Ομιλία του ΠΑΜΕ στη Διεθνή Συνδιάσκεψη Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη

Ραμάλα, 22 Μάρτη 2012

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Εκ μέρους του ταξικού κινήματος της χώρας μας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η οργάνωση από τη ΠΣΟ του σημερινού διεθνούς συνεδρίου στη Ραμάλα είναι μια πολύ σημαντική έκφραση αλληλεγγύης όχι μόνο προς τον λαό της Παλαιστίνης που δέχεται καθημερινά τις επιθέσεις του Ισραήλ. Είναι ταυτόχρονα και μια γνήσια έκφραση αλληλεγγύης προς όλη την εργατική τάξη και τους φτωχούς ανθρώπους σε όλα τα αραβικά κράτη που δέχονται την επιθετικότητα των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους στην Μέση Ανατολή.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η στήριξη των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ προς την κυβέρνηση του Ισραήλ γίνεται με πολλούς τρόπους, αξιοποιούν και τα συνδικάτα τους ως πέμπτη φάλαγγα για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Και πρέπει να αποκαλύψουμε το βρώμικο ρόλο που παίζουν, τα αμερικάνικα και ευρωπαϊκά συνδικάτα, η ITUC.

Αυτά τα συνδικάτα εκμεταλλευόμενα την ευαισθησία που έχουν οι εργαζόμενοι προς τον αγώνα των Παλαιστίνιων και την αλληλεγγύη που για χρόνια έχει αναπτύξει το διεθνές προοδευτικό λαϊκό κίνημα, ενώ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα από την άλλη ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια που τους δίνουν οι κυβερνήσεις τους και οι πολυεθνικές για να χτυπήσουν τον περήφανο Παλαιστινιακό λαό και να φτιάξουν μια νέα γενιά υποταγμένων συνδικαλιστών .

Τα ίδια έχουν κάνει και στη χώρα μας.

Σ’ αυτή την προσπάθεια τους, εμπόδιο στέκεται η δράση του ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι συμμετείχαν μαζικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των ταξικών ομοσπονδιών και συνδικάτων, αναγνωρίζοντας έτσι τη συνεπή και οργανωμένη δράση του ΠΑΜΕ, ενάντια στην επίθεση κυβερνήσεων των σοσιαλδημοκρατικών και συντηρητικών κομμάτων, του κεφαλαίου και της τρόικας. (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ) Οργάνωσε πάνω από 25 Γενικές απεργίες, συγκεντρώσεις, καταλήψεις. Είναι ο οργανωτής του αγώνα των εργατών, των εργατριών. Συνεχίζει καθημερινά ακατάπαυστα την πάλη βάζοντας εμπόδια, παρά τη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Γνωρίζουμε ότι ο συσχετισμός δύναμης είναι αρνητικός για τους εργαζόμενους και στη χώρα μας και στην Ευρώπη, και το λαμβάνουμε υπ όψιν μας, όμως ο τροχός της ιστορίας της ανθρωπότητας γυρίζει πάντα μπροστά όταν το προοδευτικό κίνημα δεν υποτάσσεται στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης. Ο σχεδιασμός της Ε.Ε. ένα και μοναδικό στόχο έχει. Να καταργήσουν όποια εμπόδια και φραγμούς στην ελεύθερη κίνηση των μονοπωλιακών ομίλων. Να ανοίξουν νέους τομείς κερδοφορίας. Να ισοπεδώσουν τα εργατικά δικαιώματα, να υποτάξουν την εργατική τάξη. Τους στόχους αυτούς τους εξυπηρετούν πλήρως, τόσο τα σοσιαλδημοκρατικά, όσο και τα φιλελεύθερα κόμματα και η κυβέρνηση που απαρτίζεται από αυτά. Ιδιαίτερα χτυπούν τη νεολαία. Οι εξελίξεις και στη χώρα μας αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνες είναι οι αυταπάτες που σπέρνουν οι οπορτουνιστές και τα κόμματά τους ότι η Ε.Ε. μπορεί να αλλάξει προς όφελος των λαών, ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος υπέρ του λαού από την καπιταλιστική κρίση με παραλλαγές αστικής διαχείρισης στα πλαίσια της Ε.Ε.

Τα τελευταία δύο χρόνια στη χώρα μας, με αφορμή την κρίση, έχουν αφαιρεθεί σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μόνο από τις μειώσεις των μισθών των εργαζόμενων περίπου στα 9,2 δις ευρώ, χρήματα που κατευθύνθηκαν απευθείας στην γιγάντωση των κεφαλαίων των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων και των τραπεζιτών . Συνολικά οι εργαζόμενοι θα χάσουν το 50% του εισοδήματος τους.

Σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία η ανεργία έχει φτάσει στο 22% και το 50% των νέων είναι άνεργοι, ακόμα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων που είναι απλήρωτοι περισσότερο από 4 μήνες

Σε λίγους μήνες, η κυβέρνηση θα μας πει πάλι ότι η σωτηρία της χώρας επιβάλει νέα μέτρα, το κεφάλαιο θα επιταχύνει την επίθεσή του για να συνθλίψει τους μισθούς και τα δικαιώματά μας. Μπορεί η κυβερνητική πλειοψηφία να ψήφισε τους νόμους, όμως, τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα Οι εργαζόμενοι το γνωρίζουν από τη πείρα τους, ότι εκεί που υπήρξε αγωνιστική, αποφασιστική, συνδικαλιστική παρέμβαση, με την συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων, τα αντιλαϊκά μέτρα έμειναν στα χαρτιά.

Μέσα από τους καθημερινούς αγώνες ενάντια στις απολύσεις, στους νέους φόρους, στους πλειστηριασμούς σπιτιών εκείνων που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια τους, οικοδομούμε την ενότητα των οργανώσεων εργαζόμενων των φτωχών αγροτών των μικρών αυτοαπασχολούμενων, των οργανώσεων της νεολαίας και των γυναικών, με στόχο την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης για μια ανάπτυξη προς όφελος του λαού και όχι του κεφαλαίου. Ο δρόμος για την εργατική εξουσία είναι μονόδρομος, γι΄ αυτό και το σύνθημά μας χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά, θα είναι πάντα επίκαιρο και παλεύουμε να το κάνουμε πράξη.

Σ΄ αυτόν τον αγώνα σημαντική βοήθεια είναι η διεθνής αλληλεγγύη.

Στη Ελλάδα ο αγώνας των 400 χαλυβουργών που απεργούν εδώ και 5 μήνες στηρίζεται στην αλληλεγγύη τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς.

Κι αυτό δείχνει ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο που τρέμουν οι αντίπαλοι μας.

Θέλω να τελειώσω την ομιλία μου με την παρακάτω πρόταση να κάνουμε πράξη το σύνθημα «ένας για όλους όλοι για έναν» δυναμώνοντας την ΠΣΟ.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους της αντιπροσωπείας του ΠΑΜΕ που βρίσκεται σήμερα σ΄ αυτό το σημαντικό διεθνές συνέδριο την ηγεσία της Γενικής Ένωσης Εργατών Παλαιστίνης για την φιλοξενία και να σας μεταφέρω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς των Ελλήνων εργαζόμενων προς το λαό της Παλαιστίνης που παλεύει για ανεξάρτητο και βιώσιμο κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, επιστροφή των προσφύγων και απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων.