Αγαπητοί/ές μας μαθητές/τριες, αγαπητοί γονείς,

Το μάθημα την Τετάρτη θα είναι διαφορετικό… θα είναι η απεργία!

Την Τετάρτη είναι η μέρα που οι μαθητές μας θα διδαχθούν με το παράδειγμα των δασκάλων τους, με το παράδειγμά μας.

Δεν φτάνει μόνο να λέμε στην τάξη ότι είναι άδικο να μην έχουμε εμείς ωραία σχολεία, ωραίες αίθουσες, ωραία γήπεδα, εργαστήρια, βιβλιοθήκες. Δεν φτάνει να λέμε ότι δεν έχουμε χρόνο ή χρήματα να κάνουμε δραστηριότητες. Δεν φτάνει να διαπιστώνουμε την οικονομική αδυναμία των μαθητών μας να έρθουν σε εκδρομές ενώ είναι τόσα αυτά που μπορούμε να δούμε και να μάθουμε. Δεν φτάνει να λέμε με θλίψη ότι έχουμε μαθητές που αδυνατούν οι γονείς τους να τους δώσουν χρήματα να πάρουν κάτι να φάνε από το κυλικείο. Δεν φτάνει να ακούμε συγκαταβατικά τους μαθητές μας να μας λένε ότι τους λείπουν οι γονείς τους επειδή δουλεύουν τόσες ώρες ενώ τα χρήματα δεν φτάνουν.

Την Τετάρτη θα διδαχθούμε να κρατάμε τις υποσχέσεις μας. Όπως αυτή που δώσαμε ένα χρόνο πριν με το έγκλημα στα Τέμπη, στα 57 παιδιά που χάθηκαν, τις οικογένειές τους. Να αγωνιστούμε για να δικαιωθούν. Η ιστορία κατέγραψε το έγκλημα… τώρα θα καταγράψει τη στάση και τη δράση του καθένα από εμάς για να μην επαναληφθεί, για να βρουν τα νεκρά παιδιά μας δικαίωση με τους αγώνες μας.

Τη μέρα της απεργίας θα ‘’κάνουμε επανάληψη’’ τι σημαίνει η αλληλεγγύη των λαών. Στεκόμαστε δίπλα στους συναδέλφους μας και τους μαθητές μας από την Παλαιστίνη και ελπίζουμε να έχουν μια πατρίδα στην οποία θα ζουν ειρηνικά, θα πηγαίνουν στα σχολεία, στις παιδικές χαρές, σε οικογενειακές και σχολικές εκδρομές, θα ζωγραφίζουν κάτω από το δέντρο έναν καθαρό ουρανό και έναν λαμπερό ήλιο, μια χώρα στην οποία θα ζούνε με ασφάλεια και χωρίς φόβο.

Οι αναπληρωτές/τριες θα απεργήσουμε ακριβώς γιατί νοιαζόμαστε για τους μαθητές μας και το ‘’άνθισμά’’ τους. Δεν θέλουμε να τους αποχωριζόμαστε κάθε τέλη Ιούνη και να χάνουμε τους δεσμούς μας και πάλι από την αρχή, κάπου αλλού σε κάποια ‘’άλλη φάση’’.

Απεργούμε γιατί υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους το δικαίωμα των μαθητών μας στη μόρφωση, στην ανάγκη τους για Πολιτισμό, Αθλητισμό, ελεύθερο χρόνο, για ολόπλευρη στήριξη των παιδιών μας και των γονιών τους αυτές τις δύσκολες μέρες και μέσα από το σχολείο.

Θέλουμε οι μαθητές μας και εμείς να μάθουμε την αξία της συλλογικότητας, της αμφισβήτησης, της δημιουργικότητας, της πραγματικής ελευθερίας, της διεκδίκησης, της πίστης ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και να έχουμε τη ζωή και το σχολείο που ονειρευόμαστε και μας αξίζει ενάντια στα σχέδια αυτών που μας τα στερούν!

Εμείς οι εκπαιδευτικοί σας, δε θα χάσουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό το μάθημα!

Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλυτώσει το παιδί… υπάρχει ελπίδα!