Εκ μέρους του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας χαιρετίζουμε το σημερινό μεγάλο συλλαλητήριο των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ με αιχμή τις συλλογικές συμβάσεις. Στέλνουμε θερμό χαιρετισμό στους χιλιάδες συναδέλφους και άλλους εργαζόμενους στις κατασκευές που την περασμένη Τετάρτη νέκρωσαν όλα τα εργοτάξια, όλα τα γιαπιά απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Ομοσπονδίας μας για Πανοικοδομικη απεργία.
Με την καθολική συμμετοχή τους βροντοφώναξαν ότι οι οικοδόμοι δεν σκύβουν το κεφάλι δεν συμβιβάζονται με τα ψίχουλα της μεγαλοεργοδοσίας.
Παλεύουμε για υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις, οργανώνοντας την πάλη μας ενάντια στους μεγαλοκατασκευαστές, τους μεγαλοεργοδότες, στην κυβέρνηση που τους εκπροσωπεί.
Παλεύουμε όχι μόνο για αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς, αλλά και για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, διεκδικούμε μέτρα προστασίας των ανέργων, διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων, που είναι κομμάτι του κλεμμένου ιδρώτα μας.
Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης συνάδελφοι ότι τον ερχόμενο Αύγουστο τελειώνουν τα μνημόνια και ότι έρχεται μια «δίκαιη» ανάπτυξη είναι μια απάτη.
Ο κλάδος μας αποτελεί ζωντανό παράδειγμα απόκρουσης αυτής της απάτης. Ενώ πολύ μεγάλα έργα βρίσκονται σε εξέλιξη στην Αττική, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες ανακαινίζονται στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή της Συγγρού, των Νότιων προαστίων, ενώ εκατοντάδες μικρά και μεγάλα εργοτάξια ξεπηδούν σε όλη την Αττική, στα οποία κατασκευάζονται γήπεδα, μεγάλα εμπορικά καταστήματα κ.ά. η πλειοψηφία των ημερομισθίων κυμαίνεται από 25 έως 30 ευρώ, η τζάμπα υπερωριακή εργασία οργιάζει, η ανασφάλιστη εργασία θεριεύει, ενώ μόνο το τελευταίο 15ημερο είχαμε 2 νεκρούς συναδέλφους σε χώρους δουλειάς. Τέτοια χαρακτηριστικά θα έχει η ανάπτυξη που προσδοκούν από τον κλάδο μας.
Είναι ακριβώς η ίδια επιχειρηματολογία που έχουμε ακούσει και στο παρελθόν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Καλλιεργεί αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες την ώρα που ετοιμάζεται να φέρει άλλους 88 αντεργατικούς νόμους για να κλείσει η 4η αξιολόγηση.
Μπροστά στην νέα επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-μονοπωλίων, κλιμακώνουμε και προετοιμάζουμε τον κλάδο για νέους ακόμα πιο δυναμικούς, πιο μαχητικούς αγώνες.
Η αύξηση κατά 32% της συμμετοχής των συναδέλφων στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου μας πριν 3 μήνες αναδεικνύει ότι οι εργάτες, παρά τις πιέσεις και τις δυσκολίες, εμπιστεύονται την ταξική γραμμή στον κλάδο μας. Αυτό για μας αποτελεί ένα μεγάλο εφόδιο για να περάσει ο κλάδος στην αντεπίθεση.
Η δράση του Συνδικάτου μας όλο το προηγούμενο διάστημα έχει συμβάλει στο να αποκτούν όλο και περισσότεροι συνάδελφοι, και κυρίως οι νεότεροι ηλικιακά, εμπιστοσύνη στη δύναμη τους, εμπιστοσύνη στον οργανωμένο αγώνα.
Η παρέμβαση μας για ζητήματα ανασφάλιστης εργασίας, απλήρωτης εργασίας, για τα ξεχειλωμένα ωράρια έφερε αποτελέσματα.
Σε πολλούς χώρους δουλειάς, όπως στο εργοτάξιο ανακαίνισης του ξενοδοχείου ΛΗΔΡΑ, στην ανάπλαση του Φαλήρου, στην ανακαίνιση του Αστέρα Βουλιαγμένης και αλλού, οι εργαζόμενοι οργάνωσαν την πάλη τους και βάλανε φρένο στα σχέδια της εργοδοσίας, που στόχο έχει να τους βάζει να δουλεύουν από ήλιο σε ήλιο και κάτω από απαράδεκτες συνθήκες.
Κάτω από την καθοδήγηση του Συνδικάτου και έπειτα από μια σειρά κινητοποιήσεις, απεργίες, στάσεις εργασίας, αποφάσεις που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πήραν μέσα από ΓΣ στους χώρους δουλειάς καταφέραμε να αποσπάσουμε αυξήσεις 5-15% στην κατασκευαστική εταιρεία «Άκτωρ» πανελλαδικά.
Ήταν μια νίκη, όμως ο αγώνας συνεχίζεται, ήδη δρομολογείται η υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων με αυξήσεις που αντιστοιχούν σε μηνιαίους μισθούς πολύ πάνω από 751 ευρώ το μήνα.
Όλα αυτά έχουν πάντα ως κύριο στόχο την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις, γιατί μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ούτως ώστε οι εργαζόμενοι του κλάδου να φρενάρουν τον κατήφορο των εισοδημάτων τους και να διεκδικήσουν μισθούς πολύ πάνω από αυτό που ισχύει σήμερα.
Είναι ξεκάθαρο ότι όταν δουλεύουμε με σχέδιο, υπομονή και επιμονή, όταν με αποφασιστικότητα ανοίγουμε καβγά με την εργοδοσία, όταν βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες και όχι αυτές της επιχείρησης και της οικονομίας γενικότερα, τότε έχουμε και θετικά αποτελέσματα.
Σαν κλάδος συνάδελφοι, έχουμε τεράστια πείρα από αγώνες και συγκρούσεις με τη μεγαλοεργοδοσια και τις κυβερνήσεις τους και ό,τι είχαμε κατακτήσει πριν την καπιταλιστική κρίση, το καταφέραμε κάνοντας στην άκρη τις πρακτικές της ΓΣΕΕ που πάει χέρι χέρι με τα αφεντικά και τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Μια ΓΣΕΕ που αρνείται συνεχώς τις προτάσεις του ΠΑΜΕ για απεργιακές κινητοποιήσεις, θεωρώντας ότι είναι ξεπερασμένες και δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα. Και αναρωτιόμαστε, αφού δεν προσφέρουν τίποτα γιατί κυβέρνηση και κεφάλαιο βάζουν εμπόδια στον οργανωμένο αγώνα και ψήφισαν νομοσχέδιο για την απαγόρευση των απεργιών;
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ό,τι κερδίσαμε έγινε πράξη με απεργίες, με σκληρούς και πολλές φορές με αιματηρούς αγώνες.
Έτσι και σήμερα επιλέγουμε τον δρόμο του αγώνα, αφήνοντας στην άκρη την συμβιβασμένη λογική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ .
Σίγουρα δεν είμαστε αλάνθαστοι, δεν κάνουμε τα πάντα τέλεια, δεν κρυβόμαστε πίσω από τις αδυναμίες μας έχουμε όμως πίστη στις δυνατότητες μας και με αυτοπεποίθηση, σκληρή δουλειά, μαζικοποίηση του Συνδικάτου με νέες εγγραφές και πατώντας πάνω στο επεξεργασμένο πλαίσιο πάλης της Ομοσπονδίας μας, περνάμε στην αντεπίθεση.
Συνάδελφοι,
Η πρόσφατη τραγωδία με νεκρούς πρόσφυγες στο Αγαθονήσι δε μας γεμίζει απλά θλίψη και οργή. Μας επιφορτίζει με ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη να μετατρέψουμε την οργή μας σε οργανωμένο αγώνα κατά των αιτιών που γεννούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση, σε αγώνα για απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, κόντρα στα μονοπώλια και τους ανταγωνισμούς τους, κόντρα στα αιματοβαμμένα σχέδια του ΝΑΤΟ, κόντρα στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
Παλεύουμε όχι μόνο για να υπερασπιστούμε τα μισθολογικά και ασφαλιστικά συμφέροντά μας, αλλά για να προστατεύσουμε και να υπερασπίσουμε το σύνολο της ζωής μας από κινδύνους που πολλαπλασιάζονται.
Οι ιμπεριαλιστές έχουν βγάλει τα μαχαίρια στη γειτονιά μας για το ποιος θα βάλει στο χέρι τα πετρέλαια. Για εταιρίες που πάνε κι έρχονται, με συνοδεία πολεμικών πλοίων, για να κάνουν γεωτρήσεις. Για συμφωνίες που χαλάνε και ξαναφτιάχνονται, για παζάρια που γίνονται. Βλέπουμε τους ανταγωνισμούς και τις επιδιώξεις που εξελίσσονται καθημερινά.
Εμείς ξέρουμε ότι δεν έχουμε όφελος από όλες αυτές τις εξελίξεις. Δεν έχουμε όφελος από τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αρπαχτικών.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους εργάτες της Τουρκίας και των γειτονικών χωρών. Ούτε εμείς, ούτε οι εργάτες στην Τουρκία έχουμε συμφέρον από τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που γεννάνε πολέμους και συγκρούσεις. Αντιμετωπίζουμε τα ίδια βάσανα από την εκμετάλλευση του ιδρώτα μας.
Εμείς έχουμε συμφέρον να παλέψουμε να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια. Το ΝΑΤΟ, δεν είναι δύναμη σταθερότητας, όπως λέει η κυβέρνηση και οι άλλες δυνάμεις του κεφαλαίου, αλλά δύναμη που σκορπάει το θάνατο, που διαμελίζει χώρες για να προωθήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αγωνιζόμαστε να φύγουν οι στρατιωτικές, νατοϊκές βάσεις, που είναι ορμητήρια θανάτου, πηγή κινδύνων από τη χώρα μας και όλα τα Βαλκάνια.
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που με τη ρητορική της γεωστρατηγικής αναβάθμισης επιδιώκει την αναβάθμιση των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών, συνολικά του κεφαλαίου, κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα.
Ο αντίπαλος μας είναι ίδιος, το κεφάλαιο που τσακίζει τη ζωή μας και στον πόλεμο και στην ειρήνη.
Συνεχίζουμε ανυποχώρητα στον αγώνα για να γίνει πράξη το δίκιο του εργάτη, με σιγουριά ότι θα μετρήσουμε αποτελέσματα και νίκες.
Έχουμε καθήκον να αντιδράσουμε οργανωμένα και επιβάλλεται η ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι σε ΕΕ-κυβέρνηση και μονοπώλια.
Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και είμαστε πεισμένοι πως στο τέλος θα βγούμε νικητές.
