Πραγματοποιήθηκε σήμερα το Ετήσιο Τακτικό Συμβούλιο της ΠΝΟ.
Οι αντιπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων των σωματείων ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ, στις ομιλίες τους ανέδειξαν τα οξυμμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ναυτεργάτες, αποτέλεσμα της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των εφοπλιστών, που συνεχίζει να υπηρετεί και η κυβέρνηση της ΝΔ.
Στην πρώτη γραμμή του αγώνα η ασφάλεια και προστασία της ζωής, ιδιαίτερα σε εμπόλεμες περιοχές, επαναλαμβάνοντας και από το βήμα του Τακτικού Συμβουλίου, τώρα η κυβέρνηση, το υπουργείο Ναυτιλίας, να χαρακτηρίσουν εμπόλεμες ζώνες θαλάσσιες περιοχές σε Μαύρη θάλασσα, Λωρίδα της Γάζας, Περσικό κόλπο.
Η εφαρμογή και ανανέωση των ΣΣΕ, με μισθούς, που να καλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες, ενάντια στην ακρίβεια της ενέργειας, των ειδών πλατιάς κατανάλωσης, τον πληθωρισμό, τη φορολεηλασία.
Για οργανικές συνθέσεις, ενάντια σε νόμους (4150/2013 κά) που υπηρετούν τους εφοπλιστές, με την εντατικοποίηση της εργασίας.
Για ναυτική εκπαίδευση αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, ανώτατη, σύγχρονη. Να αποσυρθεί η εργασία του Ιδρύματος Ευγενίδη, που υποβαθμίζει και απαξιώνει τη ναυτική εκπαίδευση, την παραδίδει σε επιχειρηματικούς ομίλους, όπως συνολικά την Παιδεία.
Οι υπηρεσίες του υπουργείου Ναυτιλίας (ΥΝΜ, ΣΩΣΤΙΚΑ, ΑΝΥΕ) να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ναυτεργατών.
Για κοινωνικοασφαλιστική προστασία προς όφελος των ασφαλισμένων, ενάντια στην υποστελέχωση, με την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια υγεία.
Η πλειοψηφία αρνήθηκε για άλλη μια φορά να προχωρήσουμε στον εκδημοκρατισμό και την ανασύνταξη του Ναυτεργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, με την αλλαγή του καταστατικού της ΠΝΟ και των σωματείων.
Στη βάση των οξυμμένων προβλημάτων προτείναμε το συντονισμό της πάλης με Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, για απεργία στις 28 Φλεβάρη, πρόταση που απέρριψε η πλειοψηφία των αντιπροσώπων, ενώ δεν συμμετείχαν στο Τακτικό Συμβούλιο οι αντιπρόσωποι της ΠΕΝΕΝ.
Καλούμε τους ναυτεργάτες, τους σπουδαστές, να γίνει υπόθεση όλων μας ο αγώνας για διπλώματα με αξία, για δουλειά με δικαιώματα, να προετοιμάσουμε πολύμορφες αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η αγανάκτηση και οργή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στη ζωή μας, να μετατραπεί σε οργανωμένη δύναμη, σε σύγκρουση με την πολιτική που τις ανάγκες των πολλών, τις θυσιάζει για τα κέρδη των λίγων.
