Με αγωνιστική αισιοδοξία και τη δύναμη του συλλογικού αγώνα
βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες για μόρφωση, δουλειά και ζωή!
Ευχόμαστε σε όλους/ες τους/τις συναδέλφους/φισσες, τους μαθητές και τις μαθήτριες, τους γονείς και τους/τις εργαζόμενους/ες στα σχολεία καλή και δημιουργική σχολική χρονιά!Καλωσορίζουμε τους/τις νεοδιόριστους/ες συναδέλφους/φισσες, τους/τις αναπληρωτές/τριες που έρχονται στα σχολεία τις επόμενες ημέρες.
Το πρώτο κουδούνι της φετινής χρονιάς μάς φέρνει ξανά σε επαφή με τους μαθητές μας, στη μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε να στηρίξουμε το μορφωτικό δικαίωμα κάθε παιδιού, να υπηρετήσουμε τον παιδαγωγικό μας ρόλο.
Οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουμε καλά τις δυσκολίες και τις αγωνίες που αντιμετωπίζουμε όλοι για το πώς θα πάνε τα πράγματα. Ξεκινάμε μια ακόμα χρονιά με πείσμα και πεποίθηση ότι μπορούμε και πρέπει να ζήσουμε καλύτερα.
Βρισκόμαστε σε ένα εκρηκτικό περιβάλλον με πολύ σοβαρές και απρόβλεπτες εξελίξεις για τους εκπαιδευτικούς και όλους τους εργαζόμενους. Σε έναν κόσμο που πραγματικά φλέγεται, με τη σύγχρονη «Γκουέρνικα» της εποχής μας, τη σφαγή στη Γάζα, να στιγματίζει τον αιώνα μας.
Είμαστε αντιμέτωποι με την πολιτική της Κυβέρνησης και με ένα Κράτος που από τη μια είναι εξαιρετικά “επιτελικό”, ικανό να δίνει «δωράκια» σε επιχειρηματίες, να εξαγοράζει και να βολεύει «ημέτερους».Όπως ακριβώς έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, που με συνέπεια υπηρέτησαν την ίδια στρατηγική: στήριξαν την κερδοφορία των λίγων, μοίρασαν δισεκατομμύρια σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και αποστολές, ενώ άφησαν την υγεία, την παιδεία και τις κοινωνικές ανάγκες στο περιθώριο. Μιας Κυβέρνησης και ενός Κράτους που είναι αποτελεσματικό να δαπανά πάνω από 30 δις ευρώ τα επόμενα χρόνια για εξοπλισμούς και συμμετοχή σε πολεμικές αποστολές για την υπεράσπιση των κερδών των λίγων όπου Γης.
Να έχει στα σκαριά το νομοσχέδιο για 13 ώρες δουλειάς, για τις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας, για να ξεχειλώσει ακόμα περισσότερο τον εργάσιμο χρόνο και να μας κάνει τον βίο αβίωτο.
Να βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα, όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τη «στρατηγική σχέση» με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ, όταν σχεδιάζει να ενισχύσει το κλίμα φόβου, τρομοκρατίας και καταστολής στους χώρους δουλειάς, μέσω του νέου Πειθαρχικού Δικαίου στο Δημόσιο, για να προχωρά «άνευ αντιρρήσεως» η αντιλαϊκή πολιτική. Αυτή η πολιτική δεν ξεκινά σήμερα. Όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ έστρωσαν το έδαφος, με μνημονιακούς νόμους, με την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής απέναντι σε όσους διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους.
Και την ίδια στιγμή να αποδεικνύεται επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει από τις φωτιές που κατέκαψαν ξανά σχεδόν τη μισή χώρα, ανθρώπινες ζωές, περιβάλλον και περιουσίες, να βρίσκεται πραγματικά «αλλού» και να θεωρεί κόστος και «παρέκκλιση» ό,τι έχει να κάνει με τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
τα σχολεία ανοίγουν και, παρά τις θριαμβολογίες του Υπουργείου Παιδείας για τους διορισμούς και τις καινοτομίες που τάχα εισάγει, γνωρίζουμε την πραγματική κατάσταση που επικρατεί. Η Κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ μέσα στο καλοκαίρι υποβάθμισε περαιτέρω τον ευαίσθητο χώρο και τις ανάγκες της Ειδικής Αγωγής στα σχολεία, συνέχισε την πολιτική εκφοβισμού με τα πειθαρχικά και τις διώξεις, ενώ έχει την αποκλειστική ευθύνη για το πραγματικό «επιτελικό» μπάχαλο που κατάφερε να δημιουργήσει με τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών, το επίδομα ανεργίας χιλιάδων αναπληρωτών και τις καθυστερημένες προσλήψεις αναπληρωτών, ώστε να ανοίξουν στοιχειωδώς τα σχολεία τη φετινή χρονιά.
Τα επικοινωνιακά παιχνίδια και οι φιέστες της Υπουργού και του ίδιου του Πρωθυπουργού δεν μπορούν να κρύψουν την τραγική και επικίνδυνη κατάσταση με τις σχολικές υποδομές, από τις οποίες μόλις το 2% αυτών θα «μερεμετιστούν», τα χιλιάδες κενά με τα οποία θα ξεκινήσουν τα σχολεία, το ότι αυτές τις ημέρες χιλιάδες εκπαιδευτικοί ψάχνουν εναγωνίως με τα πενιχρά οικονομικά μέσα που διαθέτουν να λύσουν το ζήτημα της μετακίνησης και στέγασής τους για ακόμα μια χρονιά.
Είναι μάλιστα πραγματική πρόκληση, σε αυτές τις συνθήκες ακρίβειας και οικονομικής εξαθλίωσης που βιώνουμε, να ακούμε τη μία για το υπερπλεόνασμα των 8 δις ευρώ που έχει βγει από τις τσέπες μας και την ίδια στιγμή να μη δίνεται ο 13ος και 14ος μισθός ή να τελειώνει ο μισθός μας τις πρώτες ημέρες κάθε μήνα.
Όσες και όσοι δίνουμε όλα αυτά τα χρόνια τον αγώνα για τη μόρφωση των μαθητών και κρατάμε όρθια τα σχολεία χωρίς καμία στήριξη από το κράτος, με εξευτελιστικούς μισθούς και μέσα σε ένα πλαίσιο γραφειοκρατίας, αυταρχισμού και εργασιακής – παιδαγωγικής απαξίωσης, ξέρουμε καλά ότι η εκπαίδευση βρίσκεται διαχρονικά, αλλά ιδιαίτερα σήμερα, στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής.
Της πολιτικής περαιτέρω υποβάθμισης, εμπορευματοποίησης, κατηγοριοποίησης του μορφωτικού δικαιώματος για τους πολλούς, πλήρους προσαρμογής της στη «ζούγκλα» και στα «θέλω» των λίγων.
Για αυτό γενικεύουν τις διώξεις και την τρομοκρατία απέναντι σε όποιον αντιδρά, διεκδικεί, αγωνίζεται. Για αυτό επιμένουν να εφαρμόσουν το αντιδραστικό, αντιπαιδαγωγικό πλαίσιο της «αξιολόγησης» και στέλνουν χιλιάδες απεργούς συναδέλφους μας στα πειθαρχικά.
Για αυτό φτιάχνουν το νέο αυταρχικό πειθαρχικό πλαίσιο, για αυτό εντείνουν τις απειλές και τις αυθαιρεσίες. Γιατί θέλουν τον εκπαιδευτικό πειθήνιο και πλήρως ευθυγραμμισμένο με την άδικη πολιτική τους.
Συνεχίζουμε από την πρώτη μέρα τον αγώνα μας για την υπεράσπιση του παιδαγωγικού μας ρόλου, την αξιοπρεπή δουλειά, τη μόρφωση των μαθητών μας!
Συναδέλφισσες- συνάδελφοι,
οι εκπαιδευτικοί με τη στάση, τη δράση και τις θέσεις μας όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα σωματεία μας και τους Συλλόγους Διδασκόντων, μαζί με τους γονείς των μαθητών μας, έχουμε αποδείξει ότι παλεύουμε για να ζούμε με αξιοπρέπεια, για το δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, με αντίπαλο το κράτος και την κυβερνητική πολιτική. Ο συλλογικός αγώνας του κλάδου όλα αυτά τα χρόνια έχει θέσει σοβαρά εμπόδια στην πολιτική κυβέρνησης, Ε.Ε., επιχειρηματικών ομίλων, δείχνει τον δρόμο ότι ενωμένοι και συσπειρωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά.
Σήμερα, που τελικά κρίνεται ο ρόλος, η παιδαγωγική μας υπόσταση, ώστε να μπαίνουμε στη τάξη με το κεφάλι ψηλά, το ίδιο το απεργιακό δικαίωμα των εργαζομένων, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε τον αγώνα μας μαζί με όλους τους εργαζόμενους. Για να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το ρεύμα της αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική και το κίνημα που στριμώχνει όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, που αποσπά κατακτήσεις, καθυστερεί μέτρα και κουρελιάζει στην πράξη άδικους νόμους.
Η οργή μας να γίνει ο φόβος τους!
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε εμείς – για τις ζωές μας, για τις ανάγκες μας!
Αγωνιζόμαστε:
- Για αυξήσεις στους μισθούς μας, επιστροφή 13ου και 14ου μισθού και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας(ωράριο νηπιαγωγών, δικαιώματα αναπληρωτών κ.α.)
- Μείωση του αριθμού ανά τάξη. Όχι στις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο σχολείων.
- Ενάντια στην αντιεκπαιδευτική «αξιολόγηση» και την κατηγοριοποίηση μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών με συνέχιση της υλοποίησης της απόφασης της 94ης Γ.Σ. και την απόφαση της ΑΔΕΔΥ για την β/θμια
- Ενάντια στις διώξεις και τα πειθαρχικά υπερασπιζόμαστε το απεργιακό δικαίωμα και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
- Για σχολεία σύγχρονα και ασφαλή με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση. Λεφτά για την παιδεία – όχι για τα πολεμικά σφαγεία.
- Καμία στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε.