Με τις εξελίξεις και τις καταγγελίες για την Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, τις τελευταίες ημέρες γίνονται πιο φανερά αυτά που έχουμε καταγγείλει εδώ και καιρό. Η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας επιχειρεί να αλλοιώσει τους συσχετισμούς μπροστά στις επερχόμενο συνέδριο.
Από την μια, η πλειοψηφία της Διοίκησης (ΝΔ με πατερίτσα ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ) έγραψε με fast track διαδικασίες ένα νέο Σωματείο, με επωνυμία “Σύλλογος εργαζομένων στο εμπόριο και την παροχή υπηρεσιών περιφέρειας Πελοποννήσου”. Ένα “σωματείο” φάντασμα ουσιαστικά, το οποίο σε μόλις 10 μέρες από την ίδρυση του εμφανίζει 500 μέλη, ενώ η μόνη δημόσια μαζική του εμφάνιση είναι η Γενική Συνέλευση που έκανε με 2 άτομα (!!).
Από την άλλη, για 10 μήνες καθυστερούσαν, και εν τέλει με εισήγηση του Γραμματέα (ΣΥΡΙΖΑ) αρνήθηκαν να εγγράψουν το Συνδικάτο Τροφίμων – Ποτών. Κυνήγησαν δικαστικά από την ίδρυση του ένα αγωνιστικό Συνδικάτο, που έχει αναπτύξει δράση και παρέμβαση σε μεγάλα εργοστάσια του Νομού μας όπου επικρατούν δύσκολες συνθήκες δουλειάς. Που έχει καταγγείλει εργατικά ατυχήματα, απολύσεις, την πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ και έχει μπει μπροστά σε μια σειρά απεργιακούς αγώνες τον τελευταίο χρόνο.
Τελικά η πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚ Καλαμάτας είναι ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ! Διευκολύνει μόνο τα σωματεία που ο μόνος σκοπός τους είναι η εκλογή αντιπροσώπων για να διατηρείται ο συσχετισμός υπέρ της. Δεν θέλουν τα σωματεία όργανα συσπείρωσης, πάλης και παρέμβασης τν εργαζομένων. Θέλουν σωματεία δεξαμενές ψήφων για να εκλέγονται “αργόμισθοι” στο ΔΣ του ΕΚ.
Σε αυτές τις συνθήκες πολέμου, ενεργειακής και οικονομικής κρίσης, ακρίβειας κτλ κρίνεται το τι Σωματεία χρειαζόμαστε. Θέλουμε σωματεία-σφραγίδες που θα εκλέγουν αντιπροσώπους οι οποίοι θα “λιβανίζουν” τις κυβερνήσεις έχοντας βολευτεί στις καρέκλες τους ή αγωνιστικά, μαχητικά Σωματεία που θα οργανώνουν τον αγώνα και θα μπαίνουν μπροστά σε κάθε πρόβλημα του εργαζόμενου παλεύοντας για να βελτιωθεί η ζωή του;
Καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε τίμιο Συνδικαλιστή και αντιπρόσωπο εργαζομένων να καταδικάσει, να μην επιτρέψει αυτές τις ντροπιαστικές πρακτικές του «εργατοπατερισμού» και του «κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού» της πλειοψηφίας του ΕΚ Καλαμάτας.
Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση – εγγραφή περισσότερων εργαζομένων στα Σωματεία τους και από εκεί να παλέψουν κόντρα στις αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων αλλά και κόντρα στα τσιράκια τους μέσα στο Εργατικό κίνημα.
Το Εργατικό Κέντρο πρέπει να είναι κέντρο αγώνα των εργαζομένων και όχι «παραμάγαζο» της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.
