Η ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!
Η κυβέρνηση έρχεται για ακόμα μια φορά να μας «ξαλαφρώσει» από τα δικαιώματά μας. Αυτή τη φορά, επιχειρεί να μας απαλλάξει – τάχα – από τη «μάστιγα» της μονιμότητας στο Δημόσιο (!), δηλαδή από το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, το οποίο θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για όλους!
Έτσι, πριν λίγες μέρες, ο πρωθυπουργός παρουσίασε με τυμπανοκρουσίες τα αποτελέσματα της πρώτης «αξιολόγησης» του Δημοσίου, συνδέοντάς την ευθέως με την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων που θα προτείνει στη συνταγματική αναθεώρηση, ώστε «στις ακραίες περιπτώσεις που κάποιος υπάλληλος δεν ανταποκρίνεται επί μακρόν στους στόχους του, να μπορεί να απολύεται».
Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στριμωγμένος, από τη δυσαρέσκεια του λαού εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και από τις βαρύτατες πολιτικές και ποινικές ευθύνες της κυβέρνησής του για το έγκλημα των Τεμπών, επιχειρεί να ανοίξει ζήτημα «κατάργησης της μονιμότητας» και απολύσεων στο Δημόσιο.
Καταρχάς, αν πιστέψει κανείς τις κυβερνητικές εξαγγελίες, καθώς και τα διάφορα πρόθυμα και καλοπληρωμένα «παπαγαλάκια», θα νομίσει πως το Δημόσιο είναι άντρο τεμπελχανάδων, ένα ασφαλές καταφύγιο αργόμισθων που εμποδίζουν την «πρόοδο». Βάζει δηλαδή «μπροστά» η κυβέρνηση της ΝΔ και οι συν αυτώ, όσους δεν ανταποκρίνονται στην καθημερινή τους δουλειά ή όσους λειτουργούν εις βάρος των υπηρεσιών τους, για να κρύψει την ουσιαστική της στόχευση, το παραπέρα χτύπημα στο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, αλλά και την καλλιέργεια του φόβου και της υποταγής στον κρατικό μηχανισμό, προκειμένου να εφαρμόζεται χωρίς εμπόδιο η αντιλαϊκή πολιτική, να αλωνίζουν ανεμπόδιστοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Αξιοποίησε μέχρι και δημοσκοπική εταιρεία, η οποία έστησε δημοσκόπηση, με το παραπλανητικό ερώτημα «Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τα παρακάτω: Κατάργηση της μονιμότητας, να απομακρυνθούν όσοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους» … επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τον εναγκαλισμό κυβέρνησης, ΜΜΕ και δημοσκοπικών εταιρειών.
Προφανώς απαιτούμε να κάνουν όλοι «σωστά» τη δουλειά τους, θυμίζουμε ότι υπάρχει και το αντίστοιχο θεσμικό πλαίσιο που οδηγεί στην έξοδο από το Δημόσιο όσους υπαλλήλους, δεν κάνουν «σωστά» τη δουλειά τους, όσους λειτουργούν εις βάρος των υπηρεσιών τους.
Ας μας πουν όμως γιατί δε βγάζουν άχνα για τα δεκάδες χιλιάδες κενά σε προσωπικό, για το γεγονός ότι έχουν 3πλασιαστεί οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο, για την έλλειψη χρηματοδότησης σε σχολεία, νοσοκομεία, ΟΤΑ, πανεπιστήμια κτλ, με τις γνωστές συνέπειες στην ποιότητα των υπηρεσιών για το λαό, για την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών που θα πληρώνει ακόμα πιο αδρά ο λαός, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την κατάσταση στην υγεία και στην παιδεία.
Όπως στα πανεπιστήμια, τα οποία λειτουργούν με 50% λιγότερο μόνιμο προσωπικό, με κακοσυντηρημένες και ανεπαρκείς υποδομές, με ελλείψεις σε αμφιθέατρα, εργαστήρια, εστίες, ιατρεία, έχοντας παραδώσει την καθαριότητα και φύλαξη στους εργολάβους, με υπερδιπλάσιο κόστος και κακοπληρωμένους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Οι γονείς πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τα παιδιά τις σπουδές τους.
Όλοι αυτοί οι «μνηστήρες» των απολύσεων:
- ας σταματήσουν τις εκχωρήσεις και ιδιωτικοποιήσεις αρμοδιοτήτων, τις εργολαβίες, τα ΣΔΙΤ, τις διάφορες Ανώνυμες Εταιρείες του Δημοσίου και τους Αναπτυξιακούς Οργανισμούς που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που «κρύβονται» πίσω από το δημόσιο, το οποίο και λυμαίνονται,
- ας σταματήσουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, που ξεπερνούν στο δημόσιο το 30% του συνολικού προσωπικού, ας στελεχώσουν πλήρως τις υπηρεσίες,
- ας σταματήσουν τον στρατό των μετακλητών που «αλωνίζουν», που όλοι εξαιρούνται από το νομοθετικό πλαίσιο (αξιολόγηση, πειθαρχικό δίκαιο, διοικητικό δίκαιο, υπαλληλικός κώδικας κ.α.) που ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους
- ας εξασφαλίσουν όλους τους αναγκαίους πόρους και τα αναγκαία μέσα στις υπηρεσίες μας,
- ας καταργήσουν το φωτογραφικό πλαίσιο επιλογής στελεχών στις θέσεις ευθύνης
και μετά να συζητήσουμε για το ποιος ανταποκρίνεται στη δουλειά του…
Γιατί πρώτα απ’ όλα «αυτοί» και η πολιτική τους δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, να εξασφαλίζουν στον λαό δωρεάν υγεία και παιδεία, μισθό και σύνταξη, υποδομές κλπ.
Γιατί «αυτοί» δεν εξασφαλίζουν τα αναγκαία μέσα για να μπορούν οι υπηρεσίες να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Δεν χωράει κανείς εφησυχασμός.
Το Δημόσιο μπορεί να λειτουργήσει σε όφελος των αναγκών της κοινωνίας, αν ενισχυθεί με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και με επαρκή κρατική χρηματοδότηση, αν αλλάξει ο προσανατολισμός του και φύγει από τη μέση η πολιτική που μετράει τις υπηρεσίες του ως εμπόρευμα κι ως «υπηρέτη» των μεγαλοεπιχειρηματιών, και όχι αν επικρατήσει ο φόβος και φύγουν οι εργαζόμενοι και οι υπάλληλοι, αυτοί δηλαδή που προσπαθούν να κρατούν όρθια σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, να εξασφαλίζουν την ασφάλεια των τροφίμων, του περιβάλλοντος, την υγεία και τις υπόλοιπες υπηρεσίες, χωρίς μάλιστα ουσιαστική στήριξη από το κράτος.
Η μόνιμη και σταθερή δουλειά αποτελεί δικαίωμα όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
