Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Μεγαλοεργοδοσία και κυβέρνηση «ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει» όσον αφορά τον κατώτερο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Με επιστολή του προς την υπουργό εργασίας ο πρόεδρος των βιομηχάνων κλωστοϋφαντουργών (εφημερίδα καθημερινή 25/1/2019) αναφέρει:

« Η σημερινή οικονομική κατάσταση του κλάδου δεν επιτρέπει την αύξηση του κατώτερου μισθού πέραν του 5%. Ο κατώτερος μισθός θα πρέπει να καθορίζεται με βάση τους δείκτες ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».

Παράλληλα θεωρεί πως στην παρούσα φάση της οικονομίας δεν πρέπει να επανέλθουν τα επιδόματα προϋπηρεσίας (τριετίες), το επίδομα γάμου και άλλα επιδόματα.

Αποθρασυμένοι βέβαια οι βιομήχανοι κλωστοϋφαντουργοί από την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και των προηγούμενων κυβερνήσεων υπενθυμίζουν το σύνολο των αξιώσεων τους για τις Συλλογικές Συμβάσεις που βρίσκεται σε εφαρμογή με βάση το μνημονιακό πλαίσιο που παραμένει άθικτο.

Χτυπάνε ορθάνοιχτες πόρτες αφού παρά την προπαγάνδα της κυβέρνησης η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους έχει ως εξής:

Με την τροπολογία της κυβέρνησης (Σεπτέμβρης ’18) και τις ευχαριστίες Βρούτση (ΝΔ), τον μνημονιακό νόμο Βρούτση-Αχτσιόγλου, «με τις διατάξεις του άρθρου 103 του ν.4172/2013, καθορίζεται η διαδικασία διαμόρφωσης του κατώτερου μισθού και ημερομισθίου για τους εργαζόμενους ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας».

Ποιο αναλυτικά τι προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο:

• «Το ύψος του νομοθετημένου κατώτερου μισθού και νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη της κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας». Τα ίδια ακριβώς λόγια χρησιμοποιεί και η εργοδοσία, δεν χρειάζονται σχόλια.
• «και ως τέτοιος νοείται μια μοναδική αξία (ποσό) αναφοράς». Όχι δηλαδή επιδόματα, τριετίες κλπ.

Επιπλέον:

• Λόγος γίνεται για ρύθμιση, «αναπροσαρμογή του ισχύοντος νομοθετημένου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου», «προσαρμογή τους στις επίκαιρες οικονομικές συνθήκες», που σημαίνει ότι μπορεί να είναι και μείωση όταν το επιτάσσουν οι ανάγκες της ανταγωνιστικότητας.
• «Ο Υπουργός Εργασίας, κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας εκδίδει απόφαση καθορισμού του κατώτατου μισθού για τους υπαλλήλους και του κατώτατου ημερομισθίου για τους εργατοτεχνίτες, μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου». Δηλαδή ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται πλέον από την εκάστοτε κυβέρνηση καταργώντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Οι τυμπανοκρουσίες της κυβέρνησης γίνονται για να κρύψουν την πραγματικότητα ότι οι μισθοί θα βρίσκονται μόνιμα, σε κρίση και ανάπτυξη, στην πρέσα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, σε επίπεδα πείνας και αυτός είναι ο κοινός παρονομαστής όλων: εργοδοσίας, κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ΕΕ – «θεσμών».

Σήμερα (28/1/2019) συνεδριάζει το Υπουργικό Συμβούλιο και σύμφωνα με τα δημοσιεύματα θα αποφασίσει αύξηση κοντά στα 50 ευρώ κρύβοντας ότι θα είναι για περισσότερο από 100 ευρώ κάτω από τα 751 ευρώ, ότι θα είναι σε επίπεδα (καθαρά 21-22 ευρώ μεροκάματο) που στηρίζουν τη βασική επιδίωξη της μεγαλοεργοδοσίας για παραπέρα μείωση του μέσου μισθού των εργαζομένων του κλάδου, ότι η δέσμευση της κυβέρνησης ήταν για άμεση (αρχές 2015) επαναφορά των 751 ευρώ και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και όχι η εφαρμογή του μνημονιακού νόμου που χαρακτήριζαν δολοφόνο των ΣΣΕ, ότι για 8 χρόνια από τα οποία 4 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν καθηλωμένοι ενώ η φοροληστεία κλιμακώνονταν χρόνο με το χρόνο, ότι από το 2020 μπαίνει σε εφαρμογή η ήδη ψηφισμένη νέα μείωση στο αφορολόγητο (από 420ευρώ μηνιαίως), ότι πάνω από το 90% των κλάδων παραμένει χωρίς Συλλογική Σύμβαση διαψεύδοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης περί επαναφοράς τους, ότι απέρριψαν το σχέδιο νόμου για αποκατάσταση του κατώτατου μισθού και των  Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που συνυπογράψαμε 530 συνδικαλιστικές οργανώσεις και το οποίο κατατέθηκε και στηρίχθηκε μόνο από το ΚΚΕ στη βουλή, ότι όλοι οι αντεργατικοί νόμοι των μνημονίων παραμένουν ανέγγιχτοι έχοντας διαμορφώσει συνθήκες εργασιακής ζούγκλας στους χώρους δουλειάς.

Κρύβουν επίσης ότι «καθαρή» θα τη βγάλουν οι μεγαλοεργοδότες και από την κατάργηση του αίσχους του «υποκατώτατου» μισθού αφού έχουν εξασφαλίσει επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών στο 50% για τους νέους εργαζόμενους που μέσω της φορολογίας και αυτά από τη δική μας τσέπη θα προέλθουν.

Η Ομοσπονδία καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου να κλείσουν τα αυτιά τους στα καλέσματα μείωσης των απαιτήσεων τους και εφαρμογής του μνημονιακού πλαισίου, στα προεκλογικά τύμπανα αποπροσανατολισμού. Να μην θεωρήσουν περασμένα – ξεχασμένα τα δικαιώματα που με αγώνες και θυσίες μας παρέδωσαν οι προηγούμενες γενιές, να μην υπάρξει κανείς συμβιβασμός με τα ελάχιστα, με ότι περισσεύει από το μεγάλο φαγοπότι των επιχειρηματικών ομίλων. Να προτάξουμε τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας, του πλούτου που παράγουμε.

Καμία αποδοχή του νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου, του νόμου δολοφόνου των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κλιμακώνουμε τον αγώνα, χωρίς τη διεκδίκηση μας ούτε αυτή η ελάχιστη αύξηση και η κατάργηση του άθλιου υποκατώτατου δεν θα υπήρχε.

Κλιμακώνουμε την πάλη μας για επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Για υπογραφή Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, με διασφάλιση όλων των όρων συλλογικής προστασίας των εργαζομένων. Για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ