Έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες από την μεγαλειώδη πανελλαδική απεργία που συντάραξε την χώρα μας και μαζί την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Που άφησε ένα πολύ σημαντικό αποτύπωμα στον αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού, στην πάλη που δίνει απέναντι σε ένα σύστημα που δεν λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή, που αναδείχθηκε με το έγκλημα στα Τέμπη.

Το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» που έχει σφραγίσει τις κινητοποιήσεις των τελευταίων δύο χρόνων. Ανέδειξε το βασικό δίλημμα που πρέπει να φέρει στο κέντρο της προσοχής του κάθε εργαζόμενος. Τα σωματεία που είμαστε μπροστά εδώ και δυο χρόνια στους αγώνες, διαλέγουμε τη ζωή, ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας και σε αυτόν τον δρόμο πρέπει να βαδίσουν ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι ακόμα περισσότερα συνδικάτα.

Μπροστά μας έχουμε την απεργία στις 9 του Απρίλη, δεν είναι απλά μια μάχη για τους μισθούς και τις συμβάσεις όπως μπορεί κάποιοι να θέλουν να περάσουν. Η απεργία αυτή είναι η συνέχεια ενός κινήματος που χτίζεται το οποίο δεν συμβιβάζεται με τα ψίχουλα, δεν παγιδεύεται κάτω από κάλπικα διλήμματα, δεν εφησυχάζει στην λογική του μικρότερου κακού.

Οι εργαζόμενοι που βάδισαν τον δρόμο του αγώνα ξέρουν καλά ότι οι μάχες που έδωσαν στρίμωξαν την κυβέρνηση έφεραν στο προσκήνιο τη δίκη που πήγε να θαφτεί, ακύρωσαν το σχέδιο της συγκάλυψης. Δεν θα σταματήσουμε αν δεν αποδοθούν οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες όσο ψηλά και αν βρίσκονται ορισμένοι, ακόμα και για τον πρωθυπουργό της χώρας. Δεν θα σταματήσουμε αν δεν εμποδίσουμε αυτό το νέο έγκλημα, της συγκάλυψης. Της συγκάλυψης όχι μόνο των υπευθύνων αλλά και των πραγματικών αιτιών που οδήγησαν στο έγκλημα στα Τέμπη και γεννάει συνεχώς και άλλα σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.

Για αυτό και είναι ανάγκη κάθε σωματείο και κάθε εργαζόμενος να μπει μπροστά για την επιτυχία της απεργίας στις 9 του Απρίλη, να αποτελέσει συνέχεια της απεργίας στις 28 Φλεβάρη που ήταν μια ιστορική απεργιακή μάχη που δόθηκε πραγματικά απέναντι σε θεούς και δαίμονες. Απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, με ευθυγραμμισμένα τα παπαγαλάκια της στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Που επιδίωξε να υπονομεύσει τις κινητοποιήσεις, μιλώντας για «εθνικό πένθος», προσπάθησε να κρατήσει καθηλωμένους τους εργαζόμενους και τον λαό στα σπίτια του, κινδυνολογώντας για προβοκάτσιες και «αποσταθεροποίηση». Όμως δεν τις πέρασε!!

Κυβέρνηση και εργοδοσία προσπαθούν με κάθε τρόπο να πείσουν ότι δεν φταίει το κέρδος για το έγκλημα των Τεμπών, ότι δεν φταίει το κέρδος που οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου, 300 νεκροί σε δύο χρόνια, μόλις τις τελευταίες ημέρες μετράμε τέσσερις νεκρούς συναδέλφους. Ότι δεν φταίει το κέρδος που έχει μετατραπεί η ζωή μας σε μια «απέραντη κοιλάδα των Τεμπών»!

Σε όλους τους κλάδους, σε όλους τους χώρους και στο νησί μας αυτό το ξέρουμε καλά, ξέρουμε ότι το Τουριστικό Θαύμα χτίζεται πάνω στους τσακισμένους σωματικά και ψυχικά Ξενοδοχοϋπάλληλους, ξέρουμε ότι τα τεράστια έργα στις κατασκευές που γίνονται κάθε χρόνο αφήνουν σακαταμένους εργάτες, ξέρουμε ότι η εντατικοποίηση στο εμπόριο αλλά και η λογική “όλοι για όλα” αναγκάζει τους εργαζόμενους να ζούνε καθημερινά με τον κίνδυνο ενός ατυχήματος, ενώ τους δημιουργεί συνεχώς καινούργια μυοσκελετικά προβλήματα.

Ο καθένας από εμάς ξέρει καλά ότι το έγκλημα στα Τέμπη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου, ήταν η σταγόνα της αγανάκτησης που ξεχείλισε το ποτήρι. Γιατί καθημερινά βλέπουμε δεκάδες πλευρές της ζωής  που μας λείπει το οξυγόνο.

Με την ακρίβεια που έχει εκτιναχθεί, με την φορολογία που είναι δυσβάσταχτη για τους εργαζόμενους και τον λαό, με τους λογαριασμούς του ρεύματος που έχουν φτάσει ταβάνι, την ίδια στιγμή που οι τράπεζες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγάλοι όμιλοι στα σουπερ μάρκετ θησαυρίζουν βγάζοντας κέρδη στις πλάτες του λαού.

Με την κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο του νησιού μας αλλά και σε όλες της Δημόσιες δομές υγείας με τις ελλείψεις που έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, με  ασυντήρητές υποδομές με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη διακοπή ρεύματος, όπου δεν δούλεψε η γεννήτρια και έμεινε το Νοσοκομείο του νησιού χωρίς ρεύμα για μεγάλο διάστημα.

Με την κατάσταση στα σχολεία που δεν γίνονται καν οι στοιχειώδεις αντισεισμική έλεγχοι αλλά και το πρόσφατο παράδειγμα με το σχολείο του νησιού που βρέθηκε αμίαντος με το οποίο τα παιδιά ερχόντουσαν σε επαφή μεγάλο διάστημα όπως και οι εργαζόμενοι στο σχολείο. Από την άλλη, κάνουν το σχολείο ακόμα πιο ταξικό – όπως με τον νόμο για τα Ωνάσεια Σχολεία για τους λίγους, που ψήφισαν η κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη δήθεν αντισυστημική Κωνσταντοπούλου, κόντρα στους μαθητές και τους γονείς που ξεσηκώθηκαν.

Με τις ανύπαρκτες υποδομές, που τις έχουν αφήσει να ρημάζουν και που φανερώνεται κάθε φορά μπροστά στις φυσικές καταστροφές, το έχουμε δει στο νησί μας και με την μεγάλη πυρκαγιά πριν δύο χρόνια και με την πρόσφατη πλημμύρα που την ανυπαρξία αντιπυρικών μέτρων και αντιπλημμυρικών την βαφτίζουν πρωτόγνωρα φυσικά φαινόμενα.

Με τα ενοίκια – φωτιά και το μαζικό ξεσπίτωμα, το πέταγμα στον δρόμο μεροκαματιάρηδων, ηλικιωμένων, ατόμων με αναπηρία για να «εξυγιανθεί» το τραπεζικό σύστημα.

Με την εργασιακή ζούγκλα που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, για να είναι ικανοποιημένοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι από τις 13 και πλέον ελαστικές συμβάσεις που υπάρχουν στον κλάδο του Τουρισμού έως τα 13ώρα δουλειάς και την κοροιδία της ψηφιακής κάρτας. Μάλιστα μαζί με το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε μόλις πριν λίγες μέρες τροπολογία που μειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές στους εργοδότες για υπερωρίες, νυχτερινά και αργίες, κάνοντας ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη για την εργοδοσία και νομιμοποιώντας την εισφοροδιαφυγή. Την ίδια στιγμή που για την αύξηση του επιδόματος ανεργίας και την επέκταση του μιλάνε για τις αντοχές της οικονομίας. Απο ότι φαίνεται αυτές οι αντοχές αφορούν μόνο τους εργάτες για τους επιχειρηματικούς όμιλους όλα με ένα νεύμα.

Για αυτό και ο αγώνας που πρέπει να δώσουμε σήμερα είναι για να ανασάνουμε εμείς! Γιατί ξέρουμε καλά ότι πίσω από κάθε έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού κρύβονται οι ίδιοι ένοχοι και οι ίδιες αιτίες: Το κεφάλαιο, το κράτος του, το κέρδος.

Γι’ αυτό χρειάζεται να δώσουμε συνέχεια με ένα κίνημα που θα δυναμώσει την αμφισβήτηση και τη σύγκρουση του οργανωμένου λαού για την ανατροπή της βαρβαρότητας. Με την συμμετοχή στη ζωή των συνδικάτων, την αλλαγή των συσχετισμών παντού, σε βάρος των δυνάμεων του συστήματος.

Για αυτό και πρέπει η απεργία στις 9 Απρίλη να στείλει το μήνυμα: Είμαστε αποφασισμένοι, πίσω δεν θα κάνουμε! Αυτή η αναμέτρηση προϋποθέτει να μπουν περισσότερες δυνάμεις στη μάχη, με συλλογικές διαδικασίες απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδοσία που θα δυναμώσει την τρομοκρατία.

Οργανώνουμε από σήμερα κιόλας το σχέδιό μας, κάθε σωματείο που στέκεται δίπλα στους εργαζόμενους και αγωνίζεται για αυτούς μαζί με αυτούς είναι ανάγκη να κάνει πλατύ άνοιγμα, σε κάθε χώρο δουλειάς, με σχέδιο επιμονή και παρέμβαση παντού. Με ζωντάνια και αισιοδοξία, για να μπουν στη μάχη κι άλλοι εργάτες, παντού, όπου αναπνέει, ζει και παλεύει η εργατική τάξη. Το αποτέλεσμα και αυτού του αγώνα θα δώσει και τη συνέχεια, μπροστά στην Πρωτομαγιά και τους άλλους αγωνιστικούς σταθμούς που θα έχουμε μπροστά μας.

Στέλιος Φαρμακίδης, Μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, εκλεγμένος με την Δ.Α.Σ.