Όλοι στην Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου μας για να οργανώσουμε τον αγώνα για τα δικά μας συμφέροντα. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη για να μην μείνει κανένα σπίτι χωρίς θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, φαγητό, να μην βγει σε πλειστηριασμό κανένα σπίτι συναδέλφου.
Προετοιμαζόμαστε για την απεργία στις 9 Νοέμβρη
Έχουμε την δύναμη, παίρνουμε την κατάσταση στα δικά μας χέρια!
Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργάτες στα εργοτάξια και τις ανακαινίσεις, Έλληνες και μετανάστες, άνεργοι
Όλοι στον αγώνα για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας από τις συνέπειες των αντεργατικών πολιτικών, των ανταγωνισμών μεταξύ των αρπαχτικών, των πολέμων και της εκμετάλλευσης του ιδρώτα μας.
- Ρεύμα φθηνό για τον λαό.
- Κανένας παγωμένος, κανένας πεινασμένος, κανένας μόνος του.
- Μαζί με τα συνδικάτα μας στον αγώνα μας, να φέρουμε τα «πάνω – κάτω»!
Συνάδελφοι, δεν θα αφήσουμε να γίνει η ζωή μας καύσιμη ύλη για τα κέρδη των επιχειρηματιών της Ενέργειας, των καυσίμων, για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια τους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι των σούπερ μάρκετ.
Δεν ανεχόμαστε η ζωή μας να μετριέται με κουπόνια και «pass». Να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα με εξαγγελίες και ανεπαρκή μέτρα και ταυτόχρονα να μας προετοιμάζουν για «βαρυχειμωνιά», προειδοποιώντας ότι και τα ψίχουλα που μοιράζουν θα κοπούν.
Εμείς ξέρουμε τι σημαίνει βαρυχειμωνιά από πρώτο χέρι. Περάσαμε μέσα από μια δεκαετία μεγάλης ανεργίας, με μεροκάματα-φιλοδωρήματα, χωρίς ασφάλιση, με τις τράπεζες να μας κυνηγάνε και να μας απειλούν με πλειστηριασμούς.
Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι η βαρυχειμωνιά είναι μόνο για εμάς τους εργαζόμενους και τις οικογένειες μας, για τους φτωχούς αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, για τη νεολαία. Για τους επιχειρηματίες, τους μεγαλόεργολάβους, τους παρόχους της ενέργειας, τους τραπεζίτες, δεν υπάρχει βαρυχειμωνιά παρά μονάχα κέρδη.
Κέρδη που βασίζονται στα δικά μας χαμηλά μεροκάματα, στην εντατικοποίηση της εργασίας – τα 10ωρα και τα 12ωρα, την δουλειά ακόμα και 7 στα 7, στα χαμηλά ένσημα που μας κολλάνε, στην έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.. Στην καλύτερη των περιπτώσεων περιπλανιόμαστε από έργο σε έργο, από εργοτάξιο σε εργοτάξιο, με τους όρους δουλειάς να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Εκεί που δεν έβγαινε ο μήνας μας έχουν οδηγήσει να μην βγαίνει ούτε η δεύτερη εβδομάδα του μήνα.
