Η Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας σε συνεργασία με επιστημονικούς και συλλογικούς φορείς έρευνας και εκμετάλλευσης του Ορυκτού Πλούτου της χώρας (Σωματεία της ΛΑΡΚΟ, το Συνδικάτο του ΙΓΜΕ και τον Ενιαίο Σύλλογο Συνταξιούχων του ΙΓΜΕ), πραγματοποίησε χθες 23.05.2024 στο αμφιθέατρο του Βιοτεχνικού Επιμελητήριου Αθηνών, Επιστημονική Ημερίδα με τίτλο:
«ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΛΑΡΚΟ»
Η ημερίδα σημείωσε επιτυχία με εξαιρετικούς εισηγητές (καθηγητές της Σχολής Μεταλλειολόγων του ΕΜΠ, Διευθυντικά στελέχη της ΕΑΓΜΕ, (πρώην ΙΓΜΕ), καθώς και εξειδικευμένους επιστήμονες του ΙΓΜΕ που έχουν αποχωρήσει από το Ινστιτούτο. Οι εισηγητές ανέδειξαν όλες τις πτυχές της κοιτασματολογικής και μεταλλευτικής δραστηριότητας στην κλίμακα της χώρας, της Ευρώπης όσο και παγκόσμια.
Χαιρετισμούς απηύθυναν στην ημερίδα εκπρόσωποι από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Πλεύση Ελευθερίας και Νέα Αριστερά.
Καταδείχθηκε ότι η εσκεμμένα διαχεόμενη και ευρέως αποδεκτή θεώρηση, περί του τουρισμού ως της βαριάς βιομηχανίας της χώρας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αντίθετα η επένδυση στην βιομηχανική παραγωγή και στον μεταλλευτικό κλάδο έχει έως και τετραπλάσια προστιθέμενη αξία σε σχέση με αυτή της «τουριστικής βιομηχανίας».
Τονίστηκε ότι «ο ορυκτός πλούτος της χώρας είναι μη ανανεώσιμος και αναντικατάστατος», άρα η διαχείριση του οφείλει να είναι αποτέλεσμα στρατηγικού σχεδιασμού σε επίπεδο χώρας και όχι αποτέλεσμα ευκαιριακών οικονομικών συγκυριών.
Η πολιτεία οφείλει να καταρτήσει προγράμματα έρευνας για την αποτίμηση του μεταλλευτικού δυναμικού της χώρας και τον σχεδιασμό της αξιοποίησης του, με κριτήρια που θα ξεφεύγουν από τον στενό οικονομικό σχεδιασμό σχέσης κόστους-οφέλους και να λαμβάνουν υπόψη την θέση της χώρας, το γεωπολιτικό περιβάλλον, την γενικότερη συμβολή τους στην εθνική οικονομία, καθώς και τα γενικότερα συμφέροντα του λαού μας.
Η εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων κατέδειξε τις αιτίες για την πορεία της μεταλλευτικής έρευνας και παραγωγής στην χώρα μας και κατά συνέπεια και την νομοτελειακή πορεία της ΛΑΡΚΟ, μιας πορείας που δεν βασίστηκε στην καθετοποίηση της παραγωγής, αλλά και σε ευρύτερα δημοσιονομικά κριτήρια που στον πυρήνα τους είχαν και έχουν την ιδιωτικοποίηση κάθε ορυκτού και φυσικού πόρου καθιστώντας την χώρα καταναλωτή εισαγόμενων αγαθών και χώρα παραγωγής υπηρεσιών.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής ένωσης ο κανονισμός που εκδόθηκε δίνει έμφαση στην έρευνα και αξιοποίηση στρατηγικών και κρίσιμων πρώτων υλών μεταξύ των οποίων το Νικέλιο και το Κοβάλτιο, που υπάρχουν στους λατερίτες της ΛΑΡΚΟ, καθώς και οι σπάνιες γαίες, εμφανίσεις των οποίων έχουν εντοπισθεί στην χώρα.
Στα πλαίσια αυτά η ΛΑΡΚΟ έχει τη δυνατότητα να στηρίξει την παραγωγή Νικελίου και Κοβαλτίου. Το δε κλείσιμό της θα ζημιώσει την Χώρα, την Τοπική Κοινωνία και τους εργαζόμενους. Αναδείχθηκε η ανάγκη επένδυσης στην συντήρηση του υπάρχοντος τεχνολογικού εξοπλισμού στον εκσυγχρονισμό του και την αξιοποίηση του έμπειρου και ουσιαστικά αναντικατάστατο στελεχιακού δυναμικού της εταιρείας και του κλάδου γενικότερα.
Αναδείχθηκε η συνειδητή έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αξιοποίηση της ΛΑΡΚΟ αλλά και γενικότερα η στήριξη των ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων του κλάδου με σκοπό το εύκολο και γρήγορο κέρδος, η έλλειψη ενός στρατηγικού σχεδιασμού τόσο στις επενδύσεις της έρευνας όσο και της παραγωγής και η άκριτη υιοθέτηση κατευθυντηρίων οδηγιών της Ε.Ε. που συνειδητά μέχρι τον πρόσφατο πόλεμο ΝΑΤΟ- Ουκρανίας και Ρωσίας υποβάθμιζαν τον κλάδο της εξορυκτικής βιομηχανίας Ορυκτό Πλούτο.
Η πολύπλευρη έρευνα που απαιτείται για την ανταπόκριση στη χώρα μας, στην ζήτηση πρώτων υλών και σε διεθνή επίπεδο προϋποθέτει ένα ΙΓΜΕ ισχυρό δημόσιο, ερευνητικό φορέα, επαρκή και ενισχυμένο με αξιοποίηση εργαστηρίων και τεχνολογικών του υποδομών.
Στο κλείσιμο των εργασιών της ημερίδας τονίστηκαν η δέσμευση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και των συμμετεχόντων στον αγώνα που θα πρέπει να κλιμακωθεί μέχρι την επαναλειτουργία της στρατηγικής αυτής μεταλλευτικής βιομηχανίας με όλους τους εργαζόμενους της
