ΠΕΡΙ ΚΕΔΑΣΥ Ο ΛΟΓΟΣ…

Με όμορφα λόγια το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να δημιουργήσει μια ψευδή εικόνα «παροχής υποστήριξης» εντός του σχολικού περιβάλλοντος και να αποκρύψει με ξεδιάντροπο τρόπο τα όσα βιώνουν, εργαζόμενοι, γονείς και μαθητές στα ΚΕΔΑΣΥ και στα σχολεία όλης της χώρας. Προσπαθούν να αποκρύψουν την άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ειδική Αγωγή από τη πολιτική υποβάθμισης που ακολουθούν ευλαβικά όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις και στην οποία έρχεται να βάλει το λιθαράκι της και η τωρινή. Προσπαθούν να αποκρύψουν τα χρόνια και γνωστά προβλήματα των Κέντρων, τα οποία λειτουργούν σε ακατάλληλους χώρους, με σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ψυχομετρικά, λογοθεραπευτικά κ.α. εργαλεία αξιολόγησης κ.α. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα ΚΕΔΑΣΥ αναδεικνύουν με ξεκάθαρο και αναλυτικό τρόπο αυτές τις ελλείψεις. Με ανακοινώσεις τους κρούουν εδώ και καιρό, τον κώδωνα στο Υπουργείο, για τις τεράστιες ουρές αναμονής (έως και 2 χρόνια) των γονιών για τον καθορισμό όλων εκείνων των εξατομικευμένων προτάσεων ψυχοσυναισθηματικής , λογοθεραπευτικής, εργοθεραπευτικής πρόληψης και παρέμβασης στις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών τους, με σοβαρές συνέπειες στη μετέπειτα πορεία τους και στην εξέλιξη και ωρίμανσή τους.  Κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για την ασφάλεια των ίδιων των εργαζομένων, των παιδιών και των γονιών τους που δουλεύουν και αξιολογούνται σε κτήρια που οι ίδιοι στοιβάζονται σαν σαρδέλες,  αδυνατώντας να επιτελέσουν το έργο τους , με προβληματικές  εγκαταστάσεις,  (όπως στο ΚΕΔΑΣΥ Δυτικής Αττικής), μικρές αίθουσες χωρίς αερισμό και απουσία ηχομόνωσης ( ΚΕΔΑΣΥ Δυτικής Αττικής, 2^ο ΚΕΔΑΣΥ Α’ Αθήνας, 1^Ο ΚΕΔΑΣΥ Β’ Αθήνας κ.α.), πλήρη απουσία μέσων και υποδομών διευκόλυνσης  προσέλευσης ατόμων με αναπηρία , πλήρη απουσία σχεδίου, μέσων εξόδου σε περίπτωση σεισμού ή πυρκαγιάς, έλλειψη χώρων αποθήκευσης, χώρων συγγραφής εκθέσεων, διενέξεις διεπιστημονικών ομάδων κ.α.  Οι εργαζόμενοι στα ΚΕΔΑΣΥ, οι γονείς και οι μαθητές γνωρίζουν πολύ καλά τις δυσκολίες που επιφέρει η σοβαρή έλλειψη προσωπικού, προσωπικού το οποίο σε αρκετές περιπτώσεις αποτελείται συντριπτικά από αναπληρωτές οι οποίες προσλαμβάνονται σε φάσεις, εντείνοντας με το πιο κατηγορηματικό τρόπο δυσλειτουργίες στην εξυπηρέτηση του τεράστιου όγκου αιτημάτων αξιολόγησης, στην ομαλή συνεργασία των διεπιστημονικών ομάδων με ειδικότητες (π.χ. Κοινωνικοί Λειτουργοί, Ψυχολόγοι) να χρειάζεται να συμμετέχουν σε πολλές περιπτώσεις σε έως και 3 διαφορετικές διεπιστημονικές ομάδες,  ενώ σε πολλές περιπτώσεις καλούνται να καλύψουν τα κενά σε διοικητικό προσωπικό, καθώς και σε ομάδες παρέμβασης στα ίδια τα σχολεία.

Σε όλη αυτή τη κατάσταση προσπαθούν να επιτελέσουν το έργο τους  με έναν εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό επίκαιρων ψυχομετρικών και άλλων εργαλείων, υλικοτεχνικού εξοπλισμού (λειτουργικών υπολογιστών, φωτοτυπικών ακόμα και χαρτιών και στυλό), για τα οποία είναι υπεύθυνη  περιφέρεια, η οποία αναθέτει σε ιδιώτες την συντήρηση και υποστήριξη τους,  εμποδίζοντας σε αρκετές περιπτώσεις την απρόσκοπτη αξιοποίηση τους.

Πως απαντάει λοιπόν η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας στους εργαζόμενους αυτούς (όταν φυσικά δεν τους στέλνει σε πειθαρχικά επειδή αναδεικνύουν αυτές τις ελλείψεις ή αντιστέκονται στη κατηγοριοποίηση και την υποβάθμιση);Τους καλεί να «σπάσουν» σε ακόμα περισσότερα «κομμάτια»,  να γίνουν «λάστιχο»  μεταξύ ΚΕΔΑΣΥ και σχολείων πραγματοποιώντας αξιολογήσεις και επιδόσεις γνωματεύσεων μέσα σε αυτά μαζί με τις ήδη ελλιπείς και «αποστεωμένες»Επιτροπές Διεπιστημονικής Υποστήριξης. Τους καλεί να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να καλύπτουν τις αποστάσεις προς τα σχολεία που σε αρκετούς νομούς είναι τεράστιες, όπως τους καλεί μέχρι τώρα για τον απαραίτητο εξοπλισμό τους στα ΚΕΔΑΣΥ.

Ποιοι κερδίζουν όμως  από όλο αυτό;Το αποδεικνύουν περίτρανα τα αποτελέσματα της πολιτικής  όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, που εξαναγκάζουν τους γονείς στη προσπάθεια τους να υποστηρίξουν το παιδί τους (μιας και η ατομική ευθύνη είναι πολύ στα «πάνω της τελευταία»), να στραφούν στους επιχειρηματίες στο χώρο της ψυχικής υγείας και ειδικής αγωγής, προσθέτοντας άλλο ένα δυσβάσταχτο «χαράτσι» στο ήδη πετσοκομμένο εισόδημά τους.

Το αποδεικνύουν άλλωστε και οι ορέξεις του Υπουργείου για νέους κόφτες στη στήριξη των παιδιών με αναπηρία ή / και μαθησιακές δυσκολίες, μέσω του συνολικού ελέγχου των γνωματεύσεων που θα αναρτώνται στη Ψηφιακή Πλατφόρμα  που ανακοίνωσε.

Σε όλα αυτά η απάντηση των εργαζομένων (εκπαιδευτικών, ΕΕΠ/ΕΒΠ) στα ΚΕΔΑΣΎ, στα σχολεία, στην ειδική αγωγή μπορεί να είναι μόνο μία! Μέσα από τα σωματεία μας, να διατρανώσουμε το ΩΣ ΕΔΩ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ και να απαιτήσουμε εδώ και τώρα :

• Άμεση στελέχωση των ΚΕΔΑΣΥ με μόνιμους ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ειδικούς παιδαγωγούς, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κ.ά., ώστε να ανταποκρίνονται στην ομαλή λειτουργία των διεπιστημονικών ομάδων και στις ανάγκες των μαθητών για αξιολόγηση και υποστήριξη χωρίς πολύμηνες καθυστερήσεις.
• Άμεση (με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα) εξεύρεση και δημιουργία νέων, πλήρως και κατάλληλα διαμορφωμένων και εξοπλισμένων κτηρίων, στα οποία θα έχουν διενεργηθεί όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες και στα οποία θα στεγάζονται τα ΚΕΔΑΣΥ.
• Μόνιμοι Διορισμοί και κατάργηση της ετήσιας εναλλαγής προσωπικού προκειμένου να δημιουργούνται σταθερές σχέσεις υποστήριξης με μαθητές και οικογένειες.
• Εξασφάλιση κατάλληλου και πλήρους υλικοτεχνικού εξοπλισμού απευθείας από το κράτος και χωρίς αναθέσεις σε ιδιώτες.
• Άμεση δωρεάν εκπαίδευση και επιμόρφωση σε όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους ΕΕΠ και εκπαιδευτικούς σε όλα τα σύγχρονα εργαλεία αξιολόγησης και παρέμβασης.