ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΜΑΡΙΟΛΗ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου-Ανατολικής Αττικής, αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη, αλλά και μεγάλη υπερηφάνεια που τον γνωρίσαμε από κοντά και μας δίδαξε με την πρωτοπόρα στάση του, τον αταλάντευτο και συνεπή αγωνιστή του Εργατικού ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, κομμουνιστή, Σωτήρη Μαριόλη, που έδρασε επί πολλά χρόνια και στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής ιδιαίτερα την δύσκολη για την εργατική τάξη της χώρας μας 25ετια 1955 έως 1980.
Ο συνάδελφος Σωτήρης, παιδί βιοπαλαιστών εργατών γεννήθηκε το 1936 και από νεαρή ηλικία οργανώθηκε στο ΚΚΕ πρωτοστατώντας στα τέλη της δεκαετίας του 1950 σε Εργατικούς αγώνες της περιοχής.
Μετά το στρατό το 1960 μπαρκάρισε, παντρεύτηκε και έμεινε στην Ιταλία συνεχίζοντας να ταξιδεύει. Το 1963 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου το αστικό κράτος του στερεί το δικαίωμα εξόδου από τη χώρα και απαγορεύει τη ναυτολόγησή του με τον χαρακτηρισμό «επικίνδυνος» λόγω της πρωτοπόρας συνδικαλιστικής του δράσης.
Στην συνέχεια εργάζεται ως οικοδόμος και κατά τη διάρκεια της χούντας συλλαμβάνεται δύο φορές, στο τέλος του Απρίλη του 1967 όπου κρατείται και ανακρίνεται στη Γενική Ασφάλεια 17 μέρες και εν συνεχεία μεταφέρεται στη Γυάρο και τη Λέρο, από την οποία απελευθερώνεται τον Γενάρη του 1970. Συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά μετά την κατάληψη της Νομικής και κρατείται στην Ασφάλεια στην Αμφιάλη.
Μετά την πτώση της δικτατορίας εκλέγεται στην Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, καθώς και δημοτικός σύμβουλος στην πρώτη αγωνιστική δημοτική αρχή στο Δήμο Λαυρίου μετά την χούντα με δήμαρχο τον Κ. Πόγκα.
Το 1981 ξαναμπαρκάρει παίρνοντας μέρος στο ναυτεργατικό κίνημα όπου και εκλέχτηκε μέλος της διοίκησης και ταμίας στο προεδρείο του σωματείου «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» από το 1985 μέχρι το 1991.
Σε όλους τους κλάδους που εργάστηκε δέθηκε με τους εργάτες και αγωνίστηκε μαζί τους, αναπτύσσοντας ισχυρούς δεσμούς μαζί τους πρωτοστατώντας στους αγώνες τους και κατακτώντας έτσι επάξια τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους.
Ο συνάδελφος Σωτήρης, άφησε βαθιά το αποτύπωμά του στην εργατική τάξη της χώρας μας και ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής. Η συνεπής και αταλάντευτη στάση του ίδιου και άλλων αγωνιστών της μαύρης μετεμφυλιακής περιόδου και της δικτατορίας 1967-1974, ενέπνευσε εκατοντάδες εργαζόμενους να μπουν στην μάχη, να τραβήξουν τον δύσκολο μα όμορφο αγώνα για μια κοινωνία που κουμάντο θα κάνουν οι εργάτες και όχι τα παράσιτα της κοινωνίας οι κεφαλαιοκράτες και οι εφοπλιστές που με πείσμα συγκρούστηκε σε όλη την διαδρομή της ζωής του ο συνάδελφος Σωτήρης Μαριόλης.
Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά, νιώθουμε τυχεροί, γιατί σε κάθε συζήτηση πάντα με την εργατική ευγένεια που τον διέκρινε και χωρίς να μασάει τα λόγια του, μας συμβούλευε πως θα μένουμε ταπεινοί και θα γινόμαστε καλύτεροι, για να ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες της ταξικής πάλης, για να έρθει γρηγορότερα η ώρα της ανατροπής του σάπιου κατεστημένου.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου-Ανατολικής Αττικής, εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του στα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα και τους οικείους του συναδέλφου Σωτήρη.
Καλούμε τους εργαζόμενους της περιοχής την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2024 στις 3μμ στην αίθουσα Π. Μηχανουργείο στο Λαύριο, στην πολιτική κηδεία να αποχαιρετήσουμε με μεγάλο σεβασμό στο τελευταίο «μπάρκο» της ζωής του, έναν γνήσιο αταλάντευτο αγωνιστή που πάλεψε μέχρι το τέλος της ζωής του να «Γενούνε τα σκοτάδια λάμψη».
Με μεγάλη θλίψη και πολύ μεγαλύτερο σεβασμό,
το Διοικητικό Συμβούλιο.
