Για πολλοστή φορά ένας ακόμη πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του  πανηγυρίζουν για την σωτήρια «έξοδο» της οικονομίας από τα μνημόνια, την επιτήρηση, την επιτροπεία, τον έλεγχο κλπ από τους μηχανισμούς της ΕΕ, που όλως περιέργως πανηγύριζαν και για την «είσοδο» στα σωτήρια επίσης της οικονομίας μνημόνια, επιτηρήσεις, επιτροπείες, ελέγχους από τους ίδιους μηχανισμούς της ΕΕ!!    

Πέρα από την απάτη που επιχειρούν σε βάρος των εργαζομένων και του λαού, κρύβοντας την πραγματικότητα, που όμως βοά πως καμιά έξοδος δεν υπάρχει, αφού η ΕΕ και οι επιτροπείες, οι έλεγχοι, οι επιτηρήσεις της θα είναι πάντα παρούσες μέσα από άλλους διαδρόμους και μηχανισμούς (εξάμηνοι έλεγχοι, προϋπολογισμοί, εκθέσεις πορείας των οικονομικών, αντιλαϊκά ελλείμματα, ματωμένα πλεονάσματα, τήρηση των αντεργατικών όρων του Ταμείου Ανάκαμψης κ.α.), η άλλη πραγματική ουσία είναι αυτή που λέει:

• Ο διπλασιασμός και τριπλασιασμός των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος ποιας «εξόδου» απότοκο είναι;
• Η ακρίβεια που σκαρφαλώνει κάθε μέρα «δέκα- δέκα» τα σκαλιά, συντρίβοντας τους μισθούς και τις συντάξεις από ποια «έξοδο» προήλθε;
• Την εκτόξευση των ενοικίων και τόκων των δανείων (ειδικά στεγαστικών), την προετοιμασία χιλιάδων αρπαγών σπιτιών ανήμπορων δανειοληπτών από τα κοράκια ποια «έξοδος» την προκάλεσε;
• Ο επερχόμενος βαρύς χειμώνας, όχι κλιματολογικά αλλά σαν ένα πιο σκληρό χτύπημα στις συνθήκες διαβίωσης του λαού από ποια «έξοδο» θα βγει;
• Τελικά σε βάρος του λαού η «έξοδος» τι άλλο θα φέρει εκτός από όλα τα παραπάνω συν εκείνα που θα παραμείνουν σαν μόνιμη κληρονομιά της «εισόδου»;

Η μόνη σωτήρια διέξοδος για τους εργαζόμενους και το λαό είναι να απορρίψουν τα ψέματα και τις απάτες της κυβέρνησης, των άλλων αστικών κομμάτων, που επίσης σαν κυβερνήσεις μας οδήγησαν σε τέτοιες «εισόδους» και «εξόδους», να στρατευτούν στον αγώνα για την έξοδο από τον επικίνδυνο και αδιέξοδο αυτό δρόμο που χαράζουν η ΕΕ, τα μονοπώλια, οι κυβερνήσεις τους.

Να διεκδικήσουν αγωνιστικά και να παλέψουν για την ανατροπή της αντεργατικής- αντιλαϊκής πολιτικής, που οδηγεί στα τάρταρα τη ζωή τους. Να συνταχτούν με το ταξικό εργατικό- λαϊκό κίνημα, το αγωνιζόμενο συνταξιουχικό κίνημα στους καθημερινούς αγώνες, που αποδείχτηκε στην πράξη πως αποτελεί τη μοναδική ελπίδα και προοπτική για το λαό.