Το Σωματείο εργαζομένων EMFI, τιμά την κορύφωση της αντιδικτατορικής δράσης. 52 χρόνια μετά τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τα διδάγματα του μεγάλου αντιδικτατορικού αγώνα παραμένουν ζωντανά, φωτίζουν το δρόμο της σημερινής πάλης των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας.
Εμπνεόμαστε από τους περήφανους αγώνες της τάξης μας, και τους αγωνιστές που στάθηκαν όρθιοι, που δεν λύγισαν στις εξορίες, στα βασανιστήρια, στις φυλακές. Αυτοί μας δίδαξαν πως κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος, όσο δυνατός και αν φαίνεται, μπροστά στην οργανωμένη πάλη του λαού. Αυτήν την ιστορική παρακαταθήκη κρατάμε και συνεχίζουμε, για να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί στην οργάνωση και τον αγώνα μας, βάζοντας τα συμπεράσματα στις σημερινές μάχες για τα σύγχρονα δικαιώματά μας.
Τα συνθήματα έξω οι ΗΠΑ – έξω το ΝΑΤΟ στις πύλες του πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, την ώρα που με ευθύνη της Κυβέρνησης η εμπλοκή της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ όλο και βαθαίνει. Την ώρα που όλος ο πλανήτης καπνίζει μπαρούτι, οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών όλο και μεγαλώνουν, μοιράζουν και ξαναμοιράζουν αγορές, εδάφη, πλουτοπαραγωγικές πηγές, ενεργειακούς δρόμους και πάνω στο αίμα των λαών στήνουν παζάρια. Γι’ αυτό απαιτούμε να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους, έξω οι βάσεις του ΝΑΤΟ.
Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για τους εργαζόμενους, που επιδεινώνονται καθημερινά οι όροι εργασίας, τη στιγμή που η «ανάπτυξη» τσακίζει κόκαλα στους χώρους δουλειάς, η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι οδηγός για συλλογική διεκδίκηση, αλληλεγγύη, για αγώνα για σύγχρονα δικαιώματα.
Κράτος και κεφάλαιο εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.Το “ψωμί” που ζητούσαν οι φοιτητές και ο λαός το 1973 γίνεται όλο και πιο ακριβό, ο πληθωρισμός καλπάζει, οι μισθοί μας μένουν “παγωμένοι”, ο εργάσιμος χρόνος αντί να μειώνεται αυξάνεται και γίνεται“λάστιχο”. Και απέναντι στους εργαζόμενους, αντί να δώσει λύση στα προβλήματα, η κυβέρνηση βγάζει παράνομες τις απεργίες και χτυπάει με τα ΜΑΤ αυτούς που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ζωής.
Ο αγώνας του λαού και της νεολαίας «φώτισε» και τους πιο σκοτεινούς καιρούς! Το Πολυτεχνείο μάς διδάσκει ότι κανένας αντίπαλος, όσο δυνατός και να μοιάζει, δεν είναι ανίκητος μπροστά στην οργανωμένη εργατική και λαϊκή πάλη. Μας διδάσκει ότι μόνο ο λαός σώζει το λαό, ότι μόνο ο αγώνας μας μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Δεν είναι ανίκητοι! Η δύναμη και ο νικηφόρος δρόμος βρίσκονται στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ισχυροποίηση του σωματείου μας και στην κοινωνική συμμαχία των εργατών, των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτών.
Τα οράματα και η πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να μπορέσουμε να οργανώσουμε τους σημερινούς αγώνες, να δυναμώσει ο αγώνας μας με τη συσπείρωση όλων των εργαζομένων στο σωματείο μας σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τα τσιράκια της, για να ζήσουμε με αξιοπρεπείς όρους, όπως μας αρμόζει τον 21ο αιώνα.
Τιμάμε το Πολυτεχνείο και συνεχίζουμε, με εφόδιο το μήνυμα του, για να γίνει ο αγώνας που δίνουμε σήμερα πιο αποτελεσματικός.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΙΣ 5.00 ΜΜ
