Όλοι και όλες στην 24ωρη Απεργία 8 Μαρτίου!
Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους!
Η 8η Μάρτη γιορτάζεται ως η παγκόσμια μέρα των γυναικών. Η ημέρα αυτή είναι μέρα μνήμης της μεγάλης απεργίας και των διαδηλώσεων που οργανώθηκαν από γυναίκες εργάτριες στα κλωστοϋφαντουργεία της Νέας Υόρκης το 1857. Οι γυναίκες κατέβηκαν στο δρόμο διεκδικώντας για πρώτη φορά στην ιστορία του εργατικού κινήματος ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ίσα δικαιώματα και μισθούς με τους άνδρες, την εξάλειψη της εκμετάλλευσης και των φυλετικών διακρίσεων και τη μείωση του εργασιακού 16ωρου σε 10ωρο. Οι διαδηλώσεις αυτές δέχτηκαν άγρια επίθεση από την αστυνομία με ξυλοδαρμούς και αιματοχυσίες.
Στη σημερινή συγκυρία, οι γυναίκες συνεχίζουν να είναι αποδέκτες πολλαπλών καταπιέσεων, αφού οι έμφυλες διακρίσεις διαπερνούν όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής. Η γυναικεία εργασία παραμένει υποτιμημένη, όχι μόνο λόγω των χαμηλότερων αποδοχών σε σχέση με αυτές των ανδρών, αλλά και μέσω των συστηματικών διακρίσεων από πλευράς εργοδοσίας. Τα απαξιωτικά σχόλια, οι απολύσεις ή η μη ανανέωση των συμβάσεων λόγω εγκυμοσύνης και οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις στους χώρους εργασίας αποτελούν τη σκληρή πραγματικότητα για πολλές εργαζόμενες γυναίκες.
Η φετινή 8η Μάρτη όμως μετατρέπεται σε μια γενική απεργία από τα κάτω και για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών! Σωματεία, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες μετά τις καθημερινές κινητοποιήσεις και τις πολύ μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις των σιδηροδρομικών της Κυριακής πήραν απεργιακές και αγωνιστικές αποφάσεις!
Ως παράρτημα Χανίων του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών βρεθήκαμε από την επόμενη μέρα της τραγωδίας στο δρόμο, καταγγέλλοντας ότι η σύγκρουση των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη επρόκειτο για ακόμη ένα κρατικό έγκλημα, για ακόμη μία κρατική δολοφονία. Κόντρα στη λογική των εξιλαστήριων θυμάτων και της «κακιάς στιγμής», που πασχίζει η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της να μεταδώσουν στην κοινωνία, για εμάς ήταν ξεκάθαρο ότι για ακόμη μια φορά στη χώρα μας, ο λαός πληρώνει με τίμημα τη ζωή του τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης. Φυσικά, η παραίτηση του υπουργού υποδομών Κ. Καραμανλή και «οι συγνώμες» τις κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, μόνο προκλητικές μπορούν να θεωρηθούν, όταν την ίδια στιγμή δεν γίνεται καμία αυτοκριτική για τις πολιτικές ξεπουλήματος κάθε δημόσιας υποδομής και των ιδιωτικοποιήσεων τους. Είναι τρομακτικό ότι την ίδια ώρα η κυβέρνηση μέσω νομοσχεδίων επιδιώκει να ιδιωτικοποιήσει τα ογκολογικά τμήματα παίδων στα νοσοκομεία, όπως και το νερό επεκτείνοντας τη «Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας» σε «Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων». Όπως ακριβώς είχε συμβεί και με τους σιδηροδρόμους το 2010.
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στα Μ.Μ.Μ. διεκδικούν συνεχώς αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ασφαλείς μετακινήσεις για το σύνολο της κοινωνίας, αντιμετωπίζοντας πολύ συχνά την καταστολή από το κράτος αλλά και την φίμωση τους από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Όπως καταγγέλλουν εδώ και καιρό τα σωματεία των σιδηροδρομικών, το δίκτυο είναι κακοσυντηρημένο, με ελλείψεις και κενά σε συστήματα ασφάλειας, προσωπικό και κρίσιμες υποδομές, όπως είναι η σήμανση. Επιπλέον, δεν έγινε καμιά αναβάθμιση των υποδομών, δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών, ενώ οι εργολαβίες-των ιδιωτών αυξάνονται σε βάρος της σταθερής και μόνιμης εργασίας. Η απάντηση των εταιρειών στις καταγγελίες ήταν απολύσεις και περικοπές στο προσωπικό με στόχο την «εξυγίανση».
Τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας δε συμβιβάζονται με τα συμφέροντα των εργοδοτών. Τα κέρδη τους χτίζονται πάνω στις δικές μας απώλειες, τις δικές μας ζωές. Δεν είναι ατυχήματα… είναι κρατικά και εργοδοτικά εγκλήματα! Είναι η εγκληματική κρατική πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που αντιμετωπίζει την ασφάλεια της εργασίας, των μεταφορών, των κατασκευών, την πολιτική προστασία, την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία στη λογική «κόστους -οφέλους» των ομίλων – επενδυτών.
Σε αντίθεση με τη κυβέρνηση δεν ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα, αλλά αποδίδουμε στις ευθύνες στις πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων που οδήγησαν στην τραγική κατάσταση των σημερινών συγκοινωνιών.
Διεκδικούμε εδώ και τώρα δωρεάν, δημόσιες και ασφαλείς συγκοινωνίες για όλες και όλους.
Συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10:00 π.μ. στη πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, Εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές
