Δήλωση Θανάση Γκώγκου, μέλος του ΔΣ της ΔΥΠΑ (εκ μέρους των εργαζομένων) με αφορμή τα στοιχεία της εγγεγραμμένης ανεργίας που παρουσιάστηκαν
Λίγες μέρες αρκούσαν για να φανούν τα ξεδιάντροπα ψέματα, οι βερμπαλισμοί και τα παραμύθια της κυβέρνησης όσον αφορά το ποσοστό της ανεργίας, ώστε να σβήσουν τα συνθήματα και οι πανηγυρισμοί για το τάχα γόνιμο έδαφος της εύφορης κοιλάδας που δίνει σε όλους εργασία και ρίχνει τα ποσοστά της ανεργίας.
Τη Δευτέρα 20 Γενάρη, ανακοινώθηκαν από τη ΔΥΠΑ τα στοιχεία για την εγγεγραμμένη ανεργία του προηγούμενου διαστήματος, δίνοντας ένα νούμερο που προσεγγίζει το ένα εκατομμύριο ανέργους. Επειδή στην κυβέρνηση αρέσει να παίζει με τους αριθμούς, αναφέροντας ψεύδη και δημιουργώντας μία εικονική πραγματικότητα που δείχνει ότι η ανεργία πέφτει ύστερα από την καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια, να ενημερώσουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί ή να παραποιηθεί. Πριν 20 χρόνια ακριβώς, το 2004, οι άνεργοι με βάση τα στοιχεία ήταν μισό εκατομμύριο, δηλαδή περίπου στο ήμισυ των σημερινών αριθμών. Μια φορά ψεύτες, πάντα ψεύτες στην κυβέρνηση.
Πριν ένα μήνα πανηγύριζαν με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους 400.000 ανέργους που υποτίθεται έριχναν την ανεργία σε μονοψήφια ποσοστά.
Ας κρατήσουμε ως πιο ακριβές στοιχείο τον απόλυτο αριθμό των ανέργων που είναι πιο πραγματικό στοιχείο, καθώς τα ποσοστά μπορεί να αλλοιώνουν αριθμούς και καταστάσεις και να παρουσιάζεται μια άλλη εικόνα που δεν έχει σχέση με την πραγματική ζωή.
Αποδεικνύεται στην πράξη ότι οι άνεργοι για την κυβέρνηση των μάγων Χουντίνι της ΝΔ πέρα από μισθολογικό κόστος αποτελούν και ένα άναρχο στατιστικό στοιχείο το οποίο μεταβάλλεται, με αποτέλεσμα να εξαφανίζονται ή να εμφανίζονται άνεργοι από τη μία μέρα στην άλλη. Από τις 400.000 ανέργους του προηγούμενου μήνα φτάσαμε σήμερα κοντά στο 1 εκατομμύριο ανέργους. Προστέθηκαν δηλαδή 500.000 άνεργοι περίπου.
Επιπλέον με τα χθεσινά στοιχεία η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα ισχυρό κομμάτι απόλυτου αριθμού ανέργων, που αγγίζει τις 300 χιλιάδες, το οποίο δεν επιδοτείται. Αλήθεια για αυτό το κομμάτι των ανέργων τι λένε στην κυβέρνηση που με ντροπή συνεχίζει να μιλάει για δικαιοσύνη στο επίδομα ανεργίας; Πώς θα βγάλει το μήνα ένας άνεργος που δεν επιδοτείται, τι θα φάει, πώς θα καλύψει μία εργατική – λαϊκή οικογένεια τις οξυμένες ανάγκες της;
“…Στην πλατεία Κοτζιά 10 μέρες περνώ με αγωνία, μα η ώρα περνά και ο θυμός μου ξεσπά, φτάνει πια η μεγάλη αδικία…”
Η υπουργός Εργασίας πριν λίγο καιρό έβγαινε στα κανάλια με το χαμόγελο στα χείλη και ανακοίνωνε θετικά ισοζύγια ανάμεσα στις προσλήψεις και τις απολύσεις. Σήμερα ταΐζει τους ανέργους με αυτά τα ισοζύγια, δηλαδή με αέρα κοπανιστό που τον δίνει απλόχερα. Η κυβέρνηση δεν έχει στον προσανατολισμό της να δώσει σταθερή και μόνιμη εργασία. Αυτό που θέλει είναι να σβήνει την ανάγκη για εργασία, να στρέφει τους ανέργους απέναντι στους εργαζόμενους, ώστε να μειώνονται οι απαιτήσεις και οι μισθοί, δίνοντας ένα μεροκάματο που θα ανακυκλώνεται σε κάθε μικρή χρονική περίοδο, το οποίο σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Ένα μεροκάματο φωτογραφία της στιγμής.
Αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά αυτό που είχε πει στη μεγάλη συναυλία για τα Τέμπη η χαροκαμένη μάνα. Ότι αυτό που σκότωσε τα παιδιά στα τρένα, δηλαδή το κέρδος, συνεχίζει να βρίσκεται έξω και να “σκοτώνει” σε όλες τις μορφές του.
Επίσης έχει σημασία να θυμίσουμε τα εξής: Ότι ακόμα και με τα σημερινά μεγάλα νούμερα των ανέργων υπάρχει συγκάλυψη του πραγματικού αριθμού καθώς αρκούν λίγα λεπτά της ώρας μέσα σε μία εβδομάδα που κάποιος μπορεί να εργάζεται ώστε να μη χαρακτηρίζεται άνεργος. Η ΔΥΠΑ αντί να προσφέρει ένα ισχυρό πλέγμα προστασίας σε ανέργους και τους εργαζόμενους, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη γενικότερη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Τα ερωτήματα παραμένουν αμείλικτα!
Γιατί καταργήθηκαν οι ρήτρες διατήρησης θέσεων που είχαν οι επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούσαν σωσίβιο για τους ανέργους ώστε να συνεχίσουν να εργάζονται πέρα από το τρίμηνα και τα οκτάμηνα;
Γιατί οι εργαζόμενοι της ΔΥΠΑ στη φύλαξη, στην καθαριότητα, στον επισιτισμό, οι δάσκαλοι κ.ο.κ. βρίσκονται σχεδόν οι περισσότεροι με καθεστώς ενοικίασης και εργολαβίας;
Γιατί η ΔΥΠΑ αξιοποιεί τα προγράμματά της, προσλαμβάνοντας εργαζομένους και στη συνέχεια τους απολύει με τη λήξη τους;
Θα ήταν ένα πολύ καλό ανέκδοτο, αλλά είναι οικτρή πραγματικότητα το γεγονός ότι οι εργασιακοί σύμβουλοι στη ΔΥΠΑ, που υποτίθεται επιβλέπουν εξατομικευμένα τους ανέργους για να τους προτείνουν θέση εργασίας, είναι οι ίδιοι οι μελλοντικοί άνεργοι καθώς είναι 8μηνίτες.
Εδώ και τώρα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει να πάρουν θέση, να διεκδικήσουν για τους εργαζόμενους πλήρη και σταθερή εργασία, μέτρα προστασίας των ανέργων, επίδομα ανεργίας για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να σταματήσει τώρα το άγριο καθεστώς της ενοικίασης, της εργολαβίας και των συνεργείων ακόμα και μέσα στη ΔΥΠΑ.
Να τελειώνουμε μια για πάντα με τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς που έρχονται στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΥΠΑ αλλά και σε άλλους κρατικούς φορείς, που σημαίνουν στην πράξη χαμηλά μεροκάματα για τους εργαζόμενους και εργασία χωρίς δικαιώματα.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι δεν αποτελούν κόστος. Ήταν και είναι ο παραγωγός του πλούτου που υπάρχει γύρω μας. Αυτόν πρέπει να διεκδικήσουν και να μην τον αφήνουν έρμαιο στα παράσιτα.
