Για την 28^η Απρίλη, παγκόσμια ημέρα για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία

Οι ζωές μας ή τα κέρδη τους!

Για άλλη μια χρονιά η εργατική τάξη της χώρας μας πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στους χώρους δουλειάς, που έχουν μετατραπεί σε «αρένες θανάτου». Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αμέτρητες «κοιλάδες των Τεμπών» στην εργασία, αλλά και στους χώρους εκπαίδευσης, άθλησης, αναψυχής, κατοικίας.

Σχεδόν κάθε δυο μέρες ένας/μια εργαζόμενος/η χάνει τη ζωή του από εργατικά «ατυχήματα», ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι θάνατοι  από επαγγελματικές ασθένειες (π.χ. από επαγγελτικό καρκίνο), που μένουν όμως αδιάγνωστες και εμφανίζονται από το κράτος ως «κοινή νόσος». Χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που τραυματίζονται ή υποφέρουν από μυοσκελετικές, ψυχικές και άλλες παθήσεις που οφείλονται στην εργασία. Θάνατοι από καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά, κ.ά., που χαρακτηρίζονται στις εκθέσεις της Επιθεώρησης Εργασίας «παθολογικά ατυχήματα», στην πραγματικότητα οφείλονται στις συνθήκες εργασίας.

Οι εργοδότες και το κράτος τους προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους ίδιους τους εργαζόμενους, που τάχα δεν προσέχουν ή δεν έχουν «κουλτούρα». Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προστασία της υγείας και ασφάλειας αποτελεί ένα πεδίο όπου «μπορούν να τα βρουν» εργοδότες και εργαζόμενοι με «κοινά αποδεκτές λύσεις». Όμως η πραγματικότητα είναι ότι η απουσία μέτρων προστασίας αποτελεί άλλη μια πλευρά της ταξικής εκμετάλλευσης.

Με βάση την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Όμως στο σημερινό σύστημα, το αν και ποια μέτρα θα ληφθούν, με ποιον τρόπο θα ενταχθούν και θα αξιοποιηθούν στην εργασία οι τεχνολογικές εξελίξεις, δεν καθορίζεται με κριτήριο την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Η υγεία μας, η ανθρώπινη ζωή, μπαίνουν στο ζύγι του κόστους-οφέλους υπέρ του κεφαλαίου.

Οι εργοδότες δεν λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα γιατί κοστίζουν. Απουσιάζουν μέτρα όπως ο έλεγχος και η συντήρηση μηχανήματων και εξοπλισμού, τεχνικά μέτρα προστασίας, διαδικασίες ασφαλούς εργασίας, συστηματικές μετρήσεις χημικών ουσιών-ακτινοβολίας, στοχευμένος ιατρικός έλεγχος των εργαζομένων από Γιατρούς Εργασίας κ.λπ. H εντατικοποίηση της εργασίας, τα ελαστικά και ατέλειωτα ωράρια, πολλές φορές χωρίς διάλειμμα, οι ελλείψεις προσωπικού και εκπαίδευσης των εργαζομένων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η εργασία ακόμα και συνταξιούχων που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το κόστος ζωής, πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.

Καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο κρατικός έλεγχος είναι ανεπαρκής. Υπάρχουν ελάχιστοι Επιθεωρητές Υγείας και Ασφάλειας, Επιθεωρητές Μεταλλείων κ.λπ. (σε ορισμένες περιοχές καθόλου), χωρίς τον αναγκαίο εξοπλισμό, υπονομεύοντας και τις όποιες προσπάθειες ορισμένων εργαζομένων στην Επιθεώρηση. Για να ελεγχθούν έστω μια φορά όλοι οι χώροι εργασίας θα απαιτούνταν χρόνια! Συχνά, μετά από εργατικό ατύχημα, ο έλεγχος δεν προσανατολίζεται στην εργοδοτική ευθύνη, αλλά στον εργαζόμενο που έπαθε το «ατύχημα», στον Τεχνικό Ασφάλειας κ.ά.

Για αυτή την κατάσταση ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υλοποίησαν και συνεχίζουν να υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την πολιτική που βάζει στο ζύγι του κόστους οφέλους την υγεία και τη ζωή μας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.

Συνεχίζουμε σταθερά στον δρόμο του αγώνα για την προστασία της ζωής και της υγείας μας!

Προσπερνάμε τον θλιβερό εργοδοτικό  και κυβερνητικό συνδικαλισμό, των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου και τις αυταπάτες για τη θεραπεία «των παθογενειών του κράτους». 

Δυναμώνουμε τις Επιτροπές Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (ΕΥΑΕ) και τα ταξικά σωματεία, απαιτούμε μαχητικά και αγωνιστικά:

• 7ωρο – 5θημερο – 35ωρο, υπογραφή και εφαρμογή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς.
• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο, ελαστικοποιούν την εργασία και ποινικοπουν τη συνδικαλιστική δράση.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ), με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης.
• Αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής της  Επιθεώρησης Εργασίας, της Επιθεώρησης Μεταλλείων και όλων των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους σε όλες τις περιοχές της χώρας. Προσανατολισμός των επιθεωρήσεων στην  αποκλειστική εργοδοτική ευθύνη για την πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου.
• Δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας και υπηρεσιών  υγείας και ασφάλειας της εργασίας (ΥΑΕ) ενταγμένων στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα  Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της ΥΑΕ.
• Ουσιαστική καταγραφή εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
• Κάλυψη όλων χώρων εργασίας με υπηρεσίες Ιατρικής της Εργασίας, ανεξάρτητα από τον αριθμό των εργαζομένων.
• Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο, με ευθύνη  του κράτους και αποκλειστική επιβάρυνση του κεφαλαίου.
• Υπεράσπιση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ και σε άλλους κλάδους και ειδικότητες (σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) που δουλεύουν σε ομοιογενείς συνθήκες.
• Άμεση διακοπή όλων των υπαίθριων εργασιών όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 38 ^οC ή  και σε χαμηλότερες θερμοκρασίες ανάλογα με τη σχετική υγρασία, και κατά τη διάρκεια έντονων καιρικών συνθηκών. Άμεση διακοπή όλων των εργασιών στις περιοχές που επηρεάζονται από φυσικές και  τεχνολογικές καταστροφές. Πλήρης διασφάλιση των μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων για όσο διαρκεί η διακοπή εργασιών.
• Να επαναλειτουργήσουν οι Μεικτές Επιτροπές Υγείας και Ασφάλειας στις Κατασκευές και τα  Ναυπηγεία. Δυνατότητα παρουσίας των εκπροσώπων των κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων και των ΕΥΑΕ στους ελέγχους που πραγματοποίει η Επιθεώρηση Υγείας και Ασφάλειας και η Επιθεώρηση Μεταλλείων.