ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟ: SOS
Απάνθρωπες είναι οι βάρδιες μας στο μεγαλύτερο δημόσιο παιδιατρικό νοσοκομείο της χώρας! Μας σακατεύουν ανεπανόρθωτα, μας στέλνουν πρόωρα στο θάνατο, διαλύουν τη ζωή και την οικογένειά μας!
«Κίνδυνος θάνατος» οι εξοντωτικές βάρδιες, η εντατικοποίηση, οι επικουρίες από τμήμα σε τμήμα για να υπάρχει υπεύθυνη βάρδιας (σε τμήμα που δεν γνωρίζει!!!), η συνεχής πίεση να δουλέψουμε παραπάνω στο νοσοκομείο «μαγαζί» κατά την κυβέρνηση & την Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλουν την υγεία εμπόρευμα κ το προσωπικό «όσο πιο λίγο, τόσο πιο φτηνά»! Από κανέναν υπεύθυνο δεν μπαίνει κανένα όριο στο ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, στην αναλογία εργαζομένων προς ασθενείς! Δουλεύουμε κάτω από το προσωπικό ασφάλειας στα περισσότερα τμήματα!
Μέσα σε μια εβδομάδα ένας εργάτης και μία νοσηλεύτρια νέοι σε ηλικία έπαθαν ανακοπή και πέθαναν! Την προηγούμενη ημέρα ήταν στη βάρδια! Την ίδια εβδομάδα άλλα δύο σοβαρά εργατικά ατυχήματα έλαβαν χώρα κατά τη βάρδια δύο συναδέλφων. Μια τραπεζοκόμος έπαθε ταχυκαρδία στη βάρδια της, έγινε ανάταξη στο νοσοκομείο μας και μεταφέρθηκε με ΕΚΑΒ σε νοσοκομείο ενηλίκων, ενώ ενας εργάτης έπαθε εγκεφαλικό στη βάρδια του και μεταφέρθηκε κι αυτός σε νοσοκομείο ενηλίκων!
Ας μας πουν όσοι έχουν ευθύνη για τη μετατροπή των νοσοκομείων σε σύγχρονα κάτεργα. Πόσο κοστίζει η ζωή μιας νοσηλεύτριας, ενός εργάτη, μιας τραπεζοκόμου; Ποιος έλεγχος υπήρξε ; Ποιος τον έκανε; Ήταν ατομική τους ευθύνη να σωθούν;
Γιατί υπάρχουν τμήματα και μονάδες εντατικής θεραπείας όπου οι νοσηλευτές δουλεύουν ασταμάτητα λόγω υποστελέχωσης; Δουλεύουν για μήνες, χωρίς να λείψουν ούτε ένα 24ωρο από το τμήμα τους, χωρίς να έχουν ούτε ένα Σαββατοκύριακο το μήνα εκτός υπηρεσίας, μέχρι να πάρουν την κουτσουρεμένη άδειά τους!
Γιατί οι αλλεπάλληλες βάρδιες απόγευμα-πρωί-νύχτα που παραβιάζουν ακόμη και την εργατική νομοθεσία; Γιατί παράνομα και άδικα στερούνται δεκάδες συνάδελφοι με σοβαρά προβλήματα υγείας, το μειωμένο ωράριο στο όνομα της έλλειψης προσωπικού ή το παίρνουν «αλα καρτ» όποτε μπορεί η υπηρεσία κι όχι όποτε προβλέπεται με βάση την πάθηση τους;
Γιατί οι τραπεζοκόμες συνεχίζουν να εργάζονται μειωμένες σε αριθμό κατά 50% από τις ανάγκες που το ίδιο το νοσοκομείο έθεσε; Ποιος μπορεί να προλάβει να σερβίρει σε δυο κ τρεις ορόφους, σε 3 και 5 τμήματα σε καθημερινή βάση για μήνες και χρόνια; Ποιος θα μαγειρέψει για τα δύο παιδιατρικά νοσοκομεία, όταν οι δυο μοναδικοί μάγειροι στο νοσοκομείο μας εξαντληθούν; Και ποιος θα πάει το μεροκάματο στο σπίτι τους;
Γιατί ειδικευόμενοι γιατροί φτάνουν να δουλεύουν 90 ώρες τη βδομάδα και τους ζητάνε κι άλλο; Ποιός μπορεί να νιώθει ασφαλής για τον εαυτό του και τους μικρούς ασθενείς που φροντίζει μετά από 90 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας;
Γιατί οι τραυματιοφορείς είναι ελάχιστοι και δεν ξέρουν που να πρωτοτρέξουν στη βάρδια τους;
Γιατί δεν ακούει κανείς τους ηλεκτρολόγους στο Ογκολογικό που αναφέρουν οτι συχνά εισπνέουν διάφορα αέρια στο ηλεκτρολογίο που δημιουργούνε ζάλη, τσούξιμο στα μάτια; Γιατί η διοίκηση δεν προβαίνει σε εκκένωση του χώρου και στον απαραίτητο έλεγχο για να προστατεύσει όπως οφείλει τη ζωή των συναδέλφων; Τηρούνται όλα τα πρωτόκολλα στο ογκολογικό σε σχέση με την προστασία όλων των εργαζομένων από χημειοθεραπευτικά σχήματα ή απο διαδικασίες καθαριότητας και διαχείρισης αποβλήτων;
Για όλα αυτά καταγγέλλουμε την κυβέρνηση, τη Διοίκηση του νοσοκομείου, όλα τα κόμματα που στηρίζουν διαχρονικά την πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της υγείας, που στηρίζουν το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, την άρση της μονιμότητας και τη διαιώνιση της «ομηρίας» για χιλιάδες συναδέλφους! Καταγγέλλουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί αυτές τις κατευθύνσεις δίνει, για να πλουτίζουν οι όμιλοι και για να συγκεντρώνεται τεράστιο κεφάλαιο στις πολεμικές μηχανές τους!! Αυτή είναι η περιβόητη «ευρωπαϊκή κανονικότητα» και το «κράτος δικαίου» που μιλούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, και ο ΣΥΡΙΖΑ, τα κόμματα που έχουν ψηφίσει όλους τους αντεργατικούς νόμους!
Όσοι στηρίζουν αυτή την αντεργατική πολιτική, όπως και η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ και του σωματείου, προσπαθούν να μας πείσουν οτι είναι ατομική ευθύνη η υγεία μας! Είναι λάθος! Οι συνθήκες εργασίας, τα ωράρια, τα πρωτόκολλα που συστηματικά παραβιάζονται, ακόμη και το δημόσιο σύστημα υγείας που διαρκώς αποψιλλώνεται κι εμπορευματοποιείται είναι ευθύνη του κράτους! Το κράτος μας φθείρει ανεπανόρθωτα, μας απαξιώνει διαρκώς και δεν μας αφήνει ούτε το χρόνο ούτε σύγχρονες δημόσιες δομές στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, για να φροντίσουμε τον εαυτό μας! Το 2025 δεν θα έπρεπε να υπάρχει για όλους τους εργαζόμενους οργανωμένη ολοκληρωμένη πρόληψη μέσα στο νοσοκομείο, μέτρα υγείας κι ασφάλειας, συνεχείς έλεγχοι από το κράτος; Το κράτος μας αφήνει εκτεθειμένους σε ανθυγιεινούς παράγοντες κι αντί να μας εντάξει στα ΒΑΕ και να μειώσει την έκθεση μας σε αυτούς, την πολλαπλασιάζει μέσα από την εντατικοποίηση και τις παράνομες βάρδιες. Κι όλα αυτά έχουν τη στήριξη της πλειοψηφίας της ΠΟΕΔΗΝ που πρόσφατα στήριξε στη Βουλή να επεκταθεί το 13ωρο και στους υγειονομικούς, δηλαδή οι διπλοβάρδιες να είναι νόμιμες! Γι αυτό ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ στο σωματείο μας βάζουν πλάτη στην αντεργατική πολιτική, αρνούνται συστηματικά να συνεδριάσει το ΔΣ του σωματείου για τα οξυμένα προβλήματα στους εργαζόμενους. Δεν ήθελαν να συζητήσουμε ούτε την πρωτοβουλία 30 σωματείων από δημόσια νοσοκομεία που οργάνωσαν κινητοποίηση στη Βουλή για τα οξυμμένα προβλήματα νοσηλευτών, τραυματιοφορέων, βοηθών θαλάμου κλπ για να υπερασπιστούμε τα δίκαια δικαιώματα μας!
Όμως αυτή κατάσταση δεν είναι μονόδρομος! Με συλλογικό αγώνα ενάντια σε ότι μας καταπιέζει και μας συνθλίβει μπορούμε να απαιτήσουμε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, άμεση ένταξη στα ΒΑΕ με 5ήμερο, 6ωρο, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ασφαλή στελέχωση όλων των τμημάτων, αμοιβή των σπουδαστών με τον βασικό μισθό, γενναία κρατική χρηματοδότηση του νοσοκομείου μας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας! Έξω οι εργολάβοι και οι Επιχειρηματικοί Όμιλοι από τα νοσοκομεία που έφτιαξε και πληρώνει ο λαός! Αυτά τα αιτήματα είναι τα μόνα ρεαλιστικά λίγο πριν το 2026, με την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, την εξέλιξη των επιστημών και της Τεχνολογίας που στο χέρι μας είναι να επιστρέφει στο λαό κι όχι να γίνεται συσσώρευση κερδών για τους λίγους που παρασιτούν σε βάρος μας! Δε ζητάμε τα αδύνατα, απαιτούμε τα αυτονόητα!
