H γραμμή της προσαρμογής και της υποταγής στα αντεργατικά μέτρα, στα τρία μνημόνια με τους εκατοντάδες νόμους, στους «θεσμούς» των ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, αποτελεί τη γραμμή της ηγεσίας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ). Σε αυτήν τη ρότα κινείται σταθερά η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΙΥΕ.

Η ταύτιση του προσανατολισμού της Ομοσπονδίας με το υπουργείο Εργασίας και τις ενώσεις των μεγαλεμπόρων των σούπερ μάρκετ, η απροσχημάτιστη πλέον εργοδοτική παρέμβαση μέσα στα σωματεία, αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας της.

Οι νόθες και οι εκφυλιστικές διαδικασίες που χαρακτηρίζουν τα περισσότερα από τα σωματεία όπου πλειοψηφούν αυτές οι δυνάμεις (ομάδα Βασιλόπουλου, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ)αποτελούν πλευρά και όχημα για να υπηρετηθεί η γραμμή της εργοδοσίας και της κυβέρνησης στους κλάδους ευθύνης της ΟΙΥΕ, για να μη βρίσκουν κανένα εμπόδιο απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα που περνάνε.

Χωρίς προσχήματα οι μηχανισμοί της εργοδοσίας στις γραμμές της ΟΙΥΕ

Η κατάσταση στην ΟΙΥΕ είναι για γέλια και για κλάματα. Με τα έως τώρα στοιχεία καταγράφεται ένα μοναδικό για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος γεγονός: Ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης φαίνεται στη συγκεκριμένη ομοσπονδία να έσπασε κάθε ρεκόρ την τριετία που πέρασε. Θα πάρουν μέρος πάνω από 600 (!) «αντιπρόσωποι», οι οποίοι με βάση το μέτρο 1/100 εμφανίζονται να εκπροσωπούν πάνω από 60.000 ψηφίσαντα μέλη!

Οι δυνάμεις που σε όλη τη χώρα είναι άφαντες, που απουσιάζουν από αγώνες, απεργίες, κινητοποιήσεις, πρωτοβουλίες, που στήνουν σωματεία ιδιωτικών υπαλλήλων δύο δύο σε κάθε πόλη, ξεπέρασαν τον εαυτό τους: Σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, με εκτεταμένη ανεργία, σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, φαίνεται πως όχι μόνο αυτό δεν καθρεφτίζεται στην ΟΙΥΕ, αλλά περίπου 13.000 περισσότεροι νέοι εργαζόμενοι οργανώθηκαν και συμμετείχαν σε εκλογές στα σωματεία τους, δημιουργώντας ένα σώμα συνεδρίου που ξεπερνά και αυτό της ΓΣΕΕ!

Στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΙΥΕ είχαν το θράσος να φέρουν επιπλέον νέα «σωματεία» προς εγγραφή, ανάμεσα στα οποία ήταν σωματεία σε «πτηνοτροφικές» επιχειρήσεις, στα «Τρόφιμα – Ποτά», σε «οικοδομικές» εργασίες, στους ΟΤΑ, στα νοσοκομεία, στην ύδρευση, στο φάρμακο, κ.ο.κ.

Αναφερόμαστε δηλαδή σε ανύπαρκτα σωματεία, που φτιάχνονται μέσα σε μια νύχτα στα γραφεία διευθυντάδων και επιχειρηματικών ομίλων, που ξεπηδάνε είτε αυτοτελώς είτε με τη μορφή «παραρτημάτων» σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας. Ο βασικός σκοπός της ύπαρξής τους είναι να καταφέρουν με όλα τα μέσα να διαμορφώσουν τους συσχετισμούς που επιθυμεί η εργοδοσία, να καθοριστούν οι συσχετισμοί στους κλάδους, στην ΟΙΥΕ, στη ΓΣΕΕ.

Για παράδειγμα, σε ένα μόνο νομό, στο νομό Σερρών, υπάρχουν 2 κλαδικά σωματεία ιδιωτικών υπαλλήλων και εμποροϋπαλλήλων, στα ψηφοδέλτια των οποίων υποψήφιοι είναι σχεδόν τα ίδια άτομα. Οποιος δεν εκλέγεται στο ένα σωματείο εκλέγεται στο άλλο για να μη μένει κανείς παραπονεμένος. Αναφερόμαστε σε σωματεία για τα οποία μάταια θα αναζητήσει κάποιος εργαζόμενος μια ανακοίνωση για τα προβλήματα που βιώνει, ένα τηλέφωνο να μπορέσει να επικοινωνήσει.

Εργοδότες εκπροσωπούν τους εργαζομένους τους!

Σωματεία χωρίς καμία συλλογική διαδικασία, χωρίς καμία δράση, εμφάνιζαν άνοδο σε ψήφους,όπως το κλαδικό σωματείο των εργαζομένων στα σούπερ μάρκετ στην Αττική, που στις εκλογές του 2017 εμφάνισε αύξηση από 5.151 σε 6.236 ψηφίσαντες!

Συγκεκριμένα, στο σωματείο – μηχανισμό με τον τίτλο «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ νομού Αττικής», τα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα μετά από παρεμβάσεις των δυνάμεων του ΠΑΜΕ τόσο για τον τρόπο λειτουργίας του όσο και για τις διαδικασίες διεξαγωγής των εκλογών, είναι αποκαλυπτικά της εργοδοτικής παρέμβασης.

Διευθυντές με εντολή της εργοδοσίας κατέβηκαν υποψήφιοι και με τρομοκρατία και εκβιασμούς προσπάθησαν να «πείσουν» τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στις «αρχαιρεσίες», επιλέγοντας συγκεκριμένους ανά κατάστημα.

Η κατάσταση αυτή προκάλεσε δεκάδες καταγγελίες συναδέλφων που έφτασαν στα γραφεία του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και στο ΠΑΜΕ. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός φαίνεται να «εκπροσωπεί» χιλιάδες εργαζόμενους στην Αττική, χωρίς καμία εμφάνιση και δράση για τα οξυμένα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι μέσα στους χώρους δουλειάς.

Είναι χαρακτηριστικό πως, από τις «αρχαιρεσίες» που πραγματοποίησε το Σεπτέμβρη του 2017 έως σήμερα, δεν έχει καμία απολύτως εμφάνιση. Ιδιαίτερα στα καταστήματα των σούπερ μάρκετ που κατά την περίοδο των εκλογών οι διευθυντές είχαν στήσει ασφυκτικό περιβάλλον πίεσης στους εργαζόμενους, με ανακοινώσεις και mail να πηγαινοέρχονται, από τότε έως σήμερα έχουμε… amber alert για τον συγκεκριμένο μηχανισμό. Είναι απλώς ένα εργαλείο που επιτέλεσε το ρόλο του και ξαναθάφτηκε έως τις επόμενες «εκλογές»…

Ο περιοδεύων θίασος του «Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων στο Εμπόριο»

Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί και το δίδυμο (πανελλαδικό) αδελφάκι του παραπάνω μηχανισμού, που τιτλοφορείται «Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων στο Εμπόριο» (ΠΑΣΥΕ), που πραγματοποιεί «εκλογές – παραστάσεις» ανά την Ελλάδα, σαν τον κλέφτη.

Η ανάδειξη πλατιά και μέσα στα καταστήματα αυτής της κατάστασης στην ΟΙΥΕ συνέβαλε ώστε να πληθύνουν οι καταγγελίες εργαζομένων από διάφορους χώρους, να αναδειχτεί το απαράδεκτο καθεστώς εκβιασμών και απειλών απόλυσης από τους εργοδότες και τους διευθυντές καταστημάτων σούπερ μάρκετ για να «ψηφίσουν» οι εργαζόμενοι σε ανύπαρκτα μορφώματα. Τα μορφώματα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς όχι μόνο οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν με δική τους θέληση, αλλά απειλούνται επιπλέον με κυρώσεις αν δε ψηφίσουν.

Από το φθινόπωρο του 2018 είχαν έρθει καταγγελίες από εργαζόμενους σε διάφορες πόλεις για διευθυντικά στελέχη που ζητούσαν από τους εργαζόμενους να γραφτούν σε ένα σωματείο που δεν γνώριζαν και να συμμετάσχουν στις εκλογές με αόριστη ημερομηνία…

Το Γενάρη του 2019 ο ΠΑΣΥΕ πραγματοποίησε στην Πάτρα εκλογές σε ξενοδοχείο… για να περάσουν απαρατήρητοι σαν παράνομο ζευγάρι! Στη συνέχεια η παράσταση ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη, όταν καλούσαν εργαζόμενους να πάνε να ψηφίσουν με τη συνοδεία των διευθυντών τους. Φυσικά το έργο συνεχίστηκε και στην Αθήνα, όπου ακολούθησαν την ίδια τακτική. Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ISS ενημερώθηκαν με μηνύματα στο κινητό τους, από τους υπεύθυνους προσωπικού, για να πάνε να ψηφίσουν, κατέφθαναν στο μέρος των «αρχαιρεσιών» επιδεικνύοντας το sms στο κινητό, λέγοντας πως στάλθηκαν από τους επόπτες!

Ολα αυτά έχουν γίνει πλέον γνωστά κι έτσι περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν πλέον γνώση μέσα στους χώρους δουλειάς για το πώς κινείται σε γενικές γραμμές ένας μηχανισμός που δεν έχει σχέση με το εργατικό κίνημα.

Καμία ανοχή στην εργοδοτική τρομοκρατία – Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών!

Η πιο εμβληματική μορφή αυτών των απαράδεκτων μεθοδεύσεων είναι ο Δ. Καραγεωργόπουλος, πρόεδρος της διοίκησης της Ομοσπονδίας, Γραμματέας Τύπου της ΓΣΕΕ και παράλληλα πρόεδρος της ΑΕ με την επωνυμία «ΠΗΓΑΣΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΓΚΕΪΜΙΝΓΚ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», που, σύμφωνα με τους σκοπούς της, διαθέτει και διαχειρίζεται μετοχές και μερίδια εταιρειών τυχερών παιγνίων, παρέχει διοικητικές υπηρεσίες σε καζίνο, ξενοδοχεία και επισιτιστικές επιχειρήσεις, διαχειρίζεται και αξιοποιεί ακίνητα, παρέχει με το αζημίωτο εκπαίδευση σε εργαζόμενους και συμβουλές σε εταιρείες, ενώ κάνει και εκλογές σε σωματεία έχοντας δίπορτο ανάμεσα στην ΟΙΥΕ και την Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τυχερών Παιχνιδιών (ΟΣΕΤΥΠ).

Ο Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η Ενωση» με έδρα την Πάτρα, έκανε εκλογές για 4 μήνες σε όλη την Ελλάδα (!), ως ένα σωματείο δεξαμενή που χωρά όποιον λογίζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος πανελλαδικά. Ψήφισαν από τη Χαλκιδική μέχρι την Κόρινθο και από το Μεσολόγγι μέχρι τη Ρόδο, με την απαραίτητη βοήθεια των Εργατικών Κέντρων όπου πλειοψηφούν αυτές οι δυνάμεις, τα οποία είναι πρωτομάστορες στη νοθεία. Πιάστηκαν στα πράσα να κάνουν «καταμέτρηση» σε φακέλους που έρχονταν σε κουτιά και σακούλες από όλη την Ελλάδα!

Χαρακτηριστικό της «μαζικοποίησης» τέτοιων σωματείων είναι πως αίτηση εγγραφής μπορεί να συμπληρώσει όποιος θέλει μέσα στο site και να επισυνάψει τη φωτογραφία του. Το δέλεαρ πάντα είναι ανέξοδες υποσχέσεις για νομικές διεκδικήσεις πάνω στα τρέχοντα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Ενα τελευταίο παράδειγμα είναι το mail που στάλθηκε προσωπικά από τον πρόεδρο της ΟΙΥΕ στους εποχικούς εργαζόμενους της δασοπροστασίας: Με αυτό συνδέει την εγγραφή στο σωματείο με την παράταση της σύμβασης από τον ΟΑΕΔ! Αναδεικνύοντας ότι όλη η επιχείρηση γίνεται σε συνεργασία με το κράτος και τις κρατικές υπηρεσίες ανά την Ελλάδα, όταν δεν φτάνουν για όλους οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ.

Αντίστοιχα, το Νοέμβρη του 2018 στον «Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό» (ΠΑΣΕΝΤ), βάφτισαν συνέλευση μια διαδικασία με 138 άτομα σε σύνολο 14.000 μελών του σωματείου. Σε αυτήν τη «συνέλευση» προχώρησαν σε διαγραφή μέλους του σωματείου που είχε απολυθεί εκδικητικά από την εργοδοσία για τη συνδικαλιστική της δράση και παράλληλα απέρριψαν αιτήσεις εγγραφής εργαζομένων από τον κλάδο, ενώ δεκάδες ήταν οι διευθυντές των ναυτιλιακών εταιρειών που πήραν μέρος.

Μαζικά, μαχητικά συνδικάτα για να δυναμώσει ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας

Ολα αυτά τα κάνουν προκειμένου να σώσουν τις θέσεις τους και τα κουκιά τους, για να διατηρήσουν ακέραιη τη συνδικαλιστική τους επιβίωση. Εχουν κάθε λόγο να επιδιώκουν την αποδυνάμωση των ταξικών σωματείων, την ενίσχυση της αποστροφής των εργαζομένων προς τα σωματεία και κάθε μορφή πάλης, καθώς μόνο έτσι θα μπορέσουν εργοδοσία και κυβέρνηση, από κοινού, να συνεχίσουν και να εντείνουν το αντιλαϊκό τους έργο.

Για χάρη της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου έχει καταργηθεί η Κυριακή αργία, έχει γίνει λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος, έχουμε γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας με μισθούς πείνας και αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, ακόμα και με συναδέλφους μας να αφήνουν την τελευταία τους πνοή εν ώρα εργασίας.

Το «κύρος» της συγκεκριμένης Ομοσπονδίας στους εργαζόμενους αντανακλάται γραφικά πλέον στις άμαζες συγκεντρώσεις τους μεταξύ συγγενών και φίλων. Αυτό βέβαια δεν τους εμποδίζει να χύνουν το δηλητήριο της απαξίωσης της οργανωμένης πάλης με τα συνδικάτα μέσα στους εργαζόμενους, πιο πολύ στους νέους εργαζόμενους που αποστρέφονται τέτοια φαινόμενα!

Για τις δυνάμεις που δρουν μέσα στους χώρους δουλειάς, που διεκδικούν αγωνιστικά βάζοντας τις λαϊκές ανάγκες μπροστά, είναι καθαρό ότι αυτός είναι ο δρόμος μας: Μαζικά, μαχητικά συνδικάτα για να δυναμώσει ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Βελτίωση όμως των όρων δουλειάς και ζωής δεν θα έρθει αν δεν ανασυνταχτεί ιδεολογικά και οργανωτικά το εργατικό – λαϊκό κίνημα, αν δεν μαζικοποιηθεί, αν δεν πετάξουμε από τις γραμμές του τις φωνές της εργοδοσίας, που άλλοτε με παραινέσεις και ευχολόγια, άλλοτε με απειλές και τρομοκρατία, δένουν χειροπόδαρα κάθε προσπάθεια διεκδίκησης.

Γαρυφαλλιά ΚΑΛΑΜΑΡΑ
Στέλεχος του ΠΑΜΕ