σπάσει πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων.
Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Όταν το φαινόμενο των εργατικών «ατυχημάτων» παίρνει τέτοιες διαστάσεις, αιτία δεν είναι ούτε «η κακιά η ώρα», ούτε «η κακιά στιγμή», όπως θέλουν να παρουσιάσουν κυβέρνηση και εργοδοσία. Αιτία είναι η εντατικοποίηση της εργασίας, οι πεπαλαιωμένες – κακοσυντηρημένες μηχανές κι εγκαταστάσεις, η ανύπαρκτη εκπαίδευση του προσωπικού, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, η εγκληματική ασυδοσία της εργοδοσίας, που βλέπουν ως κόστος την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων, θυσιάζοντας ακόμα και ανθρώπινες ζωές.
Από την άλλη που η εργοδοσία αξιοποιεί όλο το νομικό οπλοστάσιο και τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφιζαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, σε δίκες όπου δικάζονται εργατικά “ατυχήματα”, αλλά και σε αποφάσεις δικαστηρίων που έκριναν ότι η επικινδυνότητα της εργασίας ότι δεν συνεπάγεται την υπαιτιότητα του εργοδότη και ότι το “ατύχημα” προκλήθηκε από “αποκλειστική υπαιτιότητα” του εργαζόμενου.
Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα οφείλουν να κινηθούν στην αντίθετη κατεύθυνση, να περιφρουρήσουν με την οργάνωση της πάλης τους, να αγωνιστούν για τις δικές τους ανάγκες και την ικανοποίησή τους, να συνταχθούν στον αγώνα για υπογραφή ΣΣΕ, με κατοχυρωμένα δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς, με μέτρα υγιεινής και ασφάλειας που θα τους επιτρέπουν να πηγαίνουν στη δουλειά χωρίς φόβο για τη ζωή τους.
- ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ & ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΞΑΝΘΗΣ
- ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Ν. ΞΑΝΘΗΣ
- ΠΑΜΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΞΑΝΘΗΣ
- ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ & ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ & ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ Ν. ΞΑΝΘΗΣ – Δ.Ε.Υ.Α.Ξ.
