Ο νέος νόμος για τις εργασιακές σχέσεις που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή βάζει ταφόπλακα σε ωράρια, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση όχι απλά δεν παρέχει καμία προστασία στους εργαζόμενους από την εργοδοτική αυθαιρεσία, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Τις επεκτείνει και τις ντύνει με το απαραίτητο νομιμοποιητικό περιτύλιγμα.
Με το νόμο για τις εργασιακές σχέσεις θωρακίζεται η μεγαλοεργοδοσία για να συμπιέσει κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης, για να αυγατίσει κι άλλο τα κέρδη της. Το νομοσχέδιο εμφανίζεται με το μανδύα της διαβούλευσης μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων για να υπάρξει η αναγκαία «συμφωνία» για την εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, δηλαδή να καταστήσουν τους εργαζόμενους συνένοχους στη βαρβαρότητα προκειμένου να τη δεχτούν αδιαμαρτύρητα.
Ωστόσο αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι στο νομοσχέδιο σε σχέση με το προσχέδιο υπάρχουν διατάξεις που βρίσκονται σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση π.χ. ο χρόνος που συνιστά εξαρτημένη σχέση εργασίας από 3 μήνες έγινε 6, σε άλλο σημείο η προσαύξηση κατά 100% στο ημερομίσθιο για την 6η ημέρα εργασίας την εβδομάδα μειώνεται στο 50%, χωρίς να σημαίνει ότι αν αυτό δεν άλλαζε, αναιρούνταν ο αντεργατικός χαρακτήρας του νόμου. Το νέο αντεργατικό μόρφωμα έρχεται να θεμελιώσει το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Συμπιέζονται οι μισθοί, ταυτόχρονα αποδομείται κάθε έννοια ατομικού και οικογενειακού προγραμματισμού με τα άτακτα ωράρια, επιτείνονται η φθορά της υγείας των εργαζομένων, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για δραστική μείωση συντάξεων.
Ο αντεργατικός νόμος έχει τη σφραγίδα της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, αφού σύμφωνα με τις θέσεις της «συμμορφώνει την κατάσταση, αλλά είναι ανεπαρκές», επιβεβαιώνοντας έτσι τη φιλομονοπωλιακής της γραμμή.
Η θέση του ΠΑΜΕ είναι καθαρή. Η κατάργηση όλων των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η διασφάλιση της μόνιμης σταθερής δουλειάς για όλους. Όρος και προϋπόθεση για να απαλλαγεί η εργατική τάξη από τα βάσανά της είναι η σύγκρουση και η ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Σταθμός της αποφασιστικής μάχης που καλούμαστε να δώσουμε είναι η 48ωρη απεργία που έχει καλέσει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στις 21 και 22 Απρίλη.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
