Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο ,το ΠΑΜΕ, δίνει στη δημοσιότητα το διεκδικητικό πλαίσιο του ταξικού κινήματος για το επόμενο διάστημα και επιδιώκει  να γίνει  βάση συσπείρωσης και ανάπτυξης των αγώνων της εργατικής τάξης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού και του Ευρωμονόδρομου ,κατά των δυνάμεων του κεφαλαίου.

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

Οι μεγάλες πυρκαγιές και οι μεγάλες καταστροφές του φετινού καλοκαιριού δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήρθαν σαν συνέπεια της εγκληματικής πολιτικής όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, οι οποίες στο όνομα της ασύδοτης δράσης του κεφαλαίου και της εμπορευματοποίησης ασέλγησαν και ασελγούν πάνω στο φυσικό περιβάλλον με την αντιδασική πολιτική τους.

Με νόμους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ εκατοντάδες χιλιάδες δασικές εκτάσεις αποχαρακτηρίστηκαν και άλλαξαν χρήση. Τώρα πάνω στα αποκαΐδια αυτών των πολιτικών κοκορομαχούν για το ποιος απ’ τους δύο τους έκαψε περισσότερα στρέμματα. Τώρα πάνω στα αποκαΐδια εξακολουθούν και οι δύο να υπόσχονται αναγέννηση των καμένων περιοχών μέσα από την ασύδοτη δράση πολυεθνικών και μεγάλων κατασκευαστικών και τουριστικών ομίλων.

Το ΠΑΜΕ με πλήρη συναίσθηση των περιστάσεων σημειώνει ότι οι καταστροφές δεν τελείωσαν ακόμα. Θα τις συναντήσουμε στο άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον, σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής, της πολιτιστικής και της περιβαλλοντικής ζωής. Στις νέες αυτές συνθήκες το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα σταθεί πραγματικά αλληλέγγυο στους αγώνες που έτσι κι αλλιώς θα  αναπτυχθούν για την επιβίωση των πυρόπληκτων και την πραγματική αποκατάστασή τους. Έχουμε δρόμο μακρύ και δύσκολο να διανύσουμε μαζί με όλο αυτό τον απλό κόσμο που είδε το βιός του να καταστρέφεται.

ΟΙ  ΠΑΡΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ  ΔΙΑΙΩΝΙΖΟΥΝ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ εκφράζει τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και παίρνει υπόψη ότι τα εκατομμύρια των εργατών και των εργατριών ,τα εκατομμύρια των εργαζομένων, Ελλήνων και μεταναστών, παράγουν τον πλούτο και επιβάλλεται να τον διεκδικήσουν. Αυτή είναι η απάντηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης της Ν.Δ ,του δικομματισμού που επιχειρούν να παραπλανήσουν και να χειραγωγήσουν τις λαϊκές δυνάμεις με ψίχουλα που αποσκοπούν στη διαχείριση της φτώχειας.

• Η λεγόμενη εθνική σύνταξη  κινείται στη λογική καθήλωσης των συντάξεων στα απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα των 500-600 Ευρώ το μήνα  και  είναι μοχλός εφαρμογής  των πιο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που στοχεύουν να  επιβάλλουν κύρια σύνταξη πείνας η οποία  θα συνδυάζεται με την ιδιωτική ασφάλιση και μία πολύ χαμηλή σύνταξη-επίδομα που θα προέρχεται από τα λεγόμενα επαγγελματικά ταμεία τα οποία λειτουργούν με ιδιωτικά οικονομικά κριτήρια.

Η θέση του ΠΑΣΟΚ για σύνταξη στα 550 Ευρώ το άτομο και  950 Ευρώ το ζευγάρι -με ορίζοντα 4ετία – δηλαδή το 2011,  κινείται στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση.

• Το επίδομα  για τους εργαζόμενους που ζούνε  κάτω από το όριο φτώχειας είναι μία ακόμα αντεργατική πρόκληση, προσβολή κατά της εργατικής τάξης. Τα 66 λεπτά του Ευρώ την ημέρα η κάποιο παρόμοιο ποσόν όχι μόνο δεν είναι λύση αλλά μαρτυράει ότι το επόμενο διάστημα θα εξαπλωθεί η φτώχεια, η απόλυτη και σχετική εξαθλίωση.

Ο αριθμός των λαϊκών οικογενειών, των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων που ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας μειώνεται σκόπιμα από τα επίσημα στοιχεία. Είναι πολύ περισσότεροι από τα 2.100.000 γιατί φτωχός δεν είναι μόνο αυτός που αναγκάζεται να ζήσει  με 5.649 Ευρώ το χρόνο δηλαδή 470 Ευρώ το μήνα, όπως υπολογίζουν τα επίσημα στοιχεία.

• Οι ρυθμίσεις για τις τρίτεκνες λαϊκές οικογένειες, γενικότερα για τις πολύτεκνες οικογένειες δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και αφορούν τους χαμηλούς μισθούς, τις ανεπαρκέστατες κοινωνικές υπηρεσίες, τα έξοδα που συνδέονται με την προστασία της Υγείας,  με τη μόρφωση των παιδιών τους, με την εξασφάλιση στέγης,  με το δικαίωμα στη δουλειά.

Η επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ είναι παραπλανητική. Το θέμα δεν είναι πόσο στοιχίζουν οι ψευτοπαροχές ή αν η κυβέρνηση θα είναι συνεπής στην υλοποίηση τους. Το θέμα είναι ότι τα ψίχουλα αυτά όχι μόνο δεν λύνουν κανένα πρόβλημα αλλά  πολύ περισσότερο είναι ενταγμένα στην πολιτική, στο σχεδιασμό που καταργεί δικαιώματα, επιβάλλει αντιδραστικές αλλαγές σε όλους τους τομείς εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων προς όφελος της πλουτοκρατίας.

ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΚΑΙ  ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

Η πολιτική των κυβερνήσεων και των κομμάτων κρίνεται από τη θέση που παίρνουν  στην αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Κρίνεται  στην πράξη με το  κριτήριο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Αυτά είναι ασφαλή, δοκιμασμένα κριτήρια που επιτρέπουν τη σωστή, ταξική τοποθέτηση των εργαζομένων. Με βάση αυτά τα κριτήρια μπορούμε να σημειώσουμε τα εξής: Η πολιτική της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ εκφράζει και υπηρετεί τα συμφέροντα του  μεγάλου κεφαλαίου. Το συμπέρασμα αυτό τεκμηριώνεται με την εξέταση συγκεκριμένων πολιτικών και δειχτών που αφορούν τα κέρδη του κεφαλαίου από τη μία και την κατάσταση των εργατικών –λαϊκών οικογενειών από την άλλη. Πρώτο,τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται με υψηλούς ρυθμούς για πολλά χρόνια. Η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης συνδυάζεται με επιχορηγήσεις, χρηματοδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με απαλλαγές από τη φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές.  Τα κέρδη των εισηγμένων επιχειρήσεων στο Χρηματιστήριο έφτασαν το 2006 περίπου στα 6,5 δις. Ευρώ. Τα κέρδη βασικών κλάδων κινούνται για το 2006 στα εξής επίπεδα: Τράπεζες 3 , 3 δις Ευρώ (αύξηση 20,7% έναντι του 2005) Τηλεπικοινωνίες 925,7 εκατομ. Ευρώ (αύξηση 702,1% έναντι του 2005)

Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) 260,2 εκατομ. Ευρώ     

ΜotorOil  127,5 εκατομ. Ευρώ  Κατασκευαστικές επιχειρήσεις 37,1 εκατομ. Ευρώ (αύξηση 92,1% έναντι του 2005). Επιχειρήσεις τροφίμων 40,7 εκατομ. Ευρώ Λιανικό εμπόριο 136,2 εκατομ. Ευρώ (αύξηση 24,9% έναντι του 2005). ΑΝΕΚ (Ακτοπλοία) 21,5 εκατομ. Ευρώ (αύξηση 114% έναντι του 2005) BlueStar (Ακτοπλοία) 21,76 εκατομ. Ευρώ (αύξηση 24,4% έναντι του 2005)  Τα καθαρά κέρδη του «Υγεία» ξεπέρασαν τα 8,93 εκατ. Ευρώ το Α’ 6μηνο του 2007 (αύξηση 1.713% συγκριτικά με το Α’ 6μηνο του 2006). Η πρόβλεψη για τα κέρδη του ομίλου της “Euromedica” (κλάδος Υγείας) είναι ότι θα ξεπεράσουν τα 25 εκατ. Ευρώ το 2007. Δεύτερο, συνεχίζεται για πολλά χρόνια η πολιτική της λιτότητας και της καθήλωσης του εργατικού εισοδήματος, σε συνθήκες υψηλής ακρίβειας στις τιμές βασικών ειδών λαϊκής κατανάλωσης. Αποτελεί πρόκληση το γεγονός ότι σήμερα, το 2007, παραμένουν οι μισθοί και οι συντάξεις σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Συγκεκριμένα: Από 1 Μάη 2007 ο κατώτερος  μισθός είναι 657 Ε (μικτά) – το κατώτερο μεροκάματο 29,39 Ε (μικτά) Κατώτερη σύνταξη γήρατος του ΙΚΑ 463 Ε  Μέση σύνταξη γήρατος του ΙΚΑ         617 Ε Οι βασικοί μισθοί των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα διαμορφώνονται, επίσης,  σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Υποχρεωτική εκπαίδευση              651 Ε Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση          762 Ε Τεχνολογική Εκπαίδευση               853 Ε Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση         892 Ε Τρίτο, παραμένει σε υψηλά επίπεδα η ανεργία. Τα  επίσημα στοιχεία μιλούν για 445.000 ανέργους (Α’ τρίμηνο 2007) και ποσοστό ανεργίας 9,1% ( 13,9% γυναίκες – 5,7% άνδρες) αλλά ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος γιατί στους ανέργους δεν υπολογίζονται οι εργαζόμενοι  που απασχολούνται ακόμα και μία ώρα την εβδομάδα. Δεν υπολογίζονται επίσης οι άνεργοι που παίρνουν μέρος στα προγράμματα της ψευτο-κατάρτισης συμπεριλαμβανομένων των  STAGE που χρησιμοποιούν ανασφάλιστους νέους στο όνομα της  απόκτησης εργασιακής εμπειρίας.   Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει τον αντεργατικό χαρακτήρα της πολιτικής του δικομματισμού  είναι το χρόνιο υψηλό ποσοστό ανεργίας των νέων. (Τον Απρίλη του 2007 η ανεργία στους νέους ηλικίας 15-24 ετών είναι περίπου στο 21.2 % ). Το επίδομα ανεργίας κινείται στο εξεφτιλιστικό ποσόν των 367 Ευρώ το μήνα και προβλέπεται να φτάσει στα 404 Ευρώ το 2008 !! Ενώ ακόμα και αυτό το απαράδεκτα χαμηλό επίδομα το παίρνει μόνο το 1/3 των επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων. Το εκμεταλλευτικό σύστημα, η ανάπτυξη που έχει κριτήριο το κέρδος και η πολιτική του δικομματισμού δεν εξασφάλισαν και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα εργασίας για όλους. Χρησιμοποιούν υποκατάστατα μοιράζοντας μία θέση εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους, επεκτείνουν τη μερική και την προσωρινή απασχόληση. Τέταρτο, η εναλλαγή της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας χαρακτηρίζεται από διαδοχικά αντιασφαλιστικά μέτρα που επέφεραν σημαντικές αυξήσεις στα όρια ηλικίας και στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για το δικαίωμα της συνταξιοδότησης. Χαρακτηρίζεται από την λεηλασία των ταμείων με την εισφορο-διαφυγή που ανέρχεται σε 5,8 δις. ευρώ το χρόνο, με την καταλήστευση των αποθεματικών μέσα από τον τραπεζικό –χρηματιστηριακό τζόγο, τις μετοχές και τα δομημένα ομόλογα, την πολύχρονη χρησιμοποίηση των αποθεματικών για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Πέμπτο, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τη συνεχή υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την ανατροπή του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση της δουλειάς. Η κατάσταση αυτή, το κυνήγι του εργοδοτικού κέρδους και η έλλειψη μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας έχει οδηγήσει σε εγκλήματα κατά της εργατικής τάξης (εργατικά ατυχήματα).  Από τον Γενάρη έως τον Αύγουστο  του 2007 μετράμε 71 νεκρούς εργάτες. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι έχουμε  ένα νεκρό εργάτη κάθε τρεις ημέρες και εκατοντάδες τραυματισμένους,  σακατεμένους. Έκτο, οι εργαζόμενοι ζούνε τις βαριές συνέπειες από την ιδιωτικοποίηση -εμπορευματοποίηση της Υγείας – Πρόνοιας που έχει  οδηγήσει σε σοβαρή υποβάθμιση το σύνολο των σχετικών υπηρεσιών αλλά και στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος αφού  οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας ανέρχονται στο 57% των συνολικών δαπανών, με τάση ανόδου.   Ζούνε την ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση της Παιδείας, την υποβάθμιση της μόρφωσης και την καταβολή ενός μεγάλου μέρους του εισοδήματος. Βιώνουν τις συνέπειες της πολιτικής που καταστρέφει το περιβάλλον, που καταστρέφει  τον δασικό πλούτο, αντιμετωπίζει τη γη σαν εμπόρευμα και οπλίζει το χέρι των μεγάλων συμφερόντων, των καταπατητών και των εμπρηστών. Αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της πολιτικής που χρησιμοποιεί τις παραλίες σαν χώρο ανάπτυξης επιχειρηματικής δραστηριότητας, που επιβάλλει το χαράτσι των διοδίων.   Τι αποδεικνύει η πράξη ? Η πράξη αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ εφαρμόζει σκληρή – αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζοντας  την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ . Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο δικομματισμός, δηλαδή η εναλλαγή  δύο κομμάτων στη διακυβέρνηση της χώρας που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και έχουν τις ίδιες προγραμματικές βάσεις, που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ είναι πίσω από την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων. Παρά τους διαξιφισμούς και τις αντιπαραθέσεις για τον κυβερνητικό θώκο Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ εφαρμόζουν τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιδραστικών αλλαγών που αποσκοπούν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων μέσα από την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Το ΠΑΜΕ, το ταξικό κίνημα καλεί την εργατική τάξη, το σύνολο των εργατοϋπαλλήλων, τους νέους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες γυναίκες, τους συνταξιούχους να καταδικάσουν με την ψήφο τους τα κόμματα του δικομματισμού και του Ευρωμονόδρομου, να τα τιμωρήσουν αποφασιστικά για τη δημιουργία και την όξυνση των προβλημάτων που βασανίζουν τους ανθρώπους του μόχθου. Να γίνει κάθε πρόβλημα κριτήριο καταψήφισης της Ν.Δ και τους ΠΑΣΟΚ στις εκλογές 16 Σεπτέμβρη για να αποδυναμωθεί ο δικομματισμός, να παλέψει το ταξικό κίνημα από καλύτερες θέσεις, να αναζωογονηθεί η πάλη του εργατικού – λαϊκού κινήματος.

ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΝΕΑ ΣΚΛΗΡΗ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Καμία προσδοκία από το δικομματισμό, από τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή ! Η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ θα εκμεταλλευτούν την ψήφο του λαού και στο όνομα της δύναμης που θα πάρουν στις βουλευτικές εκλογές θα προχωρήσουν σε νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Αυτός είναι ο στόχος τους και οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους, να αντιδράσουν με την καθημερινή δράση αλλά και με τη ψήφο τους στις βουλευτικές εκλογές. Το παράδειγμα του ασφαλιστικού είναι χαρακτηριστικό. Στο έδαφος των αντιασφαλιστικών μέτρων που επέβαλλαν τα κόμματα του δικομματισμού τα προηγούμενα χρόνια,  σχεδιάζουν την εφαρμογή νέων, πολύ επικίνδυνων μέτρων, που αφορούν την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων, την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων, τον αποχαρακτηρισμό Βαρέων –Ανθυγιεινών επαγγελμάτων, την  επέκταση του τραπεζικού –χρηματιστηριακού τζόγου, την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης. Αυτή η κατεύθυνση χαρακτηρίζει την στάση των σοσιαλδημοκρατικών και φιλελεύθερων κομμάτων , της κεντροαριστερά και κεντροδεξιάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η επιβολή ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια στην Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία είναι ένα μέρος της αντιασφαλιστικής επίθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη και συμπεριλαμβάνει την αύξηση του ορίου ηλικίας στα 70 χρόνια.  Δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό. Ο δικομματισμός αξιοποιώντας  τη λαϊκή ψήφο θα οργανώσει σκληρή επίθεση: Κατά των Συλλογικών Συμβάσεων για την αποδυνάμωση της συλλογικής διεκδίκησης  και πάλης των εργαζομένων για την επιβολή ατομικών συμβάσεων. Κατά του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, για την εφαρμογή της διευθέτησης του εργάσιμου χρόνου, την υπονόμευση και κατάργηση του 8ωρου. Κατά του δικαιώματος της μόρφωσης των παιδιών που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες, με πάρα πέρα ιδιωτικοποίηση –εμπορευματοποίηση της Παιδείας, τη  σύνδεση του πανεπιστημίου, γενικότερα της εκπαίδευσης αλλά και της έρευνας με την αγορά, με τους επιχειρηματίες. Κατά του δικαιώματος στην πρόληψη και προστασία της Υγείας των εργαζομένων αφού η Υγεία αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που επεκτείνονται και ισχυροποιούνται. Για να γίνει πιο αποτελεσματική η πολιτική υπέρ της πλουτοκρατίας, η ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας με τις αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας,  το λεγόμενο «Νέο Καποδίστρια». Μέσα από την πλούσια πείρα της εργατικής τάξης αποκαλύπτεται ότι οι μεταρρυθμίσεις που διαφημίζει η Ν.Δ , όπως και οι εκσυγχρονισμοί του ΠΑΣΟΚ είναι ένα σύνολο αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων που αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, οδηγώντας στη χειροτέρευση την κατάσταση των εργατικών –λαϊκών οικογενειών. Δεν υπήρξε ποτέ, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει πολιτική που θα υπηρετεί ταυτόχρονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των εργαζομένων  – ούτε μπορεί να υπάρξει «δίκαιη αναδιανομή του πλούτου» η «δίκαιη κοινωνία» στις συνθήκες του καπιταλιστικού  συστήματος  που έχει κριτήριο την αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας μέσα από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Τα κόμματα που συμφωνούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη συνθήκη του Μάαστριχ, την ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου στηρίζουν βασικές, στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου που αποτελούν βασικές πηγές όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων.  Αγώνας με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Αυτή είναι η απάντηση  και στις θέσεις  του εργοδοτικού –κυβερνητικού συνδικαλισμού, στο πλαίσιο των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που έχει κριτήριο τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, την λεγόμενη «αντοχή της οικονομίας».
Η τακτική αυτή από κοινού με τη λογική της ταξικής συνεργασίας οδήγησε στην υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με 77 λεπτά του Ευρώ το 2006 και είναι συνένοχη για την καθήλωση μισθών και συντάξεων. Η τακτική αυτή οδήγησε στην αποδοχή της μερικής απασχόλησης, της ανατροπής εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στην αποδοχή της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης κρατικών επιχειρήσεων και κοινωνικών υπηρεσιών.

Η ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ-ΛΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Η  διέξοδος για την εργατική τάξη, για τα λαϊκά στρώματα βρίσκεται στην ανάπτυξη που έχει κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό είναι το ζητούμενο. Κι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης προϋποθέτει την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης υπέρ των ταξικών δυνάμεων, προϋποθέτει την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, την μετατροπή των βασικών μέσων παραγωγής σε λαϊκή περιουσία και τη σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας.   Σε αυτή την προοπτική επιβάλλεται να κατευθύνεται η καθημερινή δράση. Σε αυτή τη  κατεύθυνση θα γίνει ο καθημερινός αγώνας πιο αποτελεσματικός.  Η πάλη για την ενίσχυση του εργατικού κινήματος, η πάλη για αλλαγές προς όφελος της  εργατικής τάξης απαιτούν την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ . Η Συνδιάσκεψη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου έδειξε ότι το ταξικό κίνημα με τη συμβολή εκατοντάδων συνδικάτων που παλεύουν σε αγωνιστική κατεύθυνση κάνει σημαντικά βήματα για την άνοδο της οργάνωσης, της απαιτητικότητας και της ανάπτυξης των αγώνων της εργατικής τάξης. Αυτά τα στοιχεία θα ενισχυθούν πάρα πέρα το επόμενο διάστημα που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα ανοιχτούν ακόμα περισσότερο στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους δυναμώνοντας την πάλη τους για κάθε πρόβλημα των εργαζομένων – συγκεντρώνοντας την προσοχή τους στα εξής μέτωπα :

• Προστασία των ανέργων, διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία.
• Παρεμπόδιση της επιβολής αντιασφαλιστικών, αντεργατικών μέτρων διεκδικώντας τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων. 
• Αγωνιστική διεκδίκηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας,  των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με αιτήματα που  ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών λαϊκών οικογενειών.  
• Ανάπτυξη μαζικού κινήματος για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών. 
• Διεκδίκηση έργων, υποδομών που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, πάλη κατά της εμπορευματοποίησης της γης, του φυσικού πλούτου.
• Αγώνας κατά της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας
• Το ταξικό κίνημα εντείνει τις προσπάθειες για να δυναμώσει η πάλη για τα προβλήματα της νεολαίας, των εργαζόμενων γυναικών και των μεταναστών που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού. 
• Το ΠΑΜΕ δίνει ιδιαίτερη σημασία στην κοινή δράση ,στην κοινωνική συμμαχία με τη μικρομεσαία αγροτιά ,τους αυτοαπασχολούμενους -μικρούς επαγγελματίες, εμπόρους και βιοτέχνες στον αγώνα κατά του κοινού αντιπάλου ,κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

ΤΟ ΠΑΜΕ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ :

1. Πλήρη -σταθερή εργασία για όλους .ΟΧΙ στις απολύσεις.

• Άμεσες-μαζικές προσλήψεις στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας. Ανάπτυξη κοινωνικών, πολιτιστικών  υπηρεσιών και υποδομών (αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική προστασία, προστασία του περιβάλλοντος κ.α. ) για τις λαϊκές ανάγκες με κρατικές  επενδύσεις.
• Μονιμοποίηση  των συμβασιούχων.
• Κατάργηση των ελαστικών μορφών  εργασίας.         

Ουσιαστική προστασία των ανέργων.

• Επίδομα ανεργίας  στο 80% του κατώτερου μισθού που διεκδικεί το ΠΑΜΕ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά.

• Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.
• Συνταξιοδότηση στα 50 χρόνια γι ‘αυτούς που συμπληρώνουν δύο χρόνια στην ανεργία και έχουν 4050 ημέρες ασφάλισης
• Επιδότηση των νέων ανέργων, χωρίς καμιά προϋπόθεση.

• Επέκταση της υπαλληλικής αποζημίωσης (Ν.2112 ) για όλους.

• «Πάγωμα» των δανείων. Επιχορήγηση του ενοικίου.

• Ειδικά μέτρα για το δικαίωμα εργασίας των ατόμων με ειδικές ανάγκες που πάνω από το 80% των ικανών προς εργασία υποφέρουν από την ανεργία. 

Μείωση του εργάσιμου χρόνου.

• 7ωρο -5νθήμερο-35ωρο με πλήρη μισθολογικά-ασφαλιστικά δικαιώματα. 
• 6ωρο -30ωρο για τα Βαρέα -Ανθυγιεινά επαγγέλματα.

• 6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές και άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για τους εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές.

• Τριάντα(30) μέρες άδεια σε όλους τους εργαζόμενους και επίδομα άδειας ένα μισθό για όλους.

2. Κατώτερος  μισθός 1.400 Ευρώ. Κατώτερο μεροκάματο 56 Ευρώ. Κατώτερη σύνταξη 1.120 Ευρώ. Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών και των συντάξεων.

• Κατάργηση του Φόρου προστιθέμενης αξίας και πάγωμα των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, πρώτα απ’ όλα στα είδη διατροφής, ένδυσης – υπόδησης, σχολικά είδη. Κατάργηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα.

• Δωρεάν εισιτήριο σε όλα τα Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας κατά τις πρωινές ώρες. Μείωση της τιμής του εισιτηρίου τις επόμενες ώρες. Μείωση της τιμής των εισιτηρίων σε όλα τα μέσα μεταφοράς, την Ακτοπλοΐα.

• Αφορολόγητο όριο για άγαμο φορολογούμενο στα 15.000 Ευρώ. Αφορολόγητο όριο για την οικογένεια 30.000 Ευρώ, προσαυξημένο με 5.000 Ευρώ για κάθε παιδί. Ετήσια αναπροσαρμογή σύμφωνα με την αύξηση του τιμάριθμου. 

• Αύξηση της φορολογίας των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου.

3. ΟΧΙ  στις ιδιωτικοποιήσεις και την «απελευθέρωση» της Ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των μεταφορών, γενικότερα των στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Κατάργηση των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Κατάργηση των διοδίων. Όχι στον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση των παραλίων από τους ιδιώτες. Ελεύθερη  πρόσβαση στη θάλασσα.

• Χαρακτηρισμός του συνόλου των δασικών εκτάσεων ως δημόσιας ιδιοκτησίας.

• Αναδάσωση του συνόλου των καμένων εκτάσεων, κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων, σταμάτημα της αντιδασικής συνταγματικής αναθεώρησης.

• Άμεση διαμόρφωση κτηματολογίου –δασολόγιου , ενιαίο δημόσιο φορέα πρόληψης προστασίας και δασοπυρόσβεσης με μόνιμο-εκπαιδευμένο  προσωπικό ,με σύγχρονο εξοπλισμό.   

4. Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (Υγεία, συνταξιοδότηση, Πρόνοια) που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους.   Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.

• Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες – 50 και 55 αντίστοιχα για τα Βαρέα Ανθυγιεινά. Η συνταξιοδότηση των γυναικών με πέντε (5) χρόνια λιγότερα είναι η ελάχιστη αναγνώριση της ανισοτιμίας των γυναικών στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας. 

• Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 ημέρες εργασίας.

• Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης.

• Σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού. 

• Αποκλειστικά Δημόσια -Δωρεάν Υγεία. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο υγείας, της συμμετοχής στις εργαστηριακές και λοιπές εξετάσεις και τα φάρμακα.

• Πλήρη κάλυψη των αναγκών της υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες . Ουσιαστική πρωτοβάθμια φροντίδα που θα στηρίζεται σε κέντρα υγείας στις πόλεις και την ύπαιθρο. Πλήρη στελέχωση  και εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων και των κέντρων υγείας. Κατάργηση κάθε ιδιωτικής δραστηριότητας στα δημόσια νοσοκομεία.   

• Ουσιαστική προστασία της μητρότητας ,ειδικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας του γυναικείου πληθυσμού (γυναικολογικά ιατρεία στα κέντρα υγείας, κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού).

• Άδειες κυήσεων, τοκετού, θηλασμού για όλες τις γυναίκες, ανεξάρτητα που δουλεύουν (δύο μήνες πριν και πέντε μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού) με πλήρης αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα.

• Δημιουργία κρατικών -δωρεάν βρεφονηπιακών-παιδικών σταθμών και δημόσιων κέντρων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων ,παιδικές κατασκηνώσεις.
• Ιδιαίτερη φροντίδα για τους ηλικιωμένους ,τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) και τις οικογένειες  τους , τους χρόνια πάσχοντες.
• Γενίκευση του κοινωνικού τουρισμού με εξασφάλιση φτηνών καλοκαιρινών διακοπών αλλά και ολιγοήμερων διακοπών κατά τη διάρκεια του χρόνου.
• Τα μέλη των μονογονεικών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών. 
• Ουσιαστικά μέτρα  για την Υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση , επέκταση των Βαρέων Ανθυγιεινών επαγγελμάτων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα (π.χ ΟΤΑ, Υγεία ) σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις και ανάγκες. Καθιέρωση -κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου.
• Κρατικό σώμα τεχνικών ασφαλείας και γιατρών εργασίας ενταγμένο στο δημόσιο σύστημα υγείας. Κατάργηση των ιδιωτικών Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και της ανάθεσης καθηκόντων τεχνικών ασφαλείας στους εργοδότες. Αυστηρές ποινές  στους εργοδότες  για κάθε παραβίαση της νομοθεσίας. Μέτρα για την αντιμετώπιση της εντατικοποίηση της δουλειάς.
• Εργατικός έλεγχος – Αναβάθμιση της παρέμβασης των συνδικάτων στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας.   

5. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από ενιαίο δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.

• Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια με οποιαδήποτε μορφή -συμπεριλαμβανομένου και του μηχανισμού που στήνει η ΓΣΕΕ για την παραγωγή εκπαιδευμένων εργατοπατέρων.

• Ενιαίο, δημόσιο – δωρεάν,  βασικό , υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο για όλους.
• Δίχρονη υποχρεωτική, δημόσια -δωρεάν προσχολική αγωγή.
• Μέτωπο ενάντια  στους ταξικούς φραγμούς και στη μορφωτική υποβάθμιση. Κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου (Λύκειο – τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση) και αποσύνδεση του Λυκείου από τις πανελλαδικές εξετάσεις επιλογής για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
• Ενιαία, δημόσια -δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, με ενιαίες προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές. Έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.
• Ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο (αναλυτικά προγράμματα ,βιβλία ) και στη λειτουργία του σχολείου.
• Πλήρη κάλυψη των αναγκών της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Δημόσια -Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μετά το Λύκειο, κατάργηση ΙΕΚ -ΚΕΚ, ΕΠΑΛ –ΕΠΑΣ και άλλων μορφών υποβαθμισμένης επαγγελματικής κατάρτισης.
• Όχι στην ιδιωτικοποίηση των σχολών του ΟΑΕΔ και της Ναυτικής εκπαίδευσης.
• Δωρεάν στέγαση και σίτιση για τους φοιτητές ,σπουδαστές η ανάλογη οικονομική στήριξη για τα παιδιά των εργατικών -λαϊκών οικογενειών για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών.
• Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων (αξιολόγηση, δια βίου κατάρτιση κ.α.)

6. Όχι στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και στην ιδιωτικοποίηση φορέων, ιδρυμάτων και οργανισμών που αναπτύσσουν   πολιτιστική δραστηριότητα. Τα βασικά κέντρα και οι δομές που σχετίζονται με την τέχνη και τον πολιτισμό να ανήκουν στο λαό και να υπηρετούν τις ανάγκες του. Διάσωση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αναβάθμιση της αισθητικής αγωγής και της καλλιτεχνικής παιδείας στην εκπαίδευση. Ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων από τα συνδικάτα.    
7. ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά, στην αποποινικοποίηση του χασίς ,στο διαχωρισμό «σκληρών και μαλακών». ΟΧΙ στα προγράμματα υποκατάστασης που συντηρούν το πρόβλημα και δεν θεραπεύουν. ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης. Επαρκή κονδύλια και εφαρμογή σχεδίου δράσης με προτεραιότητα την πρόληψη. Ανάπτυξη των θεραπευτικών προγραμμάτων για την απεξάρτηση και την  κοινωνική επανένταξη.

8. Ενιαίο σύστημα φυσικής αγωγής και αθλητισμού στην εκπαίδευση. Δημιουργία Αθλητικών  υποδομών στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, σε κάθε γειτονιά, στην ύπαιθρο. Οργανωμένα προγράμματα με κατάλληλο προσωπικό για σύγχρονη και ασφαλή άσκηση. Ανάπτυξη του ερασιτεχνικού, λαϊκού αθλητισμού ενάντια στα εκφυλιστικά φαινόμενα που ανθίζουν στα πλαίσια της πολιτικής που αντιμετωπίζει  τον αθλητισμό σαν εμπόρευμα. Οργάνωση και στήριξη αθλητικών δραστηριοτήτων από τα συνδικάτα.

• Καμιά ιδιωτικοποίηση στις ολυμπιακές  εγκαταστάσεις, να  δοθούν για δωρεάν χρήση στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα.

9. Διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Στοπ στις διώξεις σε βάρος αγωνιστών συνδικαλιστών και ανυπόταχτων συνδικάτων. Να σταματήσει η σκευωρία χαλκευμένων διώξεων σε βάρος στελεχών της ΠΟΕΕΠ.

• Δημοκρατία στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος από τις κρατικές -εργοδοτικές επιθέσεις. Μαζικό κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία. Κατάργηση του αντιδημοκρατικού μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης.
• Απαγόρευση των απολύσεων για συνδικαλιστικούς και πολιτικούς λόγους.
• Να μην περάσουν τα σχέδια για περιορισμό των διαδηλώσεων. Κατάργηση των τρομονόμων, κάθε αυταρχικού, αντιδημοκρατικού μέτρου που χτυπάει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.
• Ξήλωμα  των χαφιεδο-καμερών, του συνόλου του χαφιέδικου μηχανισμού παρακολούθησης.  

10. Φτηνή λαϊκή κατοικία με ευθύνη του κράτους. Να σταματήσει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) να στέλνει πελάτες στις τράπεζες, να σταματήσει το «αλισβερίσι» με τα ιδιωτικά συμφέροντα, να υλοποιηθούν κατασκευαστικά προγράμματα για τη δημιουργία σύγχρονων κατοικιών, σε τιμές προσιτές για τους εργαζόμενους.  11. Νομιμοποίηση των μεταναστών και ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες εργαζόμενους.  Κατάργηση των αντιδραστικών διατάξεων, εγκυκλίων που χτυπούν το δικαίωμα στην Υγεία, στην μόρφωση, τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ειδική φροντίδα για την μόρφωση των παιδιών των μεταναστών. 

• Απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης και ανανέωσης των αδειών διαμονής, εργασίας, οικογενειακής επανένωσης.
• Κατοχύρωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και δυνατότητα μεταφοράς τους στη χώρα προέλευσης.