Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ενσωμάτωση της Οδηγίας ΕΕ 2019/1152 «για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας» ολοκληρώνει το έγκλημα της κατάργησης βασικών και στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων γυρίζοντάς μας έναν αιώνα πίσω.
Έρχεται να συμπληρώσει τον εκτρωματικό νόμο Χατζηδάκη και να «ελαστικοποιήσει» ακόμα περισσότερο τις σχέσεις εργασίας, να αυξήσει την εντατικοποίηση και να οδηγήσει σε νέα εργοδοτικά εγκλήματα που τα βαφτίζουν «ατυχήματα», σε συνέχεια και της νομοθέτησης της δουλειάς μέχρι τα 74 για τους χιλιάδες εργαζόμενους που δεν μπορούν να βγουν στη σύνταξη!
Συγκεκριμένα:
– Επιτρέπει την εργασία 13 ώρες τη μέρα, 78 ώρες την εβδομάδα και μάλιστα διαφημίζοντάς το σαν ελευθερία για τους εργάτες!
– Προβλέπει περίοδο «δοκιμής» για τους εργαζόμενους για 6 μήνες, και απόλυση σε αυτό το διάστημα χωρίς αποζημίωση!
– Εισάγει συμβάσεις ακόμα και μηδενικών ωρών, που σημαίνει δουλειά όποτε και για όσο θέλει ο εργοδότης!
– Δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες για 3ωρη απασχόληση, με ειδοποίηση για δουλειά ακόμα και 24 ώρες πριν, διαμορφώνοντας μια ζωή λάστιχο για τους εργαζόμενους!
– Συμπληρώνει το έκτρωμα Χατζηδάκη, μετατρέποντας σε ποινικό αδίκημα το δικαίωμα στην περιφρούρηση της απεργίας (αναφέρεται ακόμα και στην άσκηση ψυχολογικής βίας!!!), με την απειλή ακόμα και φυλάκισης.
Η κυβέρνηση παραδέχεται ως δεδομένη την εργασιακή ζούγκλα που έχει διαμορφώσει η ίδια
και οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους και με το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να την «νομιμοποιήσει».
Μας φέρνουν ως δεδομένο και φυσιολογικό ότι είναι «κανονικότητα» για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους να μην έχουν συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, να μην γνωρίζουν αν και για πόσες ώρες θα τους καλέσει για δουλειά ο κάθε εργοδότης.
Για όσους πιστεύουν ότι το νομοσχέδιο αφορά τον ιδιωτικό τομέα και όχι τον δημόσιο πλανώνται πλάνην οικτράν. Οι ανατροπές που επιχειρούνται στα Εργασιακά δεν κάνουν διακρίσεις, και όχι μόνο γιατί δημόσιος και ιδιωτικός τομέας είναι «συγκοινωνούντα δοχεία».
Πιο συγκεκριμένα: Στον συγκεκριμένο νόμο υπάρχουν άρθρα από τα οποία το Δημόσιο εξαιρείται (1Α, 69Α/69Β/70Α/182Α/189), για το υπόλοιπο νομοσχέδιο όμως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Έτσι λοιπόν η εργασία τα Σάββατα με προσαύξηση (άρθρα 25 και 26) ισχύει και για υπηρεσίες του Δημοσίου είτε λειτουργούν σε 24ωρη βάση είτε όχι. Τι σημαίνει η προσαύξηση 40% που λέει ο νόμος για έναν εργάτη: 780 ευρώ βασικός μισθός διά 30 μέρες (που υπολογίζεται το ημερομίσθιο) = 26 ευρώ μεικτά. Επί 40% (η προσαύξηση) = 10,4 ευρώ μεικτά, 8 ευρώ καθαρά για να καταργήσουν το πενθήμερο!
Το ισχύον καθεστώς προέβλεπε ότι όποιος εργαζόταν Σάββατο θα έπαιρνε ένα ρεπό με αμοιβή την επόμενη βδομάδα ώστε να μην υπάρχει καταστρατήγηση του πενθημέρου. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας που προβλέπεται στον νόμο (άρθρο 28) και επεκτείνει τη δυνατότητα αυτή σε ενώσεις προσώπων ή ακόμη και σε ατομική διαπραγμάτευση δεν έχει εξαιρέσεις αν πρόκειται για φορέα του Δημοσίου ή ιδιωτική επιχείρηση (παρότι στον νόμο υπάρχουν εξαιρέσεις για κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων).
Σύμφωνα με το άρθρο 31, όσοι υπερασπίζονται την απεργία ή αγωνίζονται με όποια μορφή δράσης αποφασίζουν συλλογικά οι εργαζόμενοι όπως οι καταλήψεις θα τιμωρούνται το ίδιο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με 6μηνη φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι νομοθετεί υπέρ των εργαζομένων, παρουσιάζοντας μια αντεστραμμένη πραγματικότητα, παρουσιάζοντας αυτή τη βαρβαρότητα ως “μάνα εξ ουρανού” για τους εργαζόμενους.
– Πόσο προοδευτικό όμως θεωρείται το 2023 να αφιερώνεις 13 ως 15 ώρες τη μέρα σε έναν ή πολλαπλούς εργοδότες για να σου επιτρέπεται να ζεις;
– Είναι επιλογή του εργαζόμενου να έχει μισθό από τη δουλειά του, τέτοιο που δεν μπορεί να ζήσει, να καλύψει βασικές του ανάγκες και να αναγκάζεται να κάνει και 2η δουλειά;
– Πόσο οικειοθελής επιλογή είναι αυτή η επιλογή, η δουλειά σε συνθήκες γαλέρας, η πλήρης κατάργηση της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα, η ένταση της ευελιξίας, της εκμετάλλευσης, της πληρωμής με την ώρα;
Είναι δε τόσο «φιλεργατικό» το νομοσχέδιο, που η κυβέρνηση ενώ το είχε όπως φαίνεται έτοιμο, δεν έλεγε κουβέντα πριν τις εκλογές…
Κι όλα αυτά όταν καθημερινά αποδεικνύεται ότι με όποια κυβέρνηση, το κράτος πάντα είναι εχθρικό για το λαό. Από τη μία είναι γρήγορο και αποτελεσματικό για να χτυπάει απεργούς και αγωνιστές, για να περιφρουρεί το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών για τα κοράκια των funds, κινητοποιώντας ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ακόμα και πυροσβεστικά οχήματα, ενώ από την άλλη είναι «ανήμπορο» και «απροετοίμαστο» να προστατέψει τον λαό από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες.
Όλοι στον αγώνα για να αποσυρθεί άμεσα το αντεργατικό νομοσχέδιο! Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να παλέψουμε για τη ζωή τη δικιά μας και των παιδιών μας. Μόνο αυτό φοβούνται κράτος και εργοδότες, για αυτό φέρνουν συνεχώς και νέους κατασταλτικούς νόμους.
Το Δ.Σ. του συλλόγου μας αποφάσισε να συμμετάσχει στη σύσκεψη που διοργανώνουν σωματεία και ομοσπονδίες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την οργάνωση της δράσης ενάντια στην αντεργατική επίθεση, την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.00 στον πολυχώρο Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις που θα προκηρυχτούν κατά του νέου αντεργατικού τερατουργήματος. Προετοιμαζόμαστε για απεργιακή απάντηση στο αντεργατικό νομοσχέδιο.
Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε για όλους τους εργαζομένους:
• Σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να προβλέπουν αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα.
• Να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με κατάργηση των συμβάσεων ομηρίας.
• Την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων.
• Την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.
