Όλες και όλοι στο συλλαλητήριο ενάντια στον νέο αιματοβαμμένο προϋπολογισμό του πολέμου, των φόρων και της φτώχειας

Δώστε λεφτά για μισθούς υγεία και παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία

ΤΡΙΤΗ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, 6:30 μμ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2026 αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των βαθιά ταξικών πολιτικών που διαχρονικά υπηρετούν τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τις ανάγκες του λαού. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιεί τη στρατηγική του κεφαλαίου που μεγαλώνει την εκμετάλλευση, τη φτώχεια και την ανασφάλεια για τον λαό.

Πίσω από τις κυβερνητικές φανφάρες περί «ανάπτυξης που υπηρετεί τη βελτίωση της ζωής των πολιτών», ο νέος προϋπολογισμός φέρνει ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης και παραπέρα προσαρμογή στις επιταγές της πολεμικής οικονομίας, προμηνύοντας νέες θυσίες στο όνομα της καπιταλιστικής κερδοφορίας, των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ -ΕΕ.

Η φοροληστεία κλιμακώνεται. 73,5 δισ. ευρώ άμεσοι και έμμεσοι φόροι, από 70 δισ. το 2025. Το 95% των φόρων – κυρίως οι έμμεσοι – θα φορτωθούν ξανά στις πλάτες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Το ματωμένο πλεόνασμα αναμένεται να υπερβεί τα 11 δισ., την ώρα που το 86,6% των φορολογούμενων με εισόδημα έως 20.000 ευρώ θα δουν «ελάφρυνση» που μετά βίας αγγίζει το μισό ευρώ την ημέρα. Αυτή είναι η «δικαιοσύνη» και η «στήριξη των πολλών» που υπόσχονται.

Με προμετωπίδα τη λεγόμενη «δημοσιονομική σταθερότητα» και τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, πίσω από κάθε έσοδο και δαπάνη του προϋπολογισμού οι ανάγκες του λαού θεωρούνται κόστος, ενώ για το κεφάλαιο αποτελούν επενδυτική ευκαιρία. Το νερό, η πολιτική προστασία από φωτιές, σεισμούς και πλημμύρες, η Υγεία, η Παιδεία, οι συντάξεις, η Πρόνοια συνεχίζουν να μετατρέπονται σε εμπορεύματα για την αύξηση της κερδοφορίας των λίγων.

Η ζωή μας δε χωρά στα κέρδη τους και στα αιματοβαμμένα τους παιχνίδια!

Ο λαός πληρώνει τη στροφή στην πολεμική οικονομία της ΕΕ. Το κράτος μοιράζει χρήμα στους μεγάλους ομίλους, ιδιαίτερα στα μονοπώλια του πολέμου. Προβλέπεται κρατική στήριξη 21 δισ. ευρώ για επενδύσεις στην πολεμική οικονομία, ενώ θεσπίζονται εκπτώσεις φόρου 100% για «επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς άμυνας, κατασκευής οχημάτων, αεροσκαφών και εξαρτημάτων». Στο 5% του ΑΕΠ είναι οι δαπάνες για τους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, για εξοπλισμούς και για όπλα που στέλνονται από τον Ειρηνικό έως την Ουκρανία.

Την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά θα συνεχίσουν να πληρώνουν πανάκριβους λογαριασμούς ρεύματος, οι βιομήχανοι εξασφαλίζουν σταθερές χαμηλές τιμές και νέες κρατικές ενισχύσεις. Συνεχίζεται το καθεστώς των «αναβαλλόμενων φόρων» στους τραπεζικούς ομίλους, για να ξεσπιτώνουν τον λαό και καταγράφουν κέρδη-ρεκόρ. Επισπεύδεται η αποπληρωμή δανείων του κράτους για να απολαμβάνουν οι μεγάλοι όμιλοι φθηνότερο δανεισμό. Οι εφοπλιστές λαμβάνουν 300 εκατ. ευρώ για το «πρασίνισμα» του στόλου τους, ενώ ετοιμάζονται να κολυμπήσουν στα δολάρια από τις νέες συμφωνίες LNG και συνεχίζουν να απολαμβάνουν πάνω από 50 φοροαπαλλαγές.

Δεν ξεχνάμε ότι οι αντεργατικοί νόμοι, που χτύπησαν βασικά δικαιώματά μας, έχουν την υπογραφή των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και συνέταιρο τη ΓΣΕΕ

Παράλληλα με τη φοροληστεία και την πολεμική κλιμάκωση, ο προϋπολογισμός του 2026 πατάει πάνω σε όλο το αντεργατικό οικοδόμημα που χτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια από ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ. Η πολεμική οικονομία απαιτεί εργάτες φθηνούς, διαθέσιμους και εξοντωμένους. Για αυτό και ενσωματώνει πλήρως το 13ωρο, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τις απλήρωτες υπερωρίες και το σύνολο των νόμων που συνέτριψαν το 8ωρο.

Σαν επιστέγασμα έρχεται η συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης, εργοδοσίας και της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.Παραμένει το πάγωμα των τριετιών, παραμένει η κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης, δεν εξασφαλίζονται οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις, αφού εξακολουθεί ο κατώτατος μισθός να καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας.Στόχος είναι να παραμείνουν παγωμένοι και στα ελάχιστα όρια οι κλαδικοί μισθοί, όπως ακριβώς γίνεται με τον κατώτατο μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ).

Για αυτό πανηγυρίζουν οι βιομήχανοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και μαζί τους η ανυπόληπτη ηγεσία της ΓΣΕΕ που αναγορεύεται σε τοποτηρητή των συλλογικών συμβάσεων και σε νεκροθάφτη κάθε διεκδίκησης για πραγματικές αυξήσεις. Η συμφωνία αυτή καμία σχέση δεν έχει με τις ανάγκες των εργαζομένων για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς, με ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις, με 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, δηλαδή εργάσιμο χρόνο που να ανταποκρίνεται στις δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης της εποχής μας και, φυσικά, μέτρα υγείας και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς.

Τώρα είναι ανάγκη να ενισχυθεί η οργάνωση μέσα από τα συνδικάτα, να δυναμώσει ο αγώνας απέναντι στη νέα αντιλαϊκή καταιγίδα που κλιμακώνεται με τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η μαζικοποίηση των σωματείων και η ίδρυση δεκάδων νέων σε κάθε χώρο δουλειάς, μαζί με την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης ώστε οι εργαζόμενοι να απαλλαγούν από τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και των θυσιών για τα κέρδη του κεφαλαίου, στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και συνολικά στο συνδικαλιστικό κίνημα, αποτελούν βασική προϋπόθεση για να δυναμώσει ορμητικά το εργατικό κίνημα και να περάσει στην αντεπίθεση.

Δυναμώνουμε ταυτόχρονα την αλληλεγγύη στους αγρότες που αντιπαλεύουν την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, γιατί ο κοινός μας αγώνας ενάντια στη φτώχεια, την ακρίβεια και την εμπορευματοποίηση των πάντων είναι ένας και ενιαίος. Ο αγώνας τους για αξιοπρεπές εισόδημα είναι δεμένος με τον αγώνα των εργαζομένων για φτηνά και ποιοτικά προϊόντα στο τραπέζι μας.

Δυναμώνουμε τον αγώνα για: 

• Αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ. Ονομαστική αύξηση του κατώτερου μισθού στα 1.000 ευρώ.
• Σταθερό και συνεχή ημερήσιο χρόνο εργασίας, 7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο κατοχυρωμένο μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ώστε να μπορούμε να κατοχυρώνουμε και τον ελεύθερο χρόνο που έχουμε ανάγκη.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, γιατί οι ζωές μας δεν είναι κόστος.
• Αύξηση 20% στους δημοσίους υπαλλήλους. Επαναφορά στο δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού, χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων, κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στη μισθολογική εξέλιξη ανάλογα με την κατηγορία εκπαίδευσης.
• Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 – 2023, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η μετενέργεια και η συρροή, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.
• Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Να γίνει υποχρεωτικά καθολική η εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.
• Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις. Επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης. Ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς και κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Καμία σύνταξη κάτω από 80% του μισθού.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.
• Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για κάθε εργαζόμενο και 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Μείωση τιμών και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας και των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων σε όλα αυτά τα ήδη για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.Να είναι αφορολόγητο το πετρέλαιο για τους αγρότες.
• Ανασύσταση του ΟΕΚ για σύγχρονη και φθηνή κατοικία. Δυναμώνουμε τη δράση και την αλληλεγγύη απέναντι στο αίσχος των πλειστηριασμών,απέναντι στην ασυδοσία των “κορακιών” πάνω στο βιος του λαού.
• Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση, για αποκλειστικά δημόσιες μαζικές μεταφορές. Για να είναι το νερό και η ενέργεια κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα.
• Καμία συμμετοχή στους ΕυρωΝΑΤΟϊκούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.Να κλείσουν όλες οι βάσεις στη χώρα μας. Στεκόμαστε στο πλευρό του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης, απέναντι στη ντροπιαστική στάση της ελληνικής κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν τα ισραηλινά εγκλήματα και το σχέδιο Τραμπ. Απαιτούμε τώρα η κυβέρνηση να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως οφείλει.