Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά συμμετέχει και καλεί τα σωματεία μέλη του, τους εργαζόμενους του Πειραιά στο συλλαλητήριο ενάντια στον κρατικό πολεμικό προϋπολογισμό για το 2026, την Τρίτη 16 Δεκέμβρη στις 18.30 στο Σύνταγμα.
Ο προϋπολογισμός αυτός, όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση της ΝΔ να τον πλασάρει ως φιλολαϊκής κοπής, είναι κομμένος και ραμμένος στη στροφή της πολεμικής οικονομίας. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων στην αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια οικονομία. Στον αντίποδα για τους εργαζόμενους, σε συνέχεια όλων των αντεργατικών νόμων και της πολιτικής που έχουν εφαρμόσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει νέες θυσίες, ένταση της φτώχειας, της ανασφάλειας, της εκμετάλλευσης, του εργασιακό μεσαίωνα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κρατική στήριξη στα μονοπώλια του πολέμου που προβλέπει 21 δισ. ευρώ για επενδύσεις στην πολεμική οικονομία, ενώ θεσπίζονται εκπτώσεις φόρου 100% σε τομείς άμυνας, κατασκευής οχημάτων, αεροσκαφών και εξαρτημάτων, σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ. Αλλά και το 5% του ΑΕΠ θα πάει σε δαπάνες για τους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, εξοπλισμούς και για όπλα που στέλνονται από τον Ειρηνικό έως την Ουκρανία.
Την ίδια ώρα οι ανάγκες του λαού θεωρούνται κόστος, υποβαθμίζοντας επιπλέον τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια. Αυξάνεται η φοροληστεία κατά 3,5 εκ. €, φτάνοντας τα 73,5 εκ €. Η επιβάρυνση αυτή αφορά την άμεση και έμμεση φορολογία, όπου κυρίως την έμμεση την πληρώνουν κατά 95% οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Όλοι εμείς δηλαδή που σήμερα στερούμαστε το δικαίωμα σε φθηνή και σύγχρονη στέγη, έχουμε φορτωθεί την ακρίβεια στη θέρμανση, στο ρεύμα, στα είδη πρώτης ανάγκης. Την ίδια στιγμή οι εφοπλιστές και το μεγάλο κεφάλαιο πλουτίζουν απολαμβάνοντας φοροαπαλλαγές και εκατομμύρια κρατικών ενισχύσεων για τις επενδύσεις τους.
Για να εξυπηρετηθούν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων, η κλιμάκωση του πολέμου και η προετοιμασία για γενίκευσή του, απαιτούν από τους εργαζόμενους ακόμα μεγαλύτερες θυσίες. Εντατικοποίηση της εργασίας με 13ωρες δουλειά, απλήρωτες υπερωρίες, εργασιακές συνθήκες και ζωή λάστιχο με κίνδυνο την ραγδαία αύξηση των εργοδοτικών εγκλημάτων.
Σ αυτά, πρόθυμη να συμβάλλει η «πάντα χρήσιμη» για την κυβέρνηση και την εργοδοσία ΓΣΕΕ που έτρεξε να κάνει συμφωνία για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων για 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο. Το πάγωμα των τριετιών παραμένει, η κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης παραμένει, δεν εξασφαλίζονται οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις, αφού εξακολουθεί ο κατώτατος μισθός να καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας και να μην φτάνει ούτε στα μισά του μήνα.
Όσοι πανηγυρίζουν, πανηγυρίζουν επειδή ακριβώς η συμφωνία κυβέρνησης-ΣΕΒ-ΓΣΕΕ διασφαλίζει ότι τίποτα δεν θα αλλάξει προς όφελος των εργαζομένων. Δίνει συνέχεια στο πετσόκομμα μισθών και δικαιωμάτων, νομιμοποιεί την εργοδοτική αυθαιρεσία. Καμία συμφωνία που χαρίζει “σιγουριά” και “σταθερότητα” όπως λένε για την εργοδοσία δεν έχει φτιαχτεί για να υπηρετήσει τα δικά μας συμφέροντα.
Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στους αγρότες που παλεύουν ενάντια στην ΚΑΠ, γιατί ο κοινός αγώνας για εισόδημα, φτηνά και ποιοτικά προϊόντα και ζωή με δικαιώματα είναι ενιαίος.
Απάντηση σ αυτήν την πολιτική είναι το δυνάμωμα του αγώνα και η μαζικοποίηση των σωματείων. Η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης ώστε οι εργαζόμενοι να απαλλαγούν από τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και των θυσιών για τα κέρδη του κεφαλαίου, για να περάσουμε οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση. Είναι η καθημερινή πάλη με την πολιτική που τσακίζει όλα τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, που στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών δεν διστάζει να μετατρέπει τους εργαζόμενους «κιμά» για τα κανόνια τους.
Τίποτα δεν θα μας χαριστεί. Όλα κατακτούνται με συλλογικό αγώνα, οργάνωση και ενίσχυση της ταξικής πάλης!
