ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΔΩΣΑΜΕ ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΑΜΕ

ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΓΙΝΑΜΕ ΦΩΝΗ
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 28/02 – 11πμ ΧΑΛΚΙΔΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

Απεργούμε γιατί σήμερα, δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα ΤΕΜΠΗ, η κατάσταση στα τρένα όχι μόνο δεν έχει βελτιωθεί αλλά είναι ακόμα χειρότερη.

Απεργούμε γιατί μέσα στα τρένα που πήγαιναν για 12 λεπτά αντίθετα στις ίδιες ράγες θα μπορούσε να βρίσκεται η κάθε μία και ο κάθε ένας από εμάς, τα δικά μας παιδιά.

Απεργούμε γιατί δεν δεχόμαστε να ζούμε σε μία απέραντη κοιλάδα των ΤΕΜΠΩΝ επειδή έτσι
εξασφαλίζεται η κερδοφορία των λίγων.

• Στα νοσοκομεία που το Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας αλλά και όλες οι δομές υγείας στην Εύβοια όπως και σε όλη την χώρα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε λόγω της υποχρηματοδότησης και των τεράστιων ελλείψεων.
• Στα σχολεία που πέφτουν σοβάδες, σκάνε σωλήνες του καλοριφέρ όπως στο Δημοτικό στο Μονόδρι της Νότιας Εύβοιας, ή που στεγάζονται σε κτίρια επικίνδυνα όπως στο 8ο Δημοτικό Χαλκίδας όπου σύμφωνα με δημοσιεύματα “δεν πρέπει να μπαίνει κανείς.”
• Στους χώρους δουλειάς η εργασία μας είναι ένα μαρτύριο γιατί δεν αξιοποιούνται η τεχνολογία, η επιστήμη και η τεχνική για να την κάνουν πιο άνετη και αυτό γιατί κάτι τέτοιο δεν αποφέρει κέρδη στην εργοδοσία. Αυτές οι συνθήκες μας τσακίζουν καθημερινά, μας φορτώνουν προβλήματα υγείας, οδηγούν στο θάνατο συναδέλφους.
• Τα ίδια με την πολιτική προστασία που κάθε χειμώνα περιμένουμε ποια περιοχή θα πλημμυρίσει ή το καλοκαίρι ποια περιοχή θα καεί …ο κατάλογος της αθλιότητας δεν έχει τέλος με υπεύθυνους εργοδοσία, κυβερνήσεις, Ευρωπαϊκή Ένωση που όλοι μαζί μας καταδικάζουν στην ανέχεια, τη φτώχεια, μας εμπλέκουν σε πολέμους.

ΚΡΑΤΟΣ – ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ – ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Γιατί θα το είχαν θάψει το έγκλημα στα ΤΕΜΠΗ αν οι σιδηροδρομικοί δεν είχαν βγάλει στη  φόρα πριν γίνει το έγκλημα τις τεράστιες ελλείψεις σε συστήματα ασφαλείας και προσωπικό.

Γιατί στην υγεία ακόμα και τα ελάχιστα που γίνονται, όπως οι προσλήψεις επικουρικών, είναι  μόνο κάτω από την πίεση αγώνων των υγειονομικών και του εργατικού/λαϊκού κινήματος.

Γιατί στους χώρους δουλειάς οι συνθήκες βελτιώνονται μόνο με απαίτηση και αγώνα.

Απαιτούμε να αποδοθούν ποινικές και πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα των ΤΕΜΠΩΝ.

Απαιτούμε ζωή αντίστοιχη της εποχής μας και όχι να υποφέρουμε για τα κέρδη των λίγων.

Αυτή είναι η πραγματική δικαίωση, μόνο έτσι δεν θα ξαναζήσουμε νέα ΤΕΜΠΗ,

ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΔΥΝΑΜΗ – ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ