Όλα τα προηγούμενα χρόνια νιώσαμε στο πετσί μας τι σημαίνει η «δίκαιη» ανάπτυξη που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και βιομήχανοι.

Ενώ οι βιομήχανοι στο κλάδο έχουν αύξηση στα κέρδη τους, εμείς οι εργαζόμενοι ζούμε με όλο και λιγότερα. Δουλεύουμε χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, χωρίς μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, με το φόβο της ανεργίας, με τσακισμένους μισθούς, με εργασιακές σχέσεις λάστιχο και ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας .

Ξέρουμε πολύ καλά, τι σημαίνουν επενδύσεις κι επιχειρηματικότητα. Ξέρουμε καλά ότι κανένας επιχειρηματίας δεν επενδύει για να δώσει θέσεις εργασίας και εισόδημα στους εργαζόμενους. Επενδύει για να βγάλει κέρδη. Για να γίνουν «ανταγωνιστικές» οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις είναι όρος οι εργαζόμενοι να γίνουν ακόμα πιο φθηνοί, πιο ευέλικτοι, πιο υποταγμένοι.

Γι αυτό και δε θα σταματήσουν τα αντιλαϊκά μέτρα αν δεν τα σταματήσουμε εμείς. Σχεδιάζουν νέες μειώσεις μισθών, μεγαλύτερη διεύρυνση ελαστικών σχέσεων εργασίας, νέο χτύπημα στο Ασφαλιστικό, μειώσεις συντάξεων – ομαδικές απολύσεις.

Για εμάς η «δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει την αμοιβή με τα ψίχουλα του κατώτατου βασικού μισθού. Εκεί που οι εργαζόμενοι παίρνουν κάτι περισσότερο από αυτά, σε πολλές περιπτώσεις, ένα μέρος των αποδοχών δίνεται ως «οικειοθελής παροχή» της εργοδοσίας που μπορεί να ανακληθεί ως τέτοια ανά πάσα στιγμή.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη που επιδιώκουν θα θεμελιωθεί στην άγρια εκμετάλλευση. Φθηνή δουλειά χωρίς δικαιώματα, καταστολή στους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες, καταλήστευση άλλων λαών, ξαναμοίρασμα των ενεργειακών πηγών, των αγορών, των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, ξαναχάραγμα των συνόρων με το αίμα των λαών.

Η εργοδότες έχουν στο πλάι τους, τους ανθρώπους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, το δεξί χέρι των αφεντικών στη ΓΣΕΕ που δεν αρνήθηκαν μόνο την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για απεργιακή απάντηση απέναντι στα μέτρα – φωτιά του πολυνομοσχεδίου και του χτυπήματος του δικαιώματος στην απεργία. Αρνήθηκαν και την πάλη για Σ.Σ.Ε με αυξήσεις και πάλεψαν με λύσσα ενάντια στις κλαδικές κινητοποιήσεις. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που έβαλαν την υπογραφή τους στο αίσχος της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε των 586 και 511 ευρώ.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις που στον κλάδο μας λειτουργούν ως εντολοδόχοι και εκπρόσωποι της εργοδοσίας, όπως δείχνει το πρόσφατο παράδειγμα της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου στο εργοστάσιο ΑΥΡΑ στο Αίγιο. Με εντολή της πολυεθνικής “COCA–COLA 3E” οργανώθηκε Γ.Σ σε κλίμα εκβιασμού για να παρθεί απόφαση αποχώρησης του σωματείου από την Ομοσπονδία στρεφόμενοι ενάντια στην ενότητα στον κλάδο. Στόχο έχουν να προωθήσουν τη στοίχιση των εργαζομένων πίσω από τα συμφέροντα της εργοδοσίας.

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ!

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη, θα μας βρουν απέναντί τους, θα βάλουμε εμπόδια στα σχέδιά τους. Δεν αποδεχόμαστε εμείς οι παραγωγοί όλου του πλούτου να ζούμε με φόβο και ανασφάλεια. Γνωρίζουμε καλά πως ότι δικαιώματα έχουμε κατακτήσει, ήταν αποτέλεσμα σκληρής ταξικής πάλης με την εργοδοσία, τους μηχανισμούς της, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα της.

Αποτελεί παρακαταθήκη η επιτυχημένη κλαδική απεργία στις 29 Μάρτη.

Καλούμε τις επόμενες ημέρες όλα τα σωματεία της Ομοσπονδίας να πάρουν αποφάσεις για την επιτυχία της Γενικής Απεργίας στις 30 Μαΐου.

Να οργανώσουν την δουλειά στο χώρο τους, στο δίπλα εργοστάσιο, να συγκροτηθούν νέες επιτροπές αγώνα στα τμήματα. Να αναλάβουν συλλογικά την ευθύνη για την συμμετοχή και την περιφρούρηση της απεργίας με τους ίδιους τους συναδέλφους, να συντονίσουν την προσπάθεια αυτή με την Ομοσπονδία ώστε με μεγαλύτερες δυνάμεις και ενιαίο τρόπο να δοθεί η μάχη της απεργίας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.

• Κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.

• Επαναφορά και υποχρεωτικότητα των κλαδικών ΣΣΕ.

• Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.

• Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις ανάμεσα στην Ομοσπονδία και τους εργοδότες.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2018 – 10:30πμ ΑΘΗΝΑ – ΟΜΟΝΟΙΑ